Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 46

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 46)

ὁ δὲ Σίκκιοσ ἑτέραν ἀποστραφείσ, οὐχ ἣν ὁ Ῥωμίλιοσ ὑπελάμβανε, παρὰ τὴν λαγόνα τοῦ ὄρουσ ἦγεν. ἔπειτα ‐ ἦν γάρ τισ δρυμὸσ ὕλην βαθεῖαν ἔχων ‐ εἰσ τοῦτον ἄγων τοὺσ ἄνδρασ ἵσταταί τε καί φησιν· ὑπὸ μὲν τοῦ ἡγεμόνοσ ἀπεστάλμεθα, ὥσπερ ὁρᾶτε, ἀπολούμενοι. ἐδόκει γὰρ ἡμᾶσ τὴν πλαγίαν χωρήσειν ὁδόν, ἣν ἀναβαίνοντασ ἀμήχανον ἦν μὴ οὐ φανεροὺσ τοῖσ πολεμίοισ γενέσθαι.

ἐγὼ δ’ ὑμᾶσ ἄξω κατ’ ἄδηλον τοῖσ ἐχθροῖσ ὁδὸν καὶ πολλὰσ ἐλπίδασ ἔχω τρίβων ἐπιλήψεσθαί τινων, αἳ κατὰ κορυφῆσ ἄξουσιν ἡμᾶσ ἐπὶ τὸν χάρακα· καὶ ἐλπίδασ χρηστὰσ ἔχετε. ταῦτ’ εἰπὼν ἦγε διὰ τοῦ δρυμοῦ, καὶ πολὺν ἤδη διεληλυθὼσ τόπον εὑρίσκει κατὰ δαίμονα ἄνδρα ἐξ ἀγροῦ ποθεν ἀπιόντα, ὃν τοῖσ νεωτάτοισ συλλαβεῖν κελεύσασ ἡγεμόνα ποιεῖται τῆσ ὁδοῦ.

κἀκεῖνοσ αὐτοὺσ ἄγων περὶ τὸ ὄροσ σὺν πολλῷ χρόνῳ καθίστησιν ἐπὶ τὸν παρακείμενον τῷ χάρακι λόφον, ὅθεν ἦν ταχεῖα καὶ εὐεπίφοροσ ἐπ’ αὐτὸν ὁδόσ. ἐν ᾧ δὲ ταῦτ’ ἐγίνετο χρόνῳ, συνῄεσαν αἵ τε τῶν Ῥωμαίων καὶ αἱ τῶν Αἰκανῶν δυνάμεισ ὁμόσε καὶ καταστᾶσαι ἐμάχοντο, πλήθει τ’ ἀγχώμαλοι οὖσαι καὶ ὁπλισμοῖσ καὶ προθυμίαν παρεχόμεναι τὴν αὐτήν· ἄνδρεσ ἐπιφανεῖσ.

ἔπειτα κρίσιν λαμβάνει ὁ πόλεμοσ ἐπιτελῆ. ὁ γὰρ Σίκκιοσ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ, ἐπειδὴ πλησίον ἐγένοντο τῆσ παρεμβολῆσ τῶν Αἰκανῶν, ἀφύλακτον εὑρόντεσ ἐκεῖνο τὸ μέροσ τοῦ χάρακοσ ‐ ἐπὶ γὰρ θάτερα τὰ πρὸσ τοὺσ μαχομένουσ ἐστραμμένα μέρη πᾶσα ἡ φυλάττουσα αὐτὸν δύναμισ ἐτράπετο κατὰ θέαν τοῦ ἀγῶνοσ ‐ ἐπεισπεσόντεσ κατὰ πολλὴν εὐπέτειαν κατὰ κορυφῆσ γίνονται τῶν φυλάκων. ἔπειτ’ ἀλαλάξαντεσ ἔθεον ἐπ’ αὐτούσ·

οἱ δ’ ὑπὸ τοῦ παρ’ ἐλπίδα δεινοῦ ἐκταραχθέντεσ καὶ οὐ τοσούτουσ εἶναι δόξαντεσ, ἀλλὰ τὸν ἕτερον ἥκειν ὕπατον ἄγοντα τὴν σὺν αὐτῷ δύναμιν, ἐρρίπτουν ἔξω τοῦ χάρακοσ ἑαυτούσ, οὐδὲ τὰ ὅπλα οἱ πολλοὶ φυλάξαντεσ. οἱ δὲ περὶ τὸν Σίκκιον τοὺσ καταλαμβανομένουσ αὐτῶν φονεύοντεσ καὶ τοῦ χάρακοσ κρατήσαντεσ ἐχώρουν ἐπὶ τοὺσ ἐν τῷ πεδίῳ. οἱ δὲ Αἰκανοὶ τοῦ χάρακοσ τὴν ἅλωσιν ἀπό τε τῆσ φυγῆσ καὶ τῆσ κραυγῆσ τῶν σφετέρων αἰσθόμενοι καὶ μετ’ οὐ πολὺ κατὰ νώτου σφίσι τοὺσ πολεμίουσ ἐπιόντασ ὁρῶντεσ, οὐκέτι γενναῖον οὐδὲν ἀπεδείξαντο, ἀλλὰ διασπάσαντεσ τὰσ τάξεισ ἔσῳζον ἑαυτοὺσ ἄλλοι κατ’ ἄλλασ ὁδούσ·

ἔνθα ὁ πλεῖστοσ αὐτῶν ἐγίνετο φόνοσ.

οὐ γὰρ ἀνίεσαν οἱ Ῥωμαῖοι μέχρι νυκτὸσ διώκοντέσ τε καὶ κτείνοντεσ τοὺσ ἁλισκομένουσ. ὁ δὲ πλείστουσ τ’ αὐτῶν διαφθείρασ καὶ λαμπρότατα ἔργα ἀποδειξάμενοσ Σίκκιοσ ἦν, ὅσ, ἐπειδὴ τέλοσ ἑώρα τὰ τῶν πολεμίων ἔχοντα σκότουσ ὄντοσ ἤδη, τὴν σπεῖραν ἄγων ἐπὶ τὸν κρατηθέντα ὑπὸ σφῶν χάρακα ἀνέστρεφε μεγάλησ χαρᾶσ καὶ πολλοῦ μεστὸσ ὢν αὐχήματοσ.

εἶχον ἀσπασμῶν τε τοῦ ἀνδρὸσ καὶ τῶν ἄλλων φιλοφρονήσεων .

ἐν δὲ τούτῳ καὶ ἡ ἄλλη τῶν Ῥωμαίων φάλαγξ ἅμα τοῖσ ὑπάτοισ ἀπὸ τῆσ διώξεωσ ἀνέστρεφεν ἐπὶ τὸν ἑαυτῆσ χάρακα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION