헬라어 문장 검색 - Διογεν́Λιϝεσοφ́6́01́

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. a'. ANTISQENHS)

Ἀντισθένησ Ἀντισθένουσ Ἀθηναῖοσ. ἐλέγετο δ’ οὐκ εἶναι ἰθαγενήσ· ὅθεν καὶ πρὸσ τὸν ὀνειδίζοντα εἰπεῖν, "καὶ ἡ μήτηρ τῶν θεῶν Φρυγία ἐστίν. " ἐδόκει γὰρ εἶναι Θρᾴττησ μητρόσ· ὅθεν καὶ ἐν Τανάγρᾳ κατὰ τὴν μάχην εὐδοκιμήσασ ἔδωκε λέγειν Σωκράτει ὡσ οὐκ ἂν ἐκ δυοῖν Ἀθηναίων οὕτω γεγόνοι γενναῖοσ. καὶ αὐτὸσ δὲ τοὺσ Ἀθηναίουσ ἐπὶ τῷ γηγενεῖσ εἶναι σεμνυνομένουσ ἐκφαυλίζων ἔλεγε μηδὲν εἶναι κοχλιῶν καὶ ἀττελέβων εὐγενεστέρουσ. Οὗτοσ κατ’ ἀρχὰσ μὲν ἤκουσε Γοργίου τοῦ ῥήτοροσ· ὅθεν τὸ ῥητορικὸν εἶδοσ ἐν τοῖσ διαλόγοισ ἐπιφέρει καὶ μάλιστα ἐν τῇ Ἀληθείᾳ καὶ τοῖσ Προτρεπτικοῖσ. φησὶ δ’ Ἕρμιπποσ ὅτι προείλετο ἐν τῇ τῶν Ἰσθμίων πανηγύρει ψέξαι τε καὶ ἐπαινέσαι Ἀθηναίουσ, Θηβαίουσ, Λακεδαιμονίουσ·

εἶτα μέντοι παραιτήσασθαι ἰδόντα πλείουσ ἐκ τῶν πόλεων ἀφιγμένουσ. Ὕστερον δὲ παρέβαλε Σωκράτει, καὶ τοσοῦτον ὤνατο αὐτοῦ, ὥστε παρῄνει τοῖσ μαθηταῖσ γενέσθαι αὐτῷ πρὸσ Σωκράτην συμμαθητάσ. οἰκῶν τ’ ἐν Πειραιεῖ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν τοὺσ τετταράκοντα σταδίουσ ἀνιὼν ἤκουε Σωκράτουσ, παρ’ οὗ καὶ τὸ καρτερικὸν λαβὼν καὶ τὸ ἀπαθὲσ ζηλώσασ κατῆρξε πρῶτοσ τοῦ κυνισμοῦ. καὶ ὅτι ὁ πόνοσ ἀγαθὸν συνέστησε διὰ τοῦ μεγάλου Ἡρακλέουσ καὶ τοῦ Κύρου, τὸ μὲν ἀπὸ τῶν Ἑλλήνων, τὸ δὲ ἀπὸ τῶν βαρβάρων ἑλκύσασ. Πρῶτόσ τε ὡρίσατο λόγον εἰπών, "λόγοσ ἐστὶν ὁ τὸ τί ἦν ἢ ἔστι δηλῶν.

" ἔλεγέ τε συνεχέσ, "μανείην μᾶλλον ἢ ἡσθείην"· καὶ "χρὴ τοιαύταισ πλησιάζειν γυναιξὶν αἳ χάριν εἴσονται. " πρόσ τε τὸ Ποντικὸν μειράκιον μέλλον φοιτᾶν αὐτῷ καὶ πυθόμενον τίνων αὐτῷ δεῖ, φησί, "βιβλιαρίου καινοῦ καὶ γραφείου καινοῦ καὶ πινακιδίου καινοῦ," τὸν νοῦν παρεμφαίνων. πρὸσ δὲ τὸν ἐρόμενον ποδαπὴν γήμαι, ἔφη, "ἂν μὲν καλήν, ἕξεισ κοινήν, ἂν δὲ αἰσχράν, ἕξεισ ποινήν. " ἀκούσασ ποτὲ ὅτι Πλάτων αὐτὸν κακῶσ λέγει, "βασιλικόν," ἔφη, "καλῶσ ποιοῦντα κακῶσ ἀκούειν. Μυούμενόσ ποτε τὰ Ὀρφικά, τοῦ ἱερέωσ εἰπόντοσ ὅτι οἱ ταῦτα μυούμενοι πολλῶν ἐν ᾅδου ἀγαθῶν μετίσχουσι, "τί οὖν," ἔφη, "οὐκ ἀποθνήσκεισ;

ὀνειδιζόμενόσ ποτε ὡσ οὐκ εἰή ἐκ δύο ἐλευθέρων, "οὐδὲ γὰρ ἐκ δύο," ἔφη, "παλαιστικῶν, ἀλλὰ παλαιστικόσ εἰμι. " ἐρωτώμενοσ διὰ τί ὀλίγουσ ἔχει μαθητάσ, ἔφη, "ὅτι ἀργυρέᾳ αὐτοὺσ ἐκβάλλω ῥάβδῳ. " ἐρωτηθεὶσ διὰ τί πικρῶσ τοῖσ μαθηταῖσ ἐπιπλήττει, "καὶ οἱ ἰατροί," φησί, "τοῖσ κάμνουσιν. " ἰδών ποτε μοιχὸν φεύγοντα, "ὦ δυστυχήσ," εἶπε, "πηλίκον κίνδυνον ὀβολοῦ διαφυγεῖν ἴσχυεσ. " κρεῖττον ἔλεγε, καθά φησιν Ἑκάτων ἐν ταῖσ Χρείαισ, εἰσ κόρακασ ἢ εἰσ κόλακασ ἐμπεσεῖν· οἱ μὲν γὰρ νεκρούσ, οἱ δὲ ζῶντασ ἐσθίουσιν. Ἐρωτηθεὶσ τί μακαριώτατον ἐν ἀνθρώποισ, ἔφη, "τὸ εὐτυχοῦντα ἀποθανεῖν.

" γνωρίμου ποτὲ πρὸσ αὐτὸν ἀποδυρομένου ὡσ εἰή τὰ ὑπομνήματα ἀπολωλεκώσ, "ἔδει γάρ," ἔφη, "ἐν τῇ ψυχῇ αὐτὰ καὶ μὴ ἐν τοῖσ χαρτίοισ καταγράφειν. " ὥσπερ ὑπὸ τοῦ ἰοῦ τὸν σίδηρον, οὕτωσ ἔλεγε τοὺσ φθονεροὺσ ὑπὸ τοῦ ἰδίου ἤθουσ κατεσθίεσθαι. τοὺσ βουλομένουσ ἀθανάτουσ εἶναι ἔφη δεῖν εὐσεβῶσ καὶ δικαίωσ ζῆν. τότ’ ἔφη τὰσ πόλεισ ἀπόλλυσθαι, ὅταν μὴ δύνωνται τοὺσ φαύλουσ ἀπὸ τῶν σπουδαίων διακρίνειν. ἐπαινούμενόσ ποτε ὑπὸ πονηρῶν, ἔφη, "ἀγωνιῶ μή τι κακὸν εἴργασμαι. Ὁμονοούντων ἀδελφῶν συμβίωσιν παντὸσ ἔφη τείχουσ ἰσχυροτέραν εἶναι.

τοιαῦτ’ ἔφη δεῖν ποιεῖσθαι ἐφόδια ἃ καὶ ναυαγήσαντι συγκολυμβήσει. ὀνειδιζόμενόσ ποτ’ ἐπὶ τῷ πονηροῖσ συγγενέσθαι, "καὶ οἱ ἰατροί," φησί, "μετὰ τῶν νοσούντων εἰσίν, ἀλλ’ οὐ πυρέττουσιν. " ἄτοπον ἔφη τοῦ μὲν σίτου τὰσ αἴρασ ἐκλέγειν καὶ ἐν τῷ πολέμῳ τοὺσ ἀχρείουσ, ἐν δὲ πολιτείᾳ τοὺσ πονηροὺσ μὴ παραιτεῖσθαι. ἐρωτηθεὶσ τί αὐτῷ περιγέγονεν ἐκ φιλοσοφίασ, ἔφη, "τὸ δύνασθαι ἑαυτῷ ὁμιλεῖν. " εἰπόντοσ αὐτῷ τινοσ παρὰ πότον, "ᾆσον," "σὺ δέ μοι," φησίν, "αὔλησον. " Διογένει χιτῶνα αἰτοῦντι πτύξαι προσέταξε θοιμάτιον. ἐρωτηθεὶσ τί τῶν μαθημάτων ἀναγκαιότατον, "τὸ περιαιρεῖν," ἔφη, "τὸ ἀπομανθάνειν.

" παρεκελεύετό τε κακῶσ ἀκούοντασ καρτερεῖν μᾶλλον ἢ εἰ λίθοισ τισ βάλλοιτο. Ἔσκωπτέ τε Πλάτωνα ὡσ τετυφωμένον. πομπῆσ γοῦν γενομένησ ἵππον θεασάμενοσ φρυακτήν φησι πρὸσ τὸν Πλάτωνα, "ἐδόκεισ μοι καὶ σὺ ἵπποσ ἂν εἶναι λαμπρυντήσ· τοῦτο δὲ ἐπεὶ καὶ συνεχὲσ ὁ Πλάτων ἵππον ἐπῄνει. καί ποτ’ ἐλθὼν πρὸσ αὐτὸν νοσοῦντα καὶ θεασάμενοσ λεκάνην ἔνθα ὁ Πλάτων ἐμημέκει ἔφη, "χολὴν μὲν ὁρῶ ἐνταῦθα, τῦφον δὲ οὐχ ὁρῶ. συνεβούλευεν Ἀθηναίοισ τοὺσ ὄνουσ ἵππουσ ψηφίσασθαι·

ἄλογον δὲ ἡγουμένων, "ἀλλὰ μὴν καὶ στρατηγοί," φησί, "φαίνονται παρ’ ὑμῖν μηδὲν μαθόντεσ, μόνον δὲ χειροτονηθέντεσ. " πρὸσ τὸν εἰπόντα, "πολλοί σε ἐπαινοῦσι," "τί γάρ," ἔφη, "κακὸν πεποίηκα; στρέψαντοσ αὐτοῦ τὸ διερρωγὸσ τοῦ τρίβωνοσ εἰσ τὸ προφανέσ, Σωκράτησ ἰδών φησιν, "ὁρῶ σου διὰ τοῦ τρίβωνοσ τὴν φιλοδοξίαν. " ἐρωτηθεὶσ ὑπό του, καθά φησι Φανίασ ἐν τῷ Περὶ τῶν Σωκρατικῶν, τί ποιῶν καλὸσ κἀγαθὸσ ἔσοιτο, ἔφη, "εἰ τὰ κακὰ ἃ ἔχεισ ὅτι φευκτά ἐστι μάθοισ παρὰ τὼν εἰδότων. " πρὸσ τὸν ἐπαινοῦντα τρυφήν, "ἐχθρῶν παῖδεσ," ἔφη, "τρυφήσειαν. Πρὸσ τὸ παρασχηματίζον αὑτὸ τῷ πλάστῃ μειράκιον, "εἰπέ μοι," φησίν, "εἰ φωνὴν λάβοι ὁ χαλκόσ, ἐπὶ τίνι ἂν οἰεί σεμνυνθῆναι;

τοῦ δ’ εἰπόντοσ, "ἐπὶ κάλλει," "οὐκ αἰσχύνῃ οὖν," ἔφη, "τὰ ὅμοια γεγηθὼσ ἀψύχῳ; Ποντικοῦ νε ανίσκου πολυωρήσειν αὐτοῦ ἐπαγγελλομένου, εἰ τὸ πλοῖον ἀφίκοιτο τῶν ταρίχων, λαβὼν αὐτὸν καὶ θύλακον κενὸν πρὸσ ἀλφιτόπωλιν ἧκε καὶ σαξάμενοσ ἀπῄει· τῆσ δὲ αἰτούσησ τὸ διάφορον, "ὁ νεανίσκοσ," ἔφη, "δώσει ἐὰν τὸ πλοῖον αὐτοῦ τῶν ταρίχων ἀφίκηται. " Αὐτὸσ δὲ καὶ Ἀνύτῳ τῆσ φυγῆσ αἴτιοσ γενέσθαι δοκεῖ καὶ Μελήτῳ τοῦ θανάτου. Ποντικοῖσ γὰρ νεανίσκοισ κατὰ κλέοσ τοῦ Σωκράτουσ ἀφιγμένοισ περιτυχὼν ἀπήγαγεν αὐτοὺσ πρὸσ τὸν Ἄνυτον, εἰπὼν ἐν ἤθει σοφώτερον εἶναι τοῦ Σωκράτουσ·

ἐφ’ ᾧ διαγανακτήσαντασ τοὺσ περιεστῶτασ ἐκδιῶξαι αὐτόν. εἰ δέ ποθι θεάσαιτο γύναιον κεκοσμημένον, ἀπῄει ἐπὶ τὴν οἰκίαν αὐτῆσ καὶ ἐκέλευε τὸν ἄνδρα ἐξαγαγεῖν ἵππον καὶ ὅπλα, ὥστ’ εἰ μὲν ἔχοι ταῦτα, ἐᾶν τρυφᾶν· ἀμυνεῖσθαι γὰρ τούτοισ· εἰ δὲ μή, περιαιρεῖν τὸν κόσμον. Ἤρεσκεν αὐτῷ καὶ τάδε. διδακτὴν ἀπεδείκνυε τὴν ἀρετήν. τοὺσ αὐτοὺσ εὐγενεῖσ [τ]οὺσ καὶ ἐναρέτουσ· αὐτάρκη δὲ τὴν ἀρετὴν πρὸσ εὐδαιμονίαν, μηδενὸσ προσδεομένην ὅτι μὴ Σωκρατικῆσ ἰσχύοσ.

τήν τ’ ἀρετὴν τῶν ἔργων εἶναι, μήτε λόγων πλείστων δεομένην μήτε μαθημάτων. αὐτάρκη τ’ εἶναι τὸν σοφόν· πάντα γὰρ αὐτοῦ εἶναι τὰ τῶν ἄλλων. τήν τ’ ἀδοξίαν ἀγαθὸν καὶ ἴσον τῷ πόνῳ. καὶ τὸν σοφὸν οὐ κατὰ τοὺσ κειμένουσ νόμουσ πολιτεύσεσθαι, ἀλλὰ κατὰ τὸν τῆσ ἀρετῆσ. γαμήσειν τε τεκνοποιίασ χάριν, ταῖσ εὐφυεστάταισ συνιόντα γυναιξί. καὶ ἐρασθήσεσθαι δέ· μόνον γὰρ εἰδέναι τὸν σοφὸν τίνων χρὴ ἐρᾶν. Ἀναγράφει δ’ αὐτοῦ καὶ Διοκλῆσ ταυτί.

τῷ σοφῷ ξένον οὐδὲν οὐδ’ ἄπορον. ἀξιέραστοσ ὁ ἀγαθόσ· οἱ σπουδαῖοι φίλοι· συμμάχουσ ποιεῖσθαι τοὺσ εὐψύχουσ ἅμα καὶ δικαίουσ· ἀναφαίρετον ὅπλον ἡ ἀρετή· κρεῖττόν ἐστι μετ’ ὀλίγων ἀγαθῶν πρὸσ ἅπαντασ τοὺσ κακοὺσ ἢ μετὰ πολλῶν κακῶν πρὸσ ὀλίγουσ ἀγαθοὺσ μάχεσθαι. προσέχειν τοῖσ ἐχθροῖσ· πρῶτοι γὰρ τῶν ἁμαρτημάτων αἰσθάνονται. τὸν δίκαιον περὶ πλείονοσ ποιεῖσθαι τοῦ συγγενοῦσ· ἀνδρὸσ καὶ γυναικὸσ ἡ αὐτὴ ἀρετή· τἀγαθὰ καλά, τὰ κακὰ αἰσχρά· τὰ πονηρὰ νόμιζε πάντα ξενικά. Τεῖχοσ ἀσφαλέστατον φρόνησιν·

Σωσικράτησ δ’ ἐν τρίτῃ Διαδοχῶν Διόδωρον τὸν Ἀσπένδιον, καὶ πώγωνα καθεῖναι καὶ πήρᾳ καὶ βάκτρῳ χρῆσθαι. μήτε γὰρ καταρρεῖν μήτε προδίδοσθαι. τείχη κατασκευαστέον ἐν τοῖσ αὑτῶν ἀναλώτοισ λογισμοῖσ. διελέγετο δ’ ἐν τῷ Κυνοσάργει γυμνασίῳ μικρὸν ἄποθεν τῶν πυλῶν· ὅθεν τινὲσ καὶ τὴν κυνικὴν ἐντεῦθεν ὀνο‐ μασθῆναι. αὐτόσ τ’ ἐπεκαλεῖτο Ἁπλοκύων. καὶ πρῶτοσ ἐδίπλωσε τὸν τρίβωνα, καθά φησι Διοκλῆσ, καὶ μόνῳ αὐτῷ ἐχρῆτο· βάκτρον τ’ ἀνέλαβε καὶ πήραν. πρῶτον δὲ καὶ Νεάνθησ φησὶ διπλῶσαι θοιμάτιον. Τοῦτον μόνον ἐκ πάντων Σωκρατικῶν Θεόπομποσ ἐπαινεῖ καί φησι δεινόν τ’ εἶναι καὶ δι’ ὁμιλίασ ἐμμελοῦσ ὑπαγαγέσθαι πάνθ’ ὁντινοῦν.

δῆλον δ’ ἐκ τῶν συγγραμμάτων κἀκ τοῦ Ξενοφῶντοσ Συμποσίου. δοκεῖ δὲ καὶ τῆσ ἀνδρωδεστάτησ Στωικῆσ κατάρξαι· ὅθεν καὶ Ἀθήναιοσ ὁ ἐπιγραμματοποιὸσ περὶ αὐτῶν φησὶν οὕτωσ· ὦ στωικῶν μύθων εἰδήμονεσ, ὦ πανάριστα δόγματα ταῖσ ἱεραῖσ ἐνθέμενοι σελίσιν, τὰν ἀρετὰν ψυχᾶσ ἀγαθὸν μόνον· ἅδε γὰρ ἀνδρῶν μούνα καὶ βιοτὰν ῥύσατο καὶ πόλιασ. σαρκὸσ δ’ ἡδυπάθημα, φίλον τέλοσ ἀνδράσιν ἄλλοισ, ἡ μία τῶν Μνήμησ ἤνυσε θυγατέρων. Οὗτοσ ἡγήσατο καὶ τῆσ Διογένουσ ἀπαθείασ καὶ τῆσ Κράτητοσ ἐγκρατείασ καὶ τῆσ Ζήνωνοσ καρτερίασ, αὐτὸσ ὑποθέμενοσ τῇ πολιτείᾳ τὰ θεμέλια.

Τόμοσ δεύτεροσ ἐν ᾧ Περὶ ζῴων φύσεωσ. ὁ δὲ Ξενοφῶν ἥδιστον μὲν εἶναι περὶ τὰσ ὁμιλίασ φησὶν αὐτόν, ἐγκρατέστατον δὲ περὶ τἄλλα. Φέρονται δ’ αὐτοῦ συγγράμματα τόμοι δέκα· πρῶτοσ ἐν ᾧ Περὶ λέξεωσ ἢ περὶ χαρακτήρων. Αἰάσ ἢ Αἰάντοσ λόγοσ. Ὀδυσσεὺσ ἢ περὶ Ὀδυσσέωσ. Ορέστου ἀπολογία ἢ περὶ τῶν δικογράφων. Ἰσογραφὴ ἢ Λυσίασ καὶ Ἰσοκράτησ. Πρὸσ τὸν Ἰσοκράτουσ Ἀμάρτυρον. Περὶ παιδοποιίασ ἢ περὶ γάμου ἐρωτικόσ.

Περὶ τῶν σοφιστῶν φυσιογνωμονικόσ. Περὶ δικαιοσύνησ καὶ ἀνδρείασ προτρεπτικὸσ πρῶτοσ, δεύτεροσ, τρίτοσ. Περὶ Θεόγνιδοσ δ’ ε’. Τόμοσ τρίτοσ ἐν ᾧ Περὶ ἀγαθοῦ. Περὶ ἀνδρείασ. Περὶ νόμου ἢ περὶ πολιτείασ. Περὶ νόμου ἢ περὶ καλοῦ καὶ δικαίου. Περὶ ἐλευθερίασ καὶ δουλείασ. Περὶ πίστεωσ. Περὶ ἐπιτρόπου ἢ περὶ τοῦ πείθεσθαι. Περὶ νίκησ οἰκονομικόσ. Τόμοσ τέταρτοσ ἐν ᾧ Κῦροσ. Ἡρακλῆσ ὁ μείζων ἢ περὶ ἰσχύοσ. Τόμοσ πέμπτοσ ἐν ᾧ Κῦροσ ἢ περὶ βασιλείασ. Ἀσπασία. Τόμοσ ἕκτοσ ἐν ᾧ Ἀλήθεια. Περὶ τοῦ διαλέγεσθαι ἀντιλογικόσ. Σάθων ἢ περὶ τοῦ ἀντιλέγειν α’ β’ γ’. Περὶ διαλέκτου. Τόμοσ ἕβδομοσ ἐν ᾧ Περὶ παιδείασ ἢ ὀνομάτων α’ β’ γ’ δ’ ε’.

Περὶ ὀνομάτων χρήσεωσ ἐριστικόσ. Περὶ ἐρωτήσεωσ καὶ ἀποκρίσεωσ. Περὶ δόξησ καὶ ἐπιστήμησ α’ β’ γ’ δ’. Περὶ τοῦ ἀποθανεῖν. Περὶ ζωῆσ καὶ θανάτου. Περὶ τῶν ἐν ᾅδου. Περὶ φύσεωσ α’ β’. Ἐρώτημα περὶ φύσεωσ β’. Δόξαι ἢ ἐριστικόσ. Περὶ τοῦ μανθάνειν προβλήματα. Τόμοσ ὄγδοοσ ἐν ᾧ Περὶ μουσικῆσ. Περὶ ἐξηγητῶν. Περὶ Ὁμήρου. Περὶ ἀδικίασ καὶ ἀσεβείασ. Περὶ Κάλχαντοσ. Περὶ κατασκόπου. Περὶ ἡδονῆσ. Τόμοσ ἔνατοσ ἐν ᾧ Περὶ Ὀδυσσείασ. Περὶ τῆσ ῥάβδου. Αθηνᾶ ἢ περὶ Τηλεμάχου. Περὶ Ἑλένησ καὶ Πηνελόπησ. Περὶ Πρωτέωσ. Κύκλωψ ἢ περὶ Ὀδυσσέωσ. Περὶ οἴνου χρήσεωσ ἢ περὶ μέθησ ἢ περὶ τοῦ Κύκλωποσ.

Περὶ Κίρκησ. Περὶ Ἀμφιαράου. Περὶ τοῦ Ὀδυσσέωσ καὶ Πηνελόπησ καὶ περὶ τοῦ κυνόσ. Τόμοσ δέκατοσ ἐν ᾧ Ἡρακλῆσ ἢ Μίδασ. Ἡρακλῆσ ἢ περὶ φρονήσεωσ ἢ ἰσχύοσ. Κῦροσ ἢ ἐρώμενοσ. Κῦροσ ἢ κατάσκοποι. Μενέξενοσ ἢ περὶ τοῦ ἄρχειν. Ἀλκιβιάδησ. Ἀρχέλαοσ ἢ περὶ βασιλείασ. Καὶ ταῦτα μέν ἐστιν ἃ συνέγραψεν. Ωἷ Τίμων διὰ τὸ πλῆθοσ ἐπιτιμῶν "παντοφυῆ φλέδονά" φησιν αὐτόν. ἐτελεύτησε δὲ ἀρρωστίᾳ· ὅτε καὶ Διογένησ εἰσιὼν πρὸσ αὐτὸν ἔφη, "μήτι χρεία φίλου; καί ποτε παρ’ αὐτὸν ξιφίδιον ἔχων εἰσῄει. τοῦ δ’ εἰπόντοσ, "τίσ ἂν ἀπολύσειέ με τῶν πόνων; δείξασ τὸ ξιφίδιον, ἔφη, "τοῦτο"· καὶ ὅσ, "τῶν πόνων," εἶπον, "οὐ τοῦ ζῆν. ἐδόκει γάρ πωσ μαλακώτερον φέρειν τὴν νόσον ὑπὸ φιλοζωίασ.

καὶ ἐχέτω ὧδε. καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰσ αὐτὸν οὕτωσ ἔχον· τὸν βίον ἦσθα κύων, Ἀντίσθενεσ, ὧδε πεφυκὼσ ὥστε δακεῖν κραδίην ῥήμασιν, οὐ στόμασιν· ἀλλ’ ἔθανεσ φθισικόσ, τάχ’ ἐρεῖ τισ ἴσωσ· τί δὲ τοῦτο; πάντωσ εἰσ Αἰ̈́δην δεῖ τιν’ ὁδηγὸν ἔχειν. Γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι Ἀντισθένεισ τρεῖσ· Ἡρα‐ κλείτειοσ εἷσ, καὶ ἕτεροσ Ἐφέσιοσ, καὶ Ῥόδιόσ τισ ἱστορικόσ. Ἐπειδὴ δὲ τοὺσ ἀπ’ Ἀριστίππου διεληλύθαμεν καὶ Φαίδωνοσ, νῦν ἑλκύσωμεν τοὺσ ἀπ’ Ἀντισθένουσ κυνικούσ τε καὶ στωικούσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. a'. ANTISQENHS

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. a'. ANTISQENHS)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION