Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 50

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 50)

ταῦτα δὴ λογιζομένοισ τοῖσ ἐν ἀρχῇ ὑπάτοισ πολὺ παρέστη δέοσ καὶ τοῦ μὴ ταὐτὰ παθεῖν ὑπὸ τοῦ δήμου μετὰ τὴν ὑπατείαν πρόνοια, ὥστ’ οὐκέτι ἀποκρυπτόμενοι τὰσ γνώμασ, ἀλλὰ φανερῶσ τὰ τοῦ δήμου πολιτευόμενοι διετέλουν. πρῶτον μὲν οὖν ἐπὶ τῆσ λοχίτιδοσ ἐκκλησίασ νόμον ἐκύρωσαν, ἵνα ταῖσ ἀρχαῖσ ἐξῇ πάσαισ τοὺσ ἀκοσμοῦντασ ἢ παρανομοῦντασ εἰσ τὴν ἑαυτῶν ἐξουσίαν ζημιοῦν. τέωσ γὰρ οὐχ ἅπασιν ἐξῆν, ἀλλὰ τοῖσ ὑπάτοισ μόνοισ. τὸ μέντοι τίμημα οὐκ ἐπὶ τοῖσ ζημιοῦσιν, ὁπόσον εἶναι δεῖ, κατέλιπον, ἀλλ’ αὐτοὶ τὴν ἀξίαν ὡρ́ισαν, μέγιστον ἀποδείξαντεσ ὁρ́ον ζημίασ δύο βοῦσ καὶ τριάκοντα πρόβατα.

οὗτοσ ὁ νόμοσ ἄχρι πολλοῦ διέμεινεν ὑπὸ Ῥωμαίων φυλαττόμενοσ.

ἔπειτα περὶ τῶν νόμων, οὓσ ἐσπούδαζον οἱ δήμαρχοι κοινοὺσ ἐπὶ πᾶσι Ῥωμαίοισ γράφειν καὶ εἰσ ἅπαντα χρόνον φυλαχθησομένουσ, διάγνωσιν ἀπέδωκαν τῇ βουλῇ.

ἐλέχθησαν μὲν οὖν πολλοί τε καὶ ὑπὸ τῶν κρατίστων ἀνδρῶν εἰσ ἀμφότερα καὶ τὸ συγχωρεῖν καὶ τὸ κωλύειν φέροντεσ λόγοι, ἐνίκα δ’ ἡ τὰ δημοτικώτερα πρὸ τῶν ὀλιγαρχικῶν εἰσάγουσα Τίτου Ῥωμιλίου γνώμη, παρὰ τὴν ἁπάντων δόξαν τῶν τε πατρικίων καὶ τῶν δημοτικῶν γενομένη. οἱ μὲν γὰρ ὑπελάμβανον πάντα τὰ ἐναντία τοῖσ δημοτικοῖσ φρονήσειν τε καὶ λέξειν τὸν ἄνδρα νεωστὶ τὴν ἐν τῷ δήμῳ δίκην ἑαλωκότα·

ὁ δ’ ἀναστὰσ ἐπειδὴ προσῆκεν αὐτῷ γνώμην ἐρωτηθέντι κατὰ τὴν ἑαυτοῦ τάξιν ἀποκρίνασθαι ‐ ἦν δὲ ἐν τοῖσ διὰ μέσου κατά τε ἀξίωσιν καὶ ἡλικίαν ‐ ἔλεξεν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION