Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. d'. LUKWN

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. d'. LUKWN)

Τοῦτον διεδέξατο Λύκων Ἀστυάνακτοσ Τρωαδεύσ, φραστικὸσ ἀνὴρ καὶ περὶ παίδων ἀγωγὴν ἄκρωσ συντεταγμένοσ. ἔφασκε γὰρ δεῖν παρεζεῦχθαι τοῖσ παισὶ τὴν αἰδῶ καὶ φιλοτιμίαν ὡσ τοῖσ ἵπποισ μύωπα καὶ χαλινόν. τὸ δ’ ἐκφραστικὸν αὐτοῦ καὶ περιγεγωνὸσ ἐν τῇ ἑρμηνείᾳ φαίνεται κἀνθένδε· φησὶ γὰρ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπὶ παρθένου πενιχρᾶσ· "βαρὺ γὰρ φορτίον πατρὶ κόρη διὰ σπάνιν προικὸσ ἐκτρέχουσα τὸν ἀκμαῖον τῆσ ἡλικίασ καιρόν. " διὸ δὴ καί φασιν Ἀντίγονον ἐπ’ αὐτοῦ τοῦτο εἰπεῖν, ὡσ οὐκ ἦν ὥσπερ μήλου τὴν εὐωδίαν καὶ χάριν ἄλλοθί που μετενεγκεῖν, ἀλλ’ ἐπ’ αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου καθάπερ ἐπὶ τοῦ δένδρου τῶν λεγομένων ἕκαστον ἔδει θεωρεῖσθαι. τοῦτο δὲ ὅτι ἐν μὲν τῷ λέγειν γλυκύτατοσ ἦν·

παρὸ καί τινεσ τὸ γάμμα αὐτοῦ τῷ ὀνόματι προσετίθεσαν. ἐν δὲ τῷ γράφειν ἀνόμοιοσ αὑτῷ. ἀμέλει γοῦν καὶ ἐπὶ τῶν μεταγινωσκόντων ἐπειδὴ μὴ ἔμαθον ὅτε καιρὸσ καὶ εὐχομένων τοῦτον ἐκαλλιλέκτει τὸν τρόπον· ἔλεγεν "αὑτῶν κατηγορεῖν, ἀδυνάτῳ μηνύοντασ εὐχῇ μετάνοιαν ἀργίασ ἀδιορθώτου. " τούσ τε βουλευομένουσ οὐκ ὀρθῶσ διαπίπτειν ἔφασκε τῷ λογισμῷ, οἱονεὶ στρεβλῷ κανόνι βασανίζοντασ εὐθεῖαν φύσιν ἢ πρόσωπον ὕδατι κλυδαττομένῳ ἢ κατόπτρῳ διεστραμμένῳ. καὶ ἐπὶ μὲν τὸν ἐν τῇ ἀγορᾷ στέφανον πολλοὺσ ἀπιέναι, ἐπὶ δὲ τὸν Ὀλυμπίασιν ἢ ὀλίγουσ ἢ οὐδένα. πολλάκισ τε πολλὰ συμβουλεύσασ Ἀθηναίοισ, τὰ μέγιστα αὐτοὺσ ὠφέλησεν. Ἦν δὲ καὶ καθαρώτατοσ τὴν στολήν, ὡσ ἀνυπερβλήτῳ χρῆσθαι μαλακότητι ἱματίων, καθά φησιν Ἕρμιπποσ.

ἀλλὰ καὶ γυμναστικώτατοσ ἐγένετο καὶ εὐέκτησ τὸ σῶμα τήν τε πᾶσαν σχέσιν ἀθλητικὴν ἐπιφαίνων, ὠτοθλαδίασ καὶ ἐμπινὴσ ὤν, καθά φησιν Ἀντίγονοσ ὁ Καρύστιοσ· διὰ τοῦτο δὲ καὶ παλαῖσαι λέγεται τά τ’ ἐν τῇ πατρίδι Ἰλίεια καὶ σφαιρίσαι. ὡσ οὐκ ἄλλοσ τ’ ἦν φίλοσ τοῖσ περὶ Εὐμένην καὶ Ἄτταλον, οἳ καὶ πλεῖστα ἐπεχορήγουν αὐτῷ. ἐπειράθη δ’ αὐτὸν σχεῖν καὶ Ἀντίοχοσ, ἀλλ’ οὐκ ἔτυχεν. οὕτω δ’ ἦν ἐχθρὸσ Ιἑρωνύμῳ τῷ περιπατητικῷ, ὡσ μόνοσ μὴ ἀπαντᾶν πρὸσ αὐτὸν εἰσ τὴν ἐτήσιον ἡμέραν, περὶ ἧσ ἐν τῷ Ἀρκεσιλάου βίῳ διειλέγμεθα.

Ἀφηγήσατο δὲ τῆσ σχολῆσ ἔτη τέτταρα πρὸσ τοῖσ τετταράκοντα, Στράτωνοσ αὐτὸν ἐν ταῖσ διαθήκαισ καταλιπόντοσ κατὰ τὴν ἑβδόμην καὶ εἰκοστὴν καὶ ἑκατοστὴν Ὀλυμπιάδα. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ Πανθοίδου διήκουσε τοῦ διαλεκτικοῦ. ἐτελεύτησε δὲ γεγονὼσ ἔτοσ τέταρτον καὶ ἑβδομηκοστόν, νόσῳ ποδαγρικῇ καταπονηθείσ. καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰσ αὐτόν· οὐ μὰ τόν, οὐδὲ Λύκωνα παρήσομεν, ὅττι ποδαλγὴσ κάτθανε· θαυμάζω τοῦτο μάλιστα δ’ ἐγώ, τὴν οὕτωσ ἀΐδαο μακρὴν ὁδὸν εἰ πρὶν ὁ ποσσὶν ἀλλοτρίοισ βαδίσασ ἔδραμε νυκτὶ μιῇ. Γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι Λύκωνεσ·

πρῶτοσ Πυθαγορικόσ, δεύτεροσ αὐτὸσ οὗτοσ, τρίτοσ ἐπῶν ποιητήσ, τέταρτοσ ἐπιγραμμάτων ποιητήσ. Τοῦ δὲ φιλοσόφου καὶ διαθήκαισ περιετύχομεν ταῖσδε· "Τάδε διατίθεμαι περὶ τῶν κατ’ ἐμαυτόν, ἐὰν μὴ δυνηθῶ τὴν ἀρρωστίαν ταύτην ὑπενεγκεῖν· τὰ μὲν ἐν οἴκῳ πάντα δίδωμι τοῖσ ἀδελφοῖσ Ἀστυἀνακτι καὶ Λύκωνι. καὶ οἶμαι δεῖν ἀποδοθῆναι ἀπὸ τούτων ὅσα κατακέχρημαι Ἀθήνησι παρά τινοσ ἔχων ἢ ἐκπεπραχώσ· καὶ ἃ ἂν εἰσ τὴν ἐκφορὰν ἀναλωθῇ καὶ εἰσ τἄλλα τὰ νομιζόμενα. τὰ δ’ ἐν ἄστει καὶ ἐν Αἰγίνῃ δίδωμι Λύκωνι διὰ τὸ καὶ τοὔνομα φέρειν ἡμῶν καὶ συνδιατετριφέναι πλείω χρόνον ἀρεστῶσ πάνυ, καθάπερ δίκαιον ἦν τὸν υἱοῦ τάξιν ἐσχηκότα.

τὸν δὲ περίπατον καταλείπω τῶν γνωρίμων τοῖσ βουλομένοισ, Βούλωνι, Καλλίνῳ, Ἀρίστωνι, Ἀμφίωνι, Λύκωνι, Πύθωνι, Ἀριστομάχῳ, Ἡρακλείῳ, Λυκομήδει, Λύκωνι τῷ ἀδελφιδῷ. προστησάσθωσαν δ’ αὐτοὶ ὃν ἂν ὑπολαμβάνωσι διαμενεῖν ἐπὶ τοῦ πράγματοσ καὶ συναύξειν μάλιστα δυνήσεσθαι. συγκατασκευαζέτωσαν δὲ καὶ οἱ λοιποὶ γνώριμοι κἀμοῦ καὶ τοῦ τόπου χάριν. περὶ δὲ τῆσ ἐκφορᾶσ καὶ καύσεωσ ἐπιμεληθήτωσαν Βούλων καὶ Καλλῖνοσ μετὰ τῶν συνήθων, ὅπωσ μήτ’ ἀνελεύθεροσ γένηται μήτε περίεργοσ. τῶν δ’ ἐν Αἰγίνῃ μοι γενομένων μοριῶν μετὰ τὴν ἐμὴν ἀπόλυσιν καταχωρισάτω Λύκων τοῖσ νεανίσκοισ εἰσ ἐλαιοχρηστίαν, ὅπωσ κἀμοῦ καὶ τοῦ τιμήσαντοσ ἐμὲ μνήμη γένηται διὰ τῆσ χρείασ αὕτη ἡ προσήκουσα.

καὶ ἀνδριάντα ἡμῶν ἀναθέτω· τὸν δὲ τόπον, ὅπωσ ἁρμόττων ᾖ τῆσ καταστάσεωσ, ἐπιβλεψάτω καὶ συμπραγματευθήτω Διόφαντοσ καὶ Ἡρακλείδησ Δημητρίου. ἀπὸ δὲ τῶν ἐν ἄστει Λύκων ἀποδότω πᾶσι παρ’ ὧν τι προείληφα μετὰ τὴν ἀποδημίαν τὴν ἐκείνου. παρεχέσθωσαν δὲ Βούλων καὶ Καλλῖνοσ καὶ ἃ ἂν εἰσ τὴν ἐκφορὰν ἀναλωθῇ καὶ τἄλλα τὰ νομιζόμενα. κομισάσθωσαν δὲ ταῦτ’ ἀπὸ τῶν ἐν οἴκῳ κοινῇ καταλειπομένων ἀμφοτέροισ ὑπ’ ἐμοῦ. τιμησάτωσαν δὲ καὶ τοὺσ ἰατροὺσ Πασίθεμιν καὶ Μηδίαν, ἀξίουσ ὄντασ καὶ διὰ τὴν ἐπιμέλειαν τὴν περὶ ἐμὲ καὶ τὴν τέχνην καὶ μείζονοσ ἔτι τιμῆσ.

δίδωμι δὲ τῷ Καλλίνου παιδίῳ Θηρικλείων ζεῦγοσ, καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ Ῥοδιακῶν ζεῦγοσ, ψιλοτάπιδα, ἀμφίταπιν, περίστρωμα, προσκεφάλαια δύο τὰ βέλτιστα τῶν καταλειπομένων· ὡσ ἂν ἐφ’ ὅσον ἀνήκει πρὸσ τιμήν, καὶ τούτων φανῶμεν μὴ ἀμνήμονεσ ὄντεσ. περὶ δὲ τῶν θεραπευόντων ἐμαυτὸν οὕτωσ ἐξάγω· Δημητρίῳ μὲν ἐλευθέρῳ πάλαι ὄντι ἀφίημι τὰ λύτρα καὶ διδωμι πέντε μνᾶσ καὶ ἱμάτιον καὶ χιτῶνα, ἵνα πολλὰ πεπονηκὼσ μετ’ ἐμοῦ βίον εὐσχήμονα ἔχῃ. Κρίτωνι δὲ Χαλκηδονίῳ, καὶ τούτῳ τὰ λύτρα ἀφίημι καὶ δίδωμι τέτταρασ μνᾶσ. καὶ τὸν Μίκρον ἀφίημι ἐλεύθερον· καὶ θρεψάτω Λύκων αὐτὸν καὶ παιδευσάτω ἀπὸ τοῦ νῦν χρόνου ἓξ ἔτη. καὶ Χάρητα ἀφίημι ἐλεύθερον·

καὶ τοὺσ φορεαφόρουσ Ὠφελίωνα καὶ Ποσειδώνιον τέτταρα ἔτη παραμείναντασ. καὶ θρεψάτω Λύκων αὐτόν. καὶ δύο μνᾶσ αὐτῷ δίδωμι καὶ τἀμὰ βιβλία τὰ ἀνεγνωσμένα· τὰ δ’ ἀνέκδοτα Καλλίνῳ ὅπωσ ἐπιμελῶσ αὐτὰ ἐκδῷ. δίδωμι δὲ καὶ Σύρῳ ἐλευθέρῳ ὄντι τέτταρασ μνᾶσ καὶ τὴν Μηνοδώραν δίδωμι· καὶ εἴ τί μοι ὀφείλει, ἀφίημι αὐτῷ. καὶ Ἱλαρᾷ πέντε μνᾶσ καὶ ἀμφίταπιν καὶ δύο προσκεφάλαια καὶ περίστρωμα καὶ κλίνην ἣν ἂν βούληται. ἀφίημι δ’ ἐλευθέραν καὶ τὴν τοῦ Μίκρου μητέρα καὶ Νοήμονα καὶ Δίωνα καὶ Θέωνα καὶ Εὐφράνορα καὶ Ἑρμείαν. καὶ Ἀγά‐ θωνα δύο ἔτη παραμείναντα ἀφεῖσθαι ἐλεύθερον· δίδωμι δὲ καὶ Δημητρίῳ καὶ Κρίτωνι καὶ Σύρῳ κλίνην ἑκάστῳ καὶ στρώματα τῶν καταλειπομένων ἃ ἂν φαίνηται Λύκωνι καλῶσ ἔχειν.

ταῦτ’ ἔστω αὐτοῖσ ἀποδείξασιν ὀρθῶσ ἐφ’ ὧν ἕκαστοι τεταγμένοι εἰσί. περὶ δὲ τῆσ ταφῆσ ἐάν τ’ αὐτοῦ βούληται Λύκων θάπτειν, ἐάν τ’ ἐν οἴκῳ, οὕτω ποιείτω. πέπεισμαι γὰρ αὐτὸν οὐδὲν ἧττον ἐμοῦ συνορᾶν τὸ εὔσχημον. ταῦτα δὲ πάντα οἰκονομήσαντι κυρία ἔστω ἡ δόσισ τῶν ἐνταῦθα. μάρτυρεσ Καλλῖνοσ Ἑρμιονεύσ, Ἀρίστων Κεῖοσ, Εὐφρόνιοσ Παιανιεύσ. " Οὕτω μέντοι αὐτῷ συνετῶσ τὰ πάντα πράττοντι τά τε περὶ παιδείαν καὶ πάντασ λόγουσ, οὐδὲν ἧττον καὶ τὰ τῶν διαθηκῶν τρόπον τινὰ καὶ σφόδρα ἐπιμελῶσ τε καὶ οἰκονομικῶσ ἴσχει· ὥστε κἀνταῦθα ζηλωτέοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION