Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 37

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 37)

ὡσ δὲ ταῦτ’ ἤκουσαν, ὅσοι μὲν ἦσαν ἀκέραιοί τε καὶ τῶν τὰ δίκαια λεγόντων παράκλητοι τὰσ χεῖρασ ἄραντεσ εἰσ τὸν οὐρανὸν ἀνέκραγον ὀδυρμῷ καὶ ἀγανακτήσει μεμιγμένην κραυγήν, οἱ δὲ τῆσ ὀλιγαρχίασ κόλακεσ τὴν ἐπικελεύουσάν τε καὶ θάρσοσ ἐμποιῆσαι δυναμένην τοῖσ κρατοῦσι φωνήν. ἠρεθισμένησ δὲ τῆσ ἀγορᾶσ καὶ παντοδαπῶν γεμούσησ λόγων τε καὶ παθῶν σιωπὴν γενέσθαι κελεύσασ Ἄππιοσ ἔλεξεν· εἰ μὴ παύσεσθε διαστασιάζοντεσ τὴν πόλιν καὶ ἀντιστρατηγοῦντεσ ἡμῖν οἱ ταραχώδεισ, μηδαμῇ χρήσιμοι μήτ’ ἐν εἰρήνῃ μήτε κατὰ πολέμουσ, ὑπὸ τῆσ ἀνάγκησ σωφρονισθέντεσ εἴξετε.

μὴ τούτουσ οἰέσθε τοὺσ ἐπὶ τοῦ Καπετωλίου καὶ τῆσ ἄκρασ φρουροὺσ ἐπὶ τοὺσ ἔξωθεν πολεμίουσ ἡμῖν παρεσκευάσθαι μόνον, ὑμᾶσ δὲ τοὺσ ἔνδον ὑποκαθημένουσ καὶ πάντα σήποντασ τὰ τῆσ πόλεωσ πράγματα ἐάσειν. γνώμην δὴ λαβόντεσ κρείττονα ἧσ ἔχετε νῦν ἄπιτε, οἷσ μή τι πρᾶγμα, καὶ πράσσετε τὰ ἑαυτῶν, εἰ σωφρονεῖτε·

σὺ δ’ ἄγου τὴν παιδίσκην ἔχων, Κλαύδιε, μηδένα δεδοικὼσ δι’ ἀγορᾶσ· οἱ γὰρ Ἀππίου σε προπέμψουσι δώδεκα πελέκεισ.

ὡσ δὲ ταῦτ’ εἶπεν, οἱ μὲν ἄλλοι στένοντεσ καὶ τὰ μέτωπα παίοντεσ καὶ τὰ δάκρυα κατέχειν οὐ δυνάμενοι παρεχώρουν ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ, ὁ δὲ Κλαύδιοσ ἀπῆγε τὴν παῖδα τῷ πατρὶ περιπεπλεγμένην καὶ καταφιλοῦσαν καὶ ταῖσ ἡδίσταισ φωναῖσ ἀνακαλοῦσαν. δὴ κακοῖσ Οὐεργίνιοσ ὢν ἔργον εἰσ νοῦν βάλλεται πατρὶ μὲν ταλαίπωρον καὶ πικρόν, ἐλευθέρῳ δ’ ἀνδρὶ καὶ μεγαλόφρονι πρέπον.

αἰτησάμενοσ γὰρ ἐξουσίαν ἀσπάσασθαι τὴν θυγατέρα τοὺσ τελευταίουσ ἀσπασμοὺσ ἐπ’ ἐξουσίασ καὶ διαλεχθῆναι μόνῃ μόνοσ, ὁπόσα βούλεται, πρὶν ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ αὐτὴν ἀπαχθῆναι, συγχωρήσαντοσ τοῦ στρατηγοῦ καὶ τῶν ἐχθρῶν μικρὸν ἀναχωρησάντων ὑπολαβὼν εἰσ τὴν ἐκλυομένην τε καὶ καταρρέουσαν καὶ κατέχουσαν τέωσ μὲν ἀνεκαλεῖτό τε καὶ κατεφίλει καὶ τὰσ λιβάδασ ἐξέματτε τῶν δακρύων, ἔπειτα κατὰ μικρὸν ὑπάγων, ὡσ ἦν ἐγγὺσ ἐργαστηρίου μαγειρικοῦ, μάχαιραν ἐξαρπάσασ ἀπὸ τῆσ τραπέζησ παίει τὴν θυγατέρα διὰ τῶν σπλάγχνων τοσοῦτον εἰπών·

ἐλευθέραν σε καὶ εὐσχήμονα, τέκνον, ἀποστέλλω τοῖσ κατὰ γῆσ προγόνοισ·

ζῶσα γὰρ ταῦτα οὐκ ἐξῆν ἔχειν ἀμφότερα διὰ τὸν τύραννον.

κραυγῆσ δὲ γενομένησ ᾑμαγμένην ἔχων τὴν σφαγίδα καὶ αὐτὸσ ἀνάμεστοσ αἵματοσ γενόμενοσ, ᾧ προσέφυρεν αὐτὸν ἡ σφαγὴ τῆσ κόρησ, ἔθει διὰ τῆσ πόλεωσ ἐμμανὴσ ἐπὶ τὴν ἐλευθερίαν τοὺσ πολίτασ καλῶν. διεκπαισάμενοσ δὲ τὰσ πύλασ ἀνέβη τὸν ἵππον, ὃσ ἦν παρεσκευασμένοσ αὐτῷ, καὶ συνέτεινεν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον, Ἰκιλίου τε καὶ Νομιτωρίου τῶν ἀγαγόντων αὐτὸν ἐκ τοῦ χάρακοσ νεανίσκων καὶ τότε συμπροπεμπόντων. ἠκολούθει δ’ αὐτοῖσ καὶ ἄλλοσ ὄχλοσ δημοτῶν οὐκ ὀλίγοσ, ὥστε τοὺσ σύμπαντασ ἀμφὶ τετρακοσίουσ γενέσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION