Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 17

(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 17)

ἐπεὶ δὲ καὶ τοὺσ ῥυθμοὺσ ἔφην οὐ μικρὰν μοῖραν ἔχειν τῆσ ἀξιωματικῆσ καὶ μεγαλοπρεποῦσ συνθέσεωσ, ἵνα μηδεὶσ εἰκῇ με δόξῃ λέγειν ῥυθμοὺσ καὶ μέτρα μουσικῆσ οἰκεῖα θεωρίασ εἰσ οὐ ῥυθμικὴν οὐδ’ ἔμμετρον εἰσάγοντα διάλεκτον, ἀποδώσω καὶ τὸν ὑπὲρ τούτων λόγον. ἔχει δ’ οὕτωσ· πᾶν ὄνομα καὶ ῥῆμα καὶ ἄλλο μόριον λέξεωσ, ὅ τι μὴ μονοσύλλαβόν ἐστιν, ἐν ῥυθμῷ τινι λέγεται· τὸ δ’ αὐτὸ καλῶ πόδα καὶ ῥυθμόν. δισυλλάβου μὲν οὖν λέξεωσ διαφοραὶ τρεῖσ. ἢ γὰρ ἐξ ἀμφοτέρων ἔσται βραχειῶν ἢ ἐξ ἀμφοτέρων μακρῶν ἢ τῆσ μὲν βραχείασ, τῆσ δὲ μακρᾶσ. τοῦ δὲ τρίτου τούτου ῥυθμοῦ διττὸσ ὁ τρόποσ· ὃ μέν τισ ἀπὸ βραχείασ ἀρχόμενοσ καὶ λήγων εἰσ μακράν, ὃ δ’ ἀπὸ μακρᾶσ καὶ λήγων εἰσ βραχεῖαν. ὁ μὲν οὖν βραχυσύλλαβοσ ἡγεμών τε καὶ πυρρίχιοσ καλεῖται, καὶ οὔτε μεγαλοπρεπήσ ἐστιν οὔτε σεμνόσ· σχῆμα δ’ αὐτοῦ τοιόνδε λέγε δὲ σὺ κατὰ πόδα νεόχυτα μέλεα. ὁ δ’ ἀμφοτέρασ τὰσ συλλαβὰσ μακρὰσ ἔχων κέκληται μὲν σπονδεῖοσ, ἀξίωμα δὲ ἔχει μέγα καὶ σεμνότητα πολλήν· παράδειγμα δ’ αὐτοῦ τόδε ποίαν δῆθ’ ὁρμάσω, ταύταν ἢ κείναν, κείναν ἢ ταύταν; ὁ δ’ ἐκ βραχείασ τε καὶ μακρᾶσ συγκείμενοσ ἐὰν μὲν τὴν ἡγουμένην λάβῃ βραχεῖαν, ἰάμβοσ καλεῖται, καὶ ἔστιν οὐκ ἀγεννήσ· ἐὰν δὲ ἀπὸ τῆσ μακρᾶσ ἄρχηται, τροχαῖοσ, καὶ ἔστι μαλακώτεροσ θατέρου καὶ ἀγεννέστεροσ· παράδειγμα δὲ τοῦ μὲν προτέρου τοιόνδε ἐπὶ σχολῇ πάρεστι, παῖ Μενοιτίου. τοῦ δ’ ἑτέρου θυμέ, θύμ’ ἀμηχάνοισι κήδεσιν κυκώμενε. δισυλλάβων μὲν δὴ μορίων λέξεωσ διαφοραί τε καὶ ῥυθμοὶ καὶ σχήματα τοσαῦτα· τρισυλλάβων δ’ ἕτερα πλείω τῶν εἰρημένων καὶ ποικιλωτέραν ἔχοντα θεωρίαν. ὁ μὲν γὰρ ἐξ ἁπασῶν βραχειῶν συνεστώσ, καλούμενοσ δὲ ὑπό τινων χορεῖοσ , οὗ παράδειγμα τοιόνδε Βρόμιε, δορατοφόρ’, ἐνυάλιε, πολεμοκέλαδε, ταπεινόσ τε καὶ ἄσεμνόσ ἐστι καὶ ἀγεννήσ, καὶ οὐδὲν ἂν ἐξ αὐτοῦ γένοιτο γενναῖον. ὁ δ’ ἐξ ἁπασῶν μακρῶν, μολοττὸν δ’ αὐτὸν οἱ μετρικοὶ καλοῦσιν, ὑψηλόσ τε καὶ ἀξιωματικόσ ἐστι καὶ διαβεβηκὼσ ἐπὶ πολύ· παράδειγμα δὲ αὐτοῦ τοιόνδε ὦ Ζηνὸσ καὶ Λήδασ κάλλιστοι σωτῆρεσ. ὁ δ’ ἐκ μακρᾶσ καὶ δυεῖν βραχειῶν μέσην μὲν λαβὼν τὴν μακρὰν ἀμφίβραχυσ ὠνόμασται, καὶ οὐ σφόδρα τῶν εὐσχήμων ἐστὶ ῥυθμῶν ἀλλὰ διακέκλασταί τε καὶ πολὺ τὸ θῆλυ καὶ ἀηδὲσ ἔχει, οἱᾶ́ ἐστι ταυτί Ιἄκχε θρίαμβε, σὺ τῶνδε χοραγέ. ὁ δὲ προλαμβάνων τὰσ δύο βραχείασ ἀνάπαιστοσ μὲν καλεῖται, σεμνότητα δ’ ἔχει πολλήν· καὶ ἔνθα δεῖ μέγεθόσ τι περιτιθέναι τοῖσ πράγμασιν ἢ πάθοσ, ἐπιτήδειόσ ἐστι παραλαμβάνεσθαι· τούτου τὸ σχῆμα τοιόνδε βαρύ μοι κεφαλᾶσ ἐπίκρανον ἔχειν. ὁ δὲ ἀπὸ τῆσ μακρᾶσ ἀρχόμενοσ, λήγων δὲ εἰσ τὰσ βραχείασ δάκτυλοσ μὲν καλεῖται, πάνυ δ’ ἐστὶ σεμνὸσ καὶ εἰσ τὸ κάλλοσ τῆσ ἑρμηνείασ ἀξιολογώτατοσ, καὶ τό γε ἡρωικὸν μέτρον ἀπὸ τούτου κοσμεῖται ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ· παράδειγμα δὲ αὐτοῦ τόδε Ἰλιόθεν με φέρων ἄνεμοσ Κικόνεσσι πέλασσεν. οἱ μέντοι ῥυθμικοὶ τούτου τοῦ ποδὸσ τὴν μακρὰν βραχυτέραν εἶναί φασι τῆσ τελείασ, οὐκ ἔχοντεσ δ’ εἰπεῖν ὅσῳ, καλοῦσιν αὐτὴν ἄλογον. ἕτερόσ ἐστιν ἀντίστροφον ἔχων τούτῳ ῥυθμόν, ὃσ ἀπὸ τῶν βραχειῶν ἀρξάμενοσ ἐπὶ τὴν ἄλογον τελευτᾷ· τοῦτον χωρίσαντεσ ἀπὸ τῶν ἀναπαίστων κυκλικὸν καλοῦσι παράδειγμα αὐτοῦ φέροντεσ τοιόνδε κέχυται πόλισ ὑψίπυλοσ κατὰ γᾶν. περὶ ὧν ἂν ἕτεροσ εἰή λόγοσ· πλὴν ἀμφότεροί γε τῶν πάνυ καλῶν οἱ ῥυθμοί. ἓν ἔτι λείπεται τρισυλλάβων ῥυθμῶν γένοσ, ὃ συνέστηκεν ἐκ δύο μακρῶν καὶ βραχείασ, τρία δὲ ποιεῖ σχήματα· μέσησ μὲν γὰρ γινομένησ τῆσ βραχείασ, ἄκρων δὲ τῶν μακρῶν κρητικόσ τε λέγεται καὶ ἔστιν οὐκ ἀγεννήσ. ὑπόδειγμα δὲ αὐτοῦ τοιοῦτον οἳ δ’ ἐπείγοντο πλωταῖσ ἀπήναισι χαλκεμβόλοισ. ἂν δὲ τὴν ἀρχὴν αἱ δύο μακραὶ κατάσχωσιν, τὴν δὲ τελευτὴν ἡ βραχεῖα, οἱᾶ́ ἐστι ταυτί σοὶ Φοῖβε Μοῦσαί τε σύμβωμοι, ἀνδρῶδεσ πάνυ ἐστὶ τὸ σχῆμα καὶ εἰσ σεμνολογίαν ἐπιτήδειον. τὸ δ’ αὐτὸ συμβήσεται κἂν ἡ βραχεῖα προτεθῇ τῶν μακρῶν· καὶ γὰρ οὗτοσ ὁ ῥυθμὸσ ἀξίωμα ἔχει καὶ μέγεθοσ· παράδειγμα δὲ αὐτοῦ τόδε τίν’ ἀκτάν, τίν’ ὕλαν δράμω; ποῖ πορευθῶ; τούτοισ ἀμφοτέροισ ὀνόματα κεῖται τοῖσ ποσὶν ὑπὸ τῶν μετρικῶν βακχεῖοσ μὲν τῷ προτέρῳ, θατέρῳ δὲ ὑποβάκχειοσ. οὗτοι δώδεκα ῥυθμοί τε καὶ πόδεσ εἰσὶν οἱ πρῶτοι καταμετροῦντεσ ἅπασαν ἔμμετρόν τε καὶ ἄμετρον λέξιν, ἐξ ὧν γίνονται στίχοι τε καὶ κῶλα· οἱ γὰρ ἄλλοι πόδεσ καὶ ῥυθμοὶ πάντεσ ἐκ τούτων εἰσὶ σύνθετοι. ἁπλοῦσ δὲ ῥυθμὸσ ἢ ποὺσ οὔτ’ ἐλάττων ἔσται δύο συλλαβῶν οὔτε μείζων τριῶν. καὶ περὶ μὲν τούτων οὐκ οἶδ’ ὅ τι δεῖ τὰ πλείω λέγειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION