Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 12

(디오니시오스, De Demosthene, chapter 12)

αὕτη μὲν ἡ Λυσίου διήγησισ ἐκ τοῦ κατὰ Τίσιδοσ λόγου. ἣν δὲ νῦν μέλλω λέγειν, Δημοσθένουσ ἐκ τοῦ κατὰ Κόνωνοσ, ἧσ τὴν πραγματικὴν ὁμοιότητα ἐάσαντεσ τὴν ἐν τῇ λέξει σκοπῶμεν· ἐξήλθομεν ἔτοσ τουτὶ τρίτον εἰσ Πάνακτον φρουρᾶσ ἡμῖν προγραφείσησ. ἐσκήνωσαν οὖν οἱ υἱεῖσ οἱ Κόνωνοσ τουτουὶ ἐγγὺσ ἡμῶν, ὡσ οὐκ ἂν ἐβουλόμην. ἡ γὰρ ἐξ ἀρχῆσ ἔχθρα καὶ τὰ προσκρούματα ἐκεῖθεν ἡμῖν συνέβη· ἑξῆσ δὲ ἀκούσεσθε. ἔπινον ἑκάστοτε οὗτοι τὴν ἡμέραν ὅλην, ἐπειδὴ τάχιστα ἀριστήσειαν, καὶ τοῦθ’, ἑώσπερ ἦμεν ἐν τῇ φρουρᾷ, διετέλουν ποιοῦντεσ· ἡμεῖσ δ’, ὥσπερ ἐνθάδε εἰώθειμεν, οὕτω διήγομεν καὶ ἔξω. καὶ ἣν δειπνοποιεῖσθαι τοῖσ ἄλλοισ ὡρ́αν συμβαίνοι, ταύτην ἂν οὗτοι ἐπαρῴνουν ἤδη, τὰ μὲν πολλὰ εἰσ τοὺσ παῖδασ τοὺσ ἀκολούθουσ ἡμῶν, τελευτῶντεσ δὲ καὶ εἰσ ἡμᾶσ αὐτούσ. φήσαντεσ γὰρ καπνίζειν αὐτοὺσ ὀψοποιουμένουσ τοὺσ παῖδασ ἢ κακῶσ λέγειν, ὅ τι τύχοιεν, ἔτυπτον καὶ τὰσ ἀμίδασ κατεσκεδάννυσαν καὶ προσεούρουν καὶ ἀσελγείασ καὶ ὕβρεωσ οὐδ’ ὁτιοῦν ἀπέλειπον. ὁρῶντεσ δὲ ἡμεῖσ ταῦτα καὶ λυπούμενοι τὸ μὲν πρῶτον ἀπεπεμψάμεθα·

ὡσ δ’ ἐχλεύαζον ἡμᾶσ καὶ οὐκ ἐπαύοντο, τῷ στρατηγῷ τὸ πρᾶγμα εἴπομεν κοινῇ πάντεσ οἱ σύσσιτοι προσελθόντεσ, οὐδὲν ἐγὼ τῶν ἄλλων ἔξω. λοιδορηθέντοσ δὲ αὐτοῖσ ἐκείνου καὶ κακίσαντοσ αὐτούσ, οὐ μόνον περὶ ὧν εἰσ ἡμᾶσ ἠσέλγαινον ἀλλὰ καὶ περὶ ὧν ἐποίουν ὅλωσ ἐν τῷ στρατοπέδῳ, τοσούτου ἐδέησαν παύσασθαι ἢ αἰσχυνθῆναι, ὥστε, ἐπειδὴ θᾶττον συνεσκότασεν, εὐθὺσ ὡσ ἡμᾶσ εἰσεπήδησαν ταύτῃ τῇ ἑσπέρᾳ. καὶ τὸ μὲν πρῶτον κακῶσ ἔλεγον, ἔπειτα δὲ καὶ πληγὰσ ἐνέτειναν ἐμοὶ καὶ τοσαύτην κραυγὴν καὶ θόρυβον περὶ τὴν σκηνὴν ἐποίησαν, ὥστε καὶ τὸν στρατηγὸν καὶ τοὺσ ταξιάρχουσ ἐλθεῖν καὶ τῶν ἄλλων τινὰσ στρατιωτῶν, οἳ διεκώλυσαν μηδὲν ἡμᾶσ ἀνήκεστον παθεῖν μηδ’ αὐτοὺσ ποιῆσαι παροινουμένουσ ὑπὸ τούτων. τοῦ δὲ πράγματοσ εἰσ τοῦτο παρελθόντοσ, ὡσ δεῦρο ἀνήλθομεν, ἦν ἡμῖν, οἱο͂ν εἰκόσ, ἐκ τούτων ὀργὴ καὶ ἔχθρα πρὸσ ἀλλήλουσ.

οὐ μὴν ἔγωγε ᾤμην δεῖν οὔτε δίκην λαχεῖν αὐτοῖσ οὔτε λόγον ποιεῖσθαι τῶν συμβάντων. ἀλλ’ ἐκεῖν’ ἁπλῶσ ἐγνώκειν τὸ λοιπὸν εὐλαβεῖσθαι καὶ φυλάττεσθαι μὴ πλησιάζειν ὡσ τοὺσ τοιούτουσ. πρῶτον μὲν οὖν, ὧν εἴρηκα, τούτων βούλομαι τὰσ μαρτυρίασ παρασχόμενοσ μετὰ ταῦτα, ὅσα ὑπὸ τούτου πέπονθα, ἐπιδεῖξαι, ἵνα εἰδῆτε, ὅτι ᾧ προσῆκε τοῖσ τὸ πρῶτον ἁμαρτηθεῖσιν ἐπιτιμᾶν, οὗτοσ αὐτὸσ πρὸσ τούτοισ πολλῷ δεινότερα διαπέπρακται. ‐ Μάρτυρεσ. ‐ ὧν μὲν τοίνυν οὐθένα ᾤμην δεῖν λόγον ποιεῖσθαι, ταῦτά ἐστι. χρόνῳ δ’ ὕστερον οὐ πολλῷ περιπατοῦντοσ ὥσπερ εἰώθειν ἑσπέρασ ἐν ἀγορᾷ μου μετὰ Φανοστράτου τοῦ Κηφισέωσ τῶν ἡλικιωτῶν τινοσ παρέρχεται Κτησίασ, ὁ υἱὸσ ὁ τούτου μεθύων κατὰ τὸ Λεωκόριον ἐγγὺσ ἰὼν Πυθοδώρου. κατιδὼν δὲ ἡμᾶσ καὶ κραυγάσασ καὶ διαλεχθείσ τι πρὸσ αὑτὸν οὕτωσ, ὡσ ἂν μεθύων, ὥστε μὴ μαθεῖν, ὅ τι λέγει, παρῆλθε πρὸσ Μελίην ἄνω.

ἔπινον δ’ ἄρα ἐνταῦθα παρὰ Παμφίλῳ τῷ γναφεῖ Κόνων οὑτοσὶ Θεόδωρόσ τισ Ἀλκιβιάδησ Σπίνθαροσ ὁ Εὐβούλου Θεογένησ ὁ Ἀνδρομένουσ πολλοί τινεσ, οὓσ ἐξαναστήσασ ὁ Κτησίασ ἐπορεύετο εἰσ τὴν ἀγοράν. καὶ ἡμῖν συμβαίνει ἀναστρέφουσιν ἐκ τοῦ Φερρεφαττίου καὶ περιπατοῦσι πάλιν κατ’ αὐτό πωσ τὸ Λεωκόριον εἶναι, καὶ τούτοισ περιτυγχάνομεν. ὡσ δ’ ἀνεμίχθημεν, εἷσ μὲν αὐτῶν ἀγνώσ τισ τῷ Φανοστράτῳ προσπίπτει καὶ κατεῖχεν ἐκεῖνον.

Κόνων δὲ οὑτοσὶ καὶ ὁ υἱὸσ αὐτοῦ καὶ ὁ Ἀνδρομένουσ υἱὸσ ἐμοὶ περιπεσόντεσ τὸ μὲν πρῶτον ἐξέδυον, εἶτα ὑποσκελίσαντεσ καὶ ῥάξαντεσ εἰσ τὸν βόρβορον οὕτω διέθηκαν ἐναλλόμενοι καὶ ὑβρίζοντεσ, ὥστε τὸ μὲν χεῖλοσ διακόψαι τοὺσ δ’ ὀφθαλμοὺσ συγκλεῖσαι. οὕτω δὲ κακῶσ ἔχοντα κατέλιπον, ὥστε μήτε ἀναστῆναι μήτε φθέγξασθαι δύνασθαι. κείμενοσ δ’ αὐτῶν ἤκουον πολλὰ καὶ δεινὰ λεγόντων. καὶ τὰ μὲν ἄλλα βλασφημίασ ἔχει τινάσ, ἃσ κἂν ὀνομάζειν ὀκνήσαιμι, ὃ δὲ τῆσ ὕβρεώσ ἐστι τῆσ τούτου σημεῖον καὶ τεκμήριον, ὡσ πᾶν τὸ πρᾶγμα ὑπὸ τούτου γενόμενον, τοῦθ’ ὑμῖν ἐρῶ· ἀλεκτρυόνασ μιμούμενοσ τοὺσ νενικηκότασ, οἳ δὲ κροτεῖν αὐτὸν ἠξίουν τοῖσ ἀγκῶσιν ἀντὶ πτερύγων τὰσ πλευράσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION