Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 11

(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 11)

ὅτι δὲ καὶ τούτουσ ἅπαντασ τοὺσ λόγουσ οὓσ κατηρίθμημαι πρὸ τῆσ ἐκδόσεωσ τῶν Ἀριστοτέλουσ τεχνῶν ἀπήγγειλεν ὁ Δημοσθένησ, αὐτὸν Ἀριστοτέλη παρέξομαι μαρτυροῦντα. ἀρξάμενοσ γὰρ ἐν τῇ δευτέρᾳ βύβλῳ τῶν τεχνῶν τοὺσ τόπουσ ὁρίζειν, ἀφ’ ὧν τὰ ἐνθυμήματα φέρεται, καὶ τὸν ἐκ τοῦ χρόνου παραλαμβάνει παρατιθεὶσ αὐτῷ τὰ παραδείγματα. θήσω δὲ αὐτὴν τὴν τοῦ φιλοσόφου λέξιν· ἄλλοσ εἰσ τὸν χρόνον σκοπεῖ· οἱο͂ν, ὡσ ὁ Ἰφικράτησ ἐν τῇ πρὸσ Ἁρμόδιον, ὡσ εἰ πρὶν ποιῆσαι ἠξίου τῆσ εἰκόνοσ τυχεῖν ἐὰν ποιήσῃ, ἔδοτε ἄν· ποιήσαντι δ’ οὐ δώσετε; μὴ τοίνυν μέλλοντεσ μὲν ὑπισχνεῖσθε, παθόντεσ δὲ ἀφαιρεῖσθε. καὶ πάλιν πρὸσ τὸ διὰ Θηβαίων διἱέναι Φίλιππον εἰσ τὴν Ἀττικήν, ὅτι εἰ πρὶν βοηθῆσαι εἰσ Φωκεῖσ ἠξίου, ὑπέσχοντο ἄν· ἄτοπον οὖν εἰ, διότι προεῖτο καὶ ἐπίστευσεν, μὴ διήσουσιν. ὁ δὲ χρόνοσ οὗτοσ, ἐν ᾧ Φίλιπποσ ἠξίου Θηβαίουσ ἐπὶ τὴν Ἀττικὴν αὑτῷ δοῦναι δίοδον ὑπομιμνήσκων τῆσ ἐν τῷ πρὸσ Φωκεῖσ πολέμῳ γενομένησ βοηθείασ, ἐκ τῆσ κοινῆσ γίγνεται φανερὸσ ἱστορίασ. εἶχε γὰρ οὕτωσ· μετὰ τὴν Ὀλυνθίων ἅλωσιν ἄρχοντοσ Θεμιστοκλέουσ συνθῆκαι Φιλίππῳ πρὸσ Ἀθηναίουσ ἐγένοντο περὶ φιλίασ καὶ συμμαχίασ· αὗται διέμειναν ἑπταετῆ χρόνον ἄχρι Νικομάχου· ἐπὶ δὲ Θεοφράστου τοῦ μετὰ Νικόμαχον ἄρξαντοσ ἐλύθησαν, Ἀθηναίων μὲν Φίλιππον αἰτιωμένων ἄρχειν τοῦ πολέμου, Φιλίππου δὲ Ἀθηναίοισ ἐγκαλοῦντοσ. τὰσ δὲ αἰτίασ δι’ ἃσ εἰσ τὸν πόλεμον κατέστησαν ἀδικεῖσθαι λέγοντεσ ἀμφότεροι, καὶ τὸν χρόνον ἐν ᾧ τὴν εἰρήνην ἔλυσαν ἀκριβῶσ δηλοῖ Φιλόχοροσ ἐν τῇ ἕκτῃ τῆσ Ἀτθίδοσ βύβλῳ. θήσω δ’ ἐξ αὐτῆσ τὰ ἀναγκαιότατα· Θεόφραστοσ Ἁλαιεύσ·

ἐπὶ τούτου Φίλιπποσ τὸ μὲν πρῶτον ἀναπλεύσασ Περίνθῳ προσέβαλεν, ἀποτυχὼν δ’ ἐντεῦθεν Βυζάντιον ἐπολιόρκει καὶ μηχανήματα προσῆγεν. ἔπειτα διεξελθών, ὅσα τοῖσ Ἀθηναίοισ ὁ Φίλιπποσ ἐνεκάλει διὰ τῆσ ἐπιστολῆσ, ταῦτα πάλιν κατὰ λέξιν ἐπιτίθησιν· ὁ δὲ δῆμοσ ἀκούσασ τῆσ ἐπιστολῆσ καὶ Δημοσθένουσ παρακαλεσαντοσ αὐτὸν πρὸσ τὸν πόλεμον καὶ τὰ ψηφίσματα γράψαντοσ ἐχειροτόνησε τὴν μὲν στήλην καθελεῖν τὴν περὶ τῆσ πρὸσ Φίλιππον εἰρήνησ καὶ συμμαχίασ σταθεῖσαν, ναῦσ δὲ πληροῦν καὶ τὰ ἄλλα ἐνεργεῖν τὰ τοῦ πολέμου. ταῦτα γράψασ κατὰ Θεόφραστον ἄρχοντα γεγονέναι, τῷ μετ’ ἐκεῖνον ἐνιαυτῷ τὰ πραχθέντα μετὰ τὴν λύσιν τῆσ εἰρήνησ ἐπὶ Λυσιμαχίδου ἄρχοντοσ διεξέρχεται. θήσω δὲ καὶ τούτων αὐτὰ τὰ ἀναγκαιότατα·

Λυσιμαχίδησ Ἀχαρνεύσ· ἐπὶ τούτου τὰ μὲν ἔργα τὰ περὶ τοὺσ νεωσοίκουσ καὶ τὴν σκευοθήκην ἀνεβάλοντο διὰ τὸν πόλεμον τὸν πρὸσ Φίλιππον· τὰ δὲ χρήματα ἐψηφίσαντο πάντ’ εἶναι στρατιωτικὰ Δημοσθένουσ γράψαντοσ. Φιλίππου δὲ καταλαβόντοσ Ἐλάτειαν καὶ Κυτίνιον καὶ πρέσβεισ πέμψαντοσ εἰσ Θήβασ Θετταλῶν Αἰνιάνων Αἰτωλῶν Δολόπων Φθιωτῶν, Ἀθηναίων δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον πρέσβεισ ἀποστειλάντων τοὺσ περὶ Δημοσθένη, τούτοισ συμμαχεῖν ἐψηφίσαντο. φανεροῦ δὴ γεγονότοσ τοῦ χρόνου, καθ’ ὃν εἰσῆλθον εἰσ Θήβασ οἵ τε Ἀθηναίων πρέσβεισ οἱ περὶ Δημοσθένη καὶ οἱ παρὰ Φιλίππου, ὅτι κατὰ Λυσιμαχίδην ἄρχοντα πίπτει, παρεσκευασμένων ἤδη τὰ πρὸσ τὸν πόλεμον ἀμφοτέρων, αὐτὸσ ὁ Δημοσθένησ ποιήσει φανερὸν ἐν τῷ περὶ τοῦ στεφάνου λόγῳ, τίνεσ ἦσαν αἱ παρὰ τῶν πρεσβειῶν ἀμφοτέρων ἀξιώσεισ· θήσω δὲ ἐξ αὐτῆσ λαβὼν τῆσ ἐκείνου λέξεωσ τὰ συντείνοντα πρὸσ τὸ πρᾶγμα·

οὕτωσ διαθεὶσ Φίλιπποσ τὰσ πόλεισ πρὸσ ἀλλήλασ διὰ τούτων, καὶ τούτοισ ἐπαρθεὶσ τοῖσ ψηφίσμασι καὶ ταῖσ ἀποκρίσεσιν ἧκεν ἔχων τὴν δύναμιν καὶ τὴν Ἐλάτειαν κατέλαβεν, ὡσ οὐδ’ ἂν εἴ τι γένοιτο, ἔτι συμπνευσόντων ἡμῶν ἂν καὶ τῶν Θηβαίων. ἀλλὰ μὴν τὰ τότε συμβάντα διεξελθών, διεξελθὼν δὲ τοὺσ ῥηθέντασ ὑφ’ ἑαυτοῦ λόγουσ ἐπὶ τῆσ ἐκκλησίασ, καὶ ὡσ πρεσβευτὴσ ὑπ’ Ἀθηναίων εἰσ Θήβασ ἐπέμφθη, ταῦτα κατὰ λέξιν ἐπιτίθησιν· ὡσ δ’ ἀφικόμεθα εἰσ τὰσ Θήβασ, κατελαμβάνομεν Φιλίππου καὶ Θετταλῶν καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων παρόντασ πρέσβεισ, καὶ τοὺσ μὲν ἡμετέρουσ φίλουσ ἐν φόβῳ, τοὺσ δ’ ἐκείνου θρασεῖσ. ἔπειτ’ ἐπιστολήν τινα κελεύσασ ἀναγνωσθῆναι ταῦτ’ ἐπιτίθησιν· ἐπειδὴ τοίνυν ἐποιήσαντο τὴν ἐκκλησίαν, προσῆγον ἐκείνουσ διὰ τὸ τὴν τῶν συμμάχων τάξιν ἐκείνουσ ἔχειν. καὶ παριόντεσ ἐδημηγόρουν πολλὰ μὲν Φίλιππον ἐγκωμιάζοντεσ, πολλὰ δ’ ὑμῖν ἐγκαλοῦντεσ, πάνθ’ ὅσα πώποτε ἐναντία ἐπράξατε Θηβαίουσ ἀναμιμνῄσκοντεσ. τὸ δ’ οὖν κεφάλαιον, ἠξίουν, ὧν μὲν εὖ ̓πεπόνθεσαν ὑπὸ Φιλίππου χάριν αὐτοὺσ ἀποδοῦναι, ὧν δ’ ὑφ’ ὑμῶν ἠδίκηνται δίκην λαβεῖν, ὁποτέρωσ βούλονται, ἢ διἱέντασ αὐτοὺσ ἐφ’ ὑμᾶσ ἢ συνεμβάλλοντασ εἰσ τὴν Ἀττικήν.

οἱ πρὸ τῆσ Λυσιμαχίδου ἀρχῆσ ἐν ἐκκλησίαισ τε καὶ δικαστηρίοισ γενόμενοι πρότερον τῶν Ἀριστοτέλουσ τεχνῶν ἑτέραν προσθήσω μαρτυρίαν παρὰ τοῦ φιλοσόφου λαβών, ἐξ ἧσ ἔτι μᾶλλον ἔσται φανερόν, ὅτι μετὰ τὸν πόλεμον τὸν συμβάντα τοῖσ Ἀθηναίοισ πρὸσ Φίλιππον αἱ ῥητορικαὶ συνετάχθησαν ὑπ’ αὐτοῦ τέχναι, Δημοσθένουσ ἀκμάζοντοσ ἤδη κατὰ τὴν πολιτείαν καὶ πάντασ εἰρηκότοσ τούσ τε δημηγορικοὺσ καὶ τοὺσ δικανικοὺσ λόγουσ, ὧν ὀλίγῳ πρότερον ἐμνήσθην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION