Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 65

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 65)

ψιλῶν τε καὶ ἱππέων ἐγίνοντο, μάχη δὲ ὁλοσχερὴσ ἁπάντων οὐδεμία. ἑλκομένου δὲ τοῦ χρόνου δι’ ὀργῆσ φέρων τὴν διατριβὴν ὁ Ταρκύνιοσ ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν τῶν πολεμίων τὰσ δυνάμεισ ἔκρινεν ἄγειν καὶ πολλὰσ ἐποιήσατο προσβολάσ. ἔπειτα καταμαθὼν τῷ βιαίῳ τῶν τρόπων οὐ ῥᾳδίαν οὖσαν αὐτὴν ἁλῶναι διὰ τὴν ἐχυρότητα τῇ σπάνει τῶν ἐπιτηδείων πολεμεῖν τοῖσ ἐν αὐτῇ διέγνω, καὶ παρὰ πάσασ τὰσ φερούσασ·

ἐπ’ αὐτὴν ὁδοὺσ φρούρια κατασκευαζόμενοσ, ξυλίζεσθαί τε αὐτοὺσ καὶ χιλὸν ἵπποισ συναγαγεῖν καὶ ἄλλα πολλὰ ἐπιτήδεια λαμβάνειν ἐκ τῆσ χώρασ οὐκ ἐῶν εἰσ πολλὴν κατέστησεν ἁπάντων ἀπορίαν· ὥστ’ ἠναγκάσθησαν φυλάξαντεσ νύκτα χειμέριον ὕδασι καὶ ἀνέμῳ φυγεῖν αἰσχρῶσ ἐκ τοῦ χάρακοσ καταλιπόντεσ ἐν αὐτῷ τά τε ὑποζύγια καὶ τὰσ σκηνὰσ καὶ τοὺσ τραυματίασ καὶ τὴν εἰσ τὸν πόλεμον παρασκευὴν ἅπασαν. τῇ δ’ ἑξῆσ ἡμέρᾳ μαθόντεσ οἱ Ῥωμαῖοι τὴν ἄπαρσιν αὐτῶν καὶ γενόμενοι τοῦ χάρακοσ ἀμαχητὶ κύριοι σκηνὰσ μὲν καὶ ὑποζύγια καὶ χρήματα διήρπασαν, τοὺσ δὲ αἰχμαλώτουσ ἀπάγοντεσ εἰσ τὴν Ῥώμην ἀνέστρεψαν.

οὗτοσ ὁ πόλεμοσ ἔτη πέντε διέμεινε συνεχῶσ πολεμούμενοσ, ἐν ᾧ γῆν ἀμφότεροι τὴν ἀλλήλων πορθοῦντεσ καὶ μάχασ πολλὰσ ἐλάττουσ τε καὶ μείζουσ μαχόμενοι διετέλεσαν, ὀλίγα μέν τινα καὶ τῶν Σαβίνων εὐτυχούντων ἐν τοῖσ ἀγῶσι, τὰ δὲ πλεῖστα Ῥωμαίων·

ἐν δὲ τῇ τελευταίᾳ μάχῃ τέλοσ ἔλαβεν ὁλοσχερέσ. Σαβῖνοι γὰρ οὐχ ὡσ πρότερον ἐκ διαδοχῆσ, ἀλλ’ ἅμα πάντεσ οἱ στρατεύσιμον ἔχοντεσ ἡλικίαν ἐξῆλθον ἐπὶ τὸν πόλεμον, Ῥωμαῖοί τε σύμπαντεσ τὰσ Λατίνων καὶ Τυρρηνῶν καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων δυνάμεισ παραλαβόντεσ ἐχώρουν ὁμόσε τοῖσ πολεμίοισ.

ὁ μὲν οὖν τῶν Σαβίνων στρατηγὸσ διχῇ μερίσασ τὰσ δυνάμεισ δύο ποιεῖται στρατόπεδα, ὁ δὲ τῶν Ῥωμαίων βασιλεὺσ τρία ποιήσασ τάγματα καὶ τρεῖσ παρεμβολὰσ οὐ μακρὰν ἀπ’ ἀλλήλων θέμενοσ αὐτὸσ μὲν τῆσ Ῥωμαϊκῆσ ἡγεῖτο δυνάμεωσ, Ἀρρόντα δὲ τὸν ἀδελφιδοῦν τῆσ Τυρρηνικῆσ συμμαχίασ ἀπέδειξε στρατηγόν·

Λατίνων δὲ καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων ἔταξεν ἄρχειν ἄνδρα γενναῖον μὲν τὰ πολέμια καὶ φρονεῖν τὰ δέοντα ἱκανώτατον, ξένον δὲ καὶ ἄπολιν·

Σερούϊοσ αὐτῷ προσηγορικον ὄνομα ἦν, Τύλλιοσ δὲ τὸ συγγενικόν·

ᾧ Ῥωμαῖοι μετὰ τὴν Λευκίου Ταρκυνίου τελευτὴν βασιλεύειν τῆσ πόλεωσ ἐπέτρεψαν οὐκ οὔσησ Ταρκυνίῳ γενεᾶσ ἄρρενοσ, ἀγάμενοι τὸν ἄνδρα τῆσ τε περὶ τὰ πολιτικὰ καὶ τῆσ περὶ τὰ πολέμια ἀρετῆσ. γένοσ δὲ τοῦ ἀνδρὸσ τοῦδε καὶ τροφὰσ καὶ τύχασ καὶ τὴν ἐκ τοῦ θείου γενομένην περὶ αὐτὸν ἐπιφάνειαν, ὅταν κατὰ τοῦτο γένωμαι τὸ μέροσ τοῦ λόγου, διηγήσομαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION