Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. s'. CENOFWN

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. s'. CENOFWN)

Ξενοφῶν Γρύλλου μὲν ἦν υἱόσ, Ἀθηναῖοσ, τῶν δήμων Ἐρχιεύσ· αἰδήμων δὲ καὶ εὐειδέστατοσ εἰσ ὑπερβολήν. τούτῳ δὲ ἐν στενωπῷ φασιν ἀπαντήσαντα Σωκράτην διατεῖναι τὴν βακτηρίαν καὶ κωλύειν παριέναι, πυνθανόμενον ποῦ πιπράσκοιτο τῶν προσφερομένων ἕκαστον· ἀποκριναμένου δὲ πάλιν πυθέσθαι, ποῦ δὲ καλοὶ κἀγαθοὶ γίνονται ἄνθρωποι· ἀπορήσαντοσ δέ, "ἕπου τοίνυν," φάναι, "καὶ μάνθανε. " καὶ τοὐντεῦθεν ἀκροατὴσ Σωκράτουσ ἦν. καὶ πρῶτοσ ὑποσημειωσάμενοσ τὰ λεγόμενα εἰσ ἀνθρώπουσ ἤγαγεν, Ἀπομνημονεύματα ἐπιγράψασ. ἀλλὰ καὶ ἱστορίαν φιλοσόφων πρῶτοσ ἔγραψε. Καὶ αὐτόν φησιν Ἀρίστιπποσ ἐν τετάρτῳ Περὶ παλαιᾶσ τρυφῆσ ἐρασθῆναι Κλεινίου· πρὸσ ὃν καὶ ταῦτα εἰπεῖν·

"νῦν γὰρ ἐγὼ Κλεινίαν ἥδιον μὲν θεῶμαι ἢ τἄλλα πάντα τὰ ἐν ἀνθρώποισ καλά· τυφλὸσ δὲ τῶν ἄλλων πάντων δεξαίμην ἂν ἢ Κλεινίου ἑνὸσ ὄντοσ γενέσθαι· ἄχθομαι δὲ καὶ νυκτὶ καὶ ὕπνῳ, ὅτι ἐκεῖνον οὐχ ὁρῶ· ἡμέρᾳ δὲ καὶ ἡλίῳ τὴν μεγίστην χάριν οἶδα, ὅτι μοι Κλεινίαν ἀναφαίνουσι. " Κύρῳ δὲ φίλοσ ἐγένετο τοῦτον τὸν τρόπον. ἦν αὐτῷ συνήθησ Πρόξενοσ ὄνομα, γένοσ Βοιώτιοσ, μαθητὴσ μὲν Γοργίου τοῦ Λεοντίνου, φίλοσ δὲ Κύρῳ. οὗτοσ ἐν Σάρδεσι διατρίβων παρὰ τῷ Κύρῳ ἔπεμψεν εἰσ Ἀθήνασ ἐπιστολὴν Ξενοφῶντι, καλῶν αὐτὸν ἵνα γένηται Κύρῳ φίλοσ. ὁ δὲ τὴν ἐπιστολὴν δεικνύει Σωκράτει καὶ σύμβουλον ᾑρεῖτο. καὶ ὃσ ἀπέστειλεν αὐτὸν εἰσ Δελφοὺσ χρησόμενον τῷ θεῷ.

ἀλλὰ καὶ Ἀπολλωνίδῃ τινὶ ὀνειδίζει τετρῆσθαι τὰ ὦτα. πείθεται Ξενοφῶν· ἥκει παρὰ τὸν θεόν· πυνθάνεται οὐχὶ εἰ χρὴ ἀπιέναι πρὸσ Κῦρον, ἀλλ’ ὅπωσ· ἐφ’ ᾧ καὶ Σωκράτησ αὐτὸν ᾐτιάσατο, συνεβούλευσε δὲ ἐξελθεῖν. καὶ ὃσ γίνεται παρὰ Κύρῳ, καὶ τοῦ Προξένου φίλοσ οὐχ ἧττον ἦν αὐτῷ. τὰ μὲν οὖν ἄλλα τὰ κατὰ τὴν ἀνάβασιν γενόμενα καὶ τὴν κάθοδον ἱκανῶσ αὐτὸσ ἡμῖν διηγεῖται. ἐχθρῶσ δὲ διέκειτο πρὸσ Μένωνα τὸν Φαρσάλιον παρὰ τὸν χρόνον τῆσ ἀναβάσεωσ τὸν ξεναγόν· ὅτε καὶ λοιδορῶν αὐτόν φησιν αὑτοῦ μείζοσι κεχρῆσθαι παιδικοῖσ. Μετὰ δὲ τήν τ’ ἀνάβασιν καὶ τὰσ ἐν τῷ Πόντῳ συμφορὰσ καὶ τὰσ παρασπονδήσεισ τὰσ Σεύθου τοῦ τῶν Ὀδρυσῶν βασιλέωσ ἧκεν εἰσ Ἀσίαν πρὸσ Ἀγησίλαον τὸν τῶν Λακεδαιμονίων βασιλέα, μισθοῦ τοὺσ Κύρου στρατιώτασ αὐτῷ παρασχών·

φίλοσ τ’ ἦν εἰσ ὑπερβολήν. παρ’ ὃν καιρὸν ἐπὶ Λακωνισμῷ φυγὴν ὑπ’ Ἀθηναίων κατεγνώσθη. γενόμενοσ δ’ ἐν Ἐφέσῳ καὶ χρυσίον ἔχων τὸ μὲν ἥμισυ Μεγαβύζῳ δίδωσι τῷ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ἱερεῖ φυλάττειν, ἑώσ ἂν ἐπανέλθοι· εἰ δὲ μή, ἄγαλμα ποιησάμενον ἀναθεῖναι τῇ θεῷ· τοῦ δὲ ἡμίσεοσ ἔπεμψεν εἰσ Δελφοὺσ ἀναθήματα. ἐντεῦθεν ἦλθεν εἰσ τὴν Ἑλλάδα μετ’ Ἀγησιλάου, κεκλημένου εἰσ τὸν πρὸσ Θηβαίουσ πόλεμον· καὶ αὐτῷ προξενίαν ἔδοσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι. Ἐντεῦθεν ἐάσασ τὸν Ἀγησίλαον ἧκεν εἰσ Σκιλλοῦντα, χωρίον τῆσ Ἠλείασ ὀλίγον τῆσ πόλεωσ ἀπέχον.

εἵπετο δὲ αὐτῷ καὶ γύναιον ὄνομα Φιλησία, καθά φησι Δημήτριοσ ὁ Μάγνησ, καὶ δύο υἱεῖσ, Γρύλλοσ καὶ Διόδωροσ, ὥσ φησι Δείναρχοσ ἐν τῷ πρὸσ Ξενοφῶντα ἀποστασίου, οἳ καὶ Διόσκουροι ἐπεκαλοῦντο. ἀφικομένου δὲ τοῦ Μεγαβύζου κατὰ πρόφασιν τῆσ πανηγύρεωσ, κομισάμενοσ τὰ χρήματα χωρίον ἐπρίατο καὶ καθιέρωσε τῇ θεῷ, δι’ οὗ ποταμὸσ ἔρρει Σελινοῦσ, ὁμώνυμοσ τῷ ἐν Ἐφέσῳ. τοὐντεῦθεν διετέλει κυνηγετῶν καὶ τοὺσ φίλουσ ἑστιῶν καὶ τὰσ ἱστορίασ συγγράφων. φησὶ δ’ ὁ Δείναρχοσ ὅτι καὶ οἰκίαν καὶ ἀγρὸν αὐτῷ ἔδοσαν Λακεδαιμόνιοι. Ἀλλὰ καὶ Φυλοπίδαν τὸν Σπαρτιάτην φασὶν αὐτῷ πέμψαι αὐτόθι δωρεὰν ἀνδράποδα αἰχμάλωτα ἐκ Δαρδάνου·

καὶ τὸν διαθέσθαι αὐτὰ ὡσ ἠβούλετο· Ἠλείουσ τε στρατευσαμένουσ εἰσ τὸν Σκιλλοῦντα [καὶ] βραδυνόντων τῶν Λακεδαιμονίων ἐξελεῖν τὸ χωρίον. ὅτε καὶ τοὺσ υἱέασ αὐτοῦ εἰσ Λέπρεον ὑπεξελθεῖν μετ’ ὀλίγων οἰκετῶν, καὶ αὐτὸν Ξενοφῶντα εἰσ τὴν Ἦλιν πρότερον, εἶτα [καὶ] εἰσ Λέπρεον πρὸσ τοὺσ παῖδασ, κἀκεῖθεν σὺν αὐτοῖσ εἰσ Κόρινθον διασωθῆναι καὶ αὐτόθι κατοικῆσαι. ἐν τούτῳ δὲ ψηφισαμένων τῶν Ἀθηναίων βοηθεῖν Λακεδαιμονίοισ ἔπεμψε τοὺσ παῖδασ εἰσ τὰσ Ἀθήνασ στρατευσομένουσ ὑπὲρ τῶν Λακεδαιμονίων. καὶ γὰρ ἐπεπαίδευντο αὐτόθι ἐν τῇ Σπάρτῃ, καθά φησι Διοκλῆσ ἐν τοῖσ Βίοισ τῶν φιλοσόφων.

ὁ μὲν οὖν Διόδωροσ οὐδὲν ἐπιφανὲσ πράξασ ἐκ τῆσ μάχησ ἀνασώζεται, καὶ αὐτῷ υἱὸσ ὁμώνυμοσ γίνεται τἀδελφῷ. ὁ δὲ Γρύλλοσ τεταγμένοσ κατὰ τοὺσ ἱππέασ‐‐ἦν δὲ ἡ μάχη ἡ περὶ τὴν Μαντίνειαν‐‐ἰσχυρῶσ ἀγωνισάμενοσ ἐτελεύτησεν, ὥσ φησιν Ἔφοροσ ἐν τῇ πέμπτῃ καὶ εἰκοστῇ· Κηφισοδώρου μὲν ἱππ‐ αρχοῦντοσ, Ἡγησίλεω δὲ στρατηγοῦντοσ. ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ καὶ Ἐπαμεινώνδασ ἔπεσε. τηνικαῦτα δὴ καὶ τὸν Ξενοφῶντά φασι θύειν ἐστεμμένον· ἀπαγγελθέντοσ δ’ αὐτῷ τοῦ θανάτου ἀποστεφανώσασθαι· ἔπειτα μαθόντα ὅτι γενναίωσ, πάλιν ἐπιθέσθαι τὸν στέφανον. ἔνιοι δὲ οὐδὲ δακρῦσαί φασιν αὐτὸν ἀλλὰ %2 γὰρ εἰπεῖν, "ᾔδειν θνητὸν γεγεννηκώσ.

ἤκμαζε δὲ κατὰ τὸ τέταρτον ἔτοσ τῆσ τετάρτησ καὶ ἐνενηκοστῆσ Ὀλυμπιάδοσ, καὶ ἀναβέβηκε σὺν Κύρῳ ἐπὶ ἄρχοντοσ Ξεναινέτου ἑνὶ πρότερον ἔτει τῆσ Σωκράτουσ τελευτῆσ. " φησὶ δ’ Ἀριστοτέλησ ὅτι ἐγκώμια καὶ ἐπιτάφιον Γρύλλου μυρίοι ὅσοι συνέγραψαν, τὸ μέροσ καὶ τῷ πατρὶ χαριζόμενοι. ἀλλὰ καὶ Ἕρμιπποσ ἐν τῷ περὶ Θεοφράστου καὶ Ἰσοκράτην φησὶ Γρύλλου ἐγκώμιον γεγραφέναι. Τίμων δ’ ἐπισκώπτει αὐτὸν ἐν τούτοισ· ἀσθενική τε λόγων δυὰσ ἢ τριὰσ ἢ ἔτι πρόσσω, οἱο͂σ Ξεινοφόων ἤτ’ Αἰσχίνου οὐκ ἀπιθὴσ <ἲσ> γράψαι. . . . Καὶ ὁ μὲν βίοσ αὐτῷ τοιόσδε. Κατέστρεψε δέ, καθα ́ φησι Κτησικλείδησ ὁ Ἀθηναῖοσ ἐν τῇ τῶν ἀρχόντων καὶ Ὀλυμπιονικῶν ἀναγραφῇ, ἔτει πρώτῳ τῆσ πέμπτησ καὶ ἑκατοστῆσ Ὀλυμπιάδοσ, ἐπὶ ἄρχοντοσ Καλλιδημίδου, ἐφ’ οὗ καὶ Φίλιπποσ ὁ Ἀμύντου Μακεδόνων ἦρξε.

τέθνηκε δ’ ἐν Κορίνθῳ, ὥσ φησι Δημήτριοσ ὁ Μάγνησ, ἤδη δηλαδὴ γηραιὸσ ἱκανῶσ· ἀνὴρ τά τ’ ἄλλα γεγονὼσ ἀγαθὸσ καὶ δὴ καὶ φίλιπποσ καὶ φιλοκύνηγοσ καὶ τακτικόσ, ὡσ ἐκ τῶν συγγραμμάτων δῆλον· εὐσεβήσ τε καὶ φιλοθύτησ καὶ ἱερεῖα διαγνῶναι ἱκανὸσ καὶ Σωκράτην ζηλώσασ ἀκριβῶσ. Συνέγραψε δὲ βιβλία πρὸσ τὰ τετταράκοντα, ἄλλων ἄλλωσ διαιρούντων· Τήν τ’ Ἀνάβασιν, ἧσ κατὰ βιβλίον μὲν ἐποίησε προοίμιον, ὅλησ δὲ οὔ·

καὶ Κύρου Παιδείαν καὶ Ἑλληνικὰ καὶ Ἀπομνημονεύματα· Συμπόσιόν τε καὶ Οἰκονομικὸν καὶ Περὶ ἱππικῆσ καὶ Κυνηγετικὸν καὶ Ἱππαρχικόν, Ἀπολογίαν τε Σωκράτουσ καὶ Περὶ πόρων καὶ Ιἕρωνα ἢ Τυραννικόν, Ἀγησίλαόν τε καὶ Ἀθηναίων καὶ Λακεδαιμονίων Πολιτείαν, ἥν φησιν οὐκ εἶναι Ξενοφῶντοσ ὁ Μάγνησ Δημήτριοσ. λέγεται δ’ ὅτι καὶ τὰ Θουκυδίδου βιβλία λανθάνοντα ὑφελέσθαι δυνάμενοσ αὐτὸσ εἰσ δόξαν ἤγαγεν. ἐκαλεῖτο δὲ καὶ Ἀττικὴ Μοῦσα γλυκύτητι τῆσ ἑρμηνείασ· ὅθεν καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ζηλοτύπωσ εἶχον αὐτόσ τε καὶ Πλάτων, ὡσ ἐν τῷ περὶ Πλάτωνοσ λέξομεν. Ἔστι δὲ καὶ εἰσ τοῦτον ἡμῶν ἐπιγράμματα τοῦτον ἔχοντα τὸν τρόπον·

οὐ μόνον εἰσ Πέρσασ ἀνέβη Ξενοφῶν διὰ Κῦρον, ἀλλ’ ἄνοδον ζητῶν ἐσ Διὸσ ἥτισ ἄγοι. παιδείησ γὰρ ἑῆσ Ἑλληνικὰ πράγματα δείξασ, ὡσ καλὸν ἡ σοφίη μνήσατο Σωκράτεοσ. ἄλλο, ὡσ ἐτελεύτα· εἰ καὶ σέ, Ξενοφῶν, Κραναοῦ Κέκροπόσ τε πολῖται φεύγειν κατέγνων, τοῦ φίλου χάριν Κύρου· ἀλλὰ Κόρινθοσ ἔδεκτο φιλόξενοσ, ᾗ σὺ φιληδῶν οὕτωσ ἀρέσκῃ· κεῖθι καὶ μένειν ἔγνωσ. Εὑρ͂ον δ’ ἀλλαχόθι ἀκμάσαι αὐτὸν περὶ τὴν ἐνάτην καὶ ὀγδοηκοστὴν Ὀλυμπιάδα σὺν τοῖσ ἄλλοισ Σωκρατικοῖσ, καὶ Ἴστροσ φησὶν αὐτὸν φυγεῖν κατὰ ψήφισμα Εὐβούλου, καὶ κατελθεῖν κατὰ ψήφισμα τοῦ αὐτοῦ.

Γεγόνασι δὲ Ξενοφῶντεσ ἑπτά· πρῶτοσ αὐτὸσ οὗτοσ· δεύτεροσ Ἀθηναῖοσ, ἀδελφὸσ Πυθοστράτου τοῦ τὴν Θησηΐδα πεποιηκότοσ, γεγραφὼσ ἄλλα τε καὶ βίον Ἐπαμεινώνδου καὶ Πελοπίδου· τρίτοσ ἰατρὸσ Κῷοσ· τέταρτοσ ἱστορίαν Ἀννιβαϊκὴν γεγραφώσ· πέμπτοσ μυθώδη τερατείαν πεπραγματευμένοσ· ἕκτοσ Πάριοσ, ἀγαλματοποιόσ· ἕβδομοσ κωμῳδίασ ἀρχαίασ ποιητήσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION