Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. i'. EPIMENIDHS

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. i'. EPIMENIDHS)

Ἐπιμενίδησ, καθά φησι Θεόπομποσ καὶ ἄλλοι συχνοί, πατρὸσ μὲν ἦν Φαιστίου, οἱ δὲ Δωσιάδα οἱ δὲ Ἀγησάρχου· Κρὴσ τὸ γένοσ ἀπὸ Κνωσοῦ, καθέσει τῆσ κόμησ τὸ εἶδοσ παραλλάσσων. οὗτόσ ποτε πεμφθεὶσ παρὰ τοῦ πατρὸσ εἰσ ἀγρὸν ἐπὶ πρόβατον, τῆσ ὁδοῦ κατὰ μεσημβρίαν ἐκκλίνασ ὑπ’ ἄντρῳ τινὶ κατεκοιμήθη ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα ἔτη. διαναστὰσ δὲ μετὰ ταῦτα ἐζήτει τὸ πρόβατον, νομίζων ἐπ’ ὀλίγον κεκοιμῆσθαι. ὡσ δὲ οὐχ εὑρ́ισκε, παρεγένετο εἰσ τὸν ἀγρόν, καὶ μετεσκευασμένα πάντα καταλαβὼν καὶ παρ’ ἑτέρῳ τὴν κτῆσιν, πάλιν ἧκεν εἰσ ἄστυ διαπορούμενοσ. κἀκεῖ δὲ εἰσ τὴν ἑαυτοῦ εἰσιὼν οἰκίαν περιέτυχε τοῖσ πυνθανομένοισ τίσ εἰή, ἑώσ τὸν νεώτερον ἀδελφὸν εὑρὼν τότε ἤδη γέροντα ὄντα, πᾶσαν ἔμαθε παρ’ ἐκείνου τὴν ἀλήθειαν. γνωσθεὶσ δὲ παρὰ τοῖσ Ἕλλησι θεοφιλέστατοσ εἶναι ὑπελήφθη.

καὶ διὰ τοῦτο ἀποθανεῖν δύο νεανίασ, Κρατῖνον καὶ Κτησίβιον, καὶ λυθῆναι τὴν συμφοράν. Τότε καὶ Ἀθηναίοισ [τότε] λοιμῷ κατεχομένοισ ἔχρησεν ἡ Πυθία καθῆραι τὴν πόλιν· οἱ δὲ πέμπουσι ναῦν τε καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου εἰσ Κρήτην, καλοῦντεσ τὸν Ἐπιμενίδην. καὶ ὃσ ἐλθὼν Ὀλυμπιάδι τεσσαρακοστῇ ἕκτῇ ἐκάθηρεν αὐτῶν τὴν πόλιν καὶ ἔπαυσε τὸν λοιμὸν τοῦτον τὸν τρόπον. λαβὼν πρόβατα μέλανά τε καὶ λευκὰ ἤγαγε πρὸσ τὸν Ἄρειον πάγον· κἀκεῖθεν εἰάσεν ἰέναι οἷ βούλοιντο, προστάξασ τοῖσ ἀκολούθοισ ἔνθα ἂν κατακλίνοι αὐτῶν ἕκαστον, θύειν τῷ προσήκοντι θεῷ· καὶ οὕτω λῆξαι τὸ κακόν. ὅθεν ἔτι καὶ νῦν ἔστιν εὑρεῖν κατὰ τοὺσ δήμουσ τῶν Ἀθηναίωι βωμοὺσ ἀνωνύμουσ, ὑπόμνημα τῆσ τότε γενομένησ ἐξιλάσεωσ. οἱ δὲ τὴν αἰτίαν εἰπεῖν τοῦ λοιμοῦ τὸ Κυλώνειον ἄγοσ σημαίνειν τε τὴν ἀπαλλαγήν· Ἀθηναῖοι δὲ τάλαντον ἐψηφίσαντο δοῦναι αὐτῷ καὶ ναῦν τὴν ἐσ Κρήτην ἀπάξουσαν αὐτόν.

ὁ δὲ τὸ μὲν ἀργύριον οὐ προσήκατο· φιλίαν δὲ καὶ συμμαχίαν ἐποιήσατο Κνωσίων καὶ Ἀθηναίων. Καὶ ἐπανελθὼν ἐπ’ οἴκου μετ’ οὐ πολὺ μετήλλαξεν, ὥσ φησι Φλέγων ἐν τῷ Περὶ μακροβίων, βιοὺσ ἔτη ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν· ὡσ δὲ Κρῆτεσ λέγουσιν, ἑνὸσ δέοντα τριακόσια· ὡσ δὲ Ξενοφάνησ ὁ Κολοφώνιοσ ἀκηκοέναι φησί, τέτταρα πρὸσ τοῖσ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν. Ἐποίησε δὲ Κουρήτων καὶ Κορυβάντων γένεσιν καὶ Θεογονίαν, ἔπη πεντακισχίλια, Ἀργοῦσ ναυπηγίαν τε καὶ Ιἄσονοσ εἰσ Κόλχουσ ἀπόπλουν ἔπη ἑξακισχίλια πεντακόσια. συνέγραψε δὲ καὶ καταλογάδην Περὶ θυσιῶν καὶ τῆσ ἐν Κρήτῃ πολιτείασ καὶ Περὶ Μίνω καὶ Ῥαδαμάνθυοσ εἰσ ἔπη τετρακισχίλια.

ἱδρύσατο δὲ καὶ παρ’ Ἀθηναίοισ τὸ ἱερὸν τῶν Σεμνῶν, ὥσ φησι Λόβων ὁ Ἀργεῖοσ ἐν τῷ Περὶ ποιητῶν. λέγεται δὲ καὶ πρῶτοσ οἰκίασ καὶ ἀγροὺσ καθῆραι καὶ ἱερὰ ἱδρύσασθαι. εἰσὶ δ’ οἳ μὴ κοιμηθῆναι αὐτὸν λέγουσιν, ἀλλὰ χρόνον τινὰ ἐκπατῆσαι ἀσχολούμενον περὶ ῥιζοτομίαν. Φέρεται δ’ αὐτοῦ καὶ ἐπιστολὴ πρὸσ Σόλωνα τὸν νομοθέτην, περιέχουσα πολιτείαν ἣν διέταξε Κρησὶ Μίνωσ. ἀλλὰ Δημήτριοσ ὁ Μάγνησ ἐν τοῖσ περὶ ὁμωνύμων ποιητῶν τε καὶ συγγραφέων διελέγχειν πειρᾶται τὴν ἐπιστολὴν ὡσ νεαρὰν καὶ μὴ τῇ Κρητικῇ φωνῇ γεγραμμένην, Ἀτθίδι δὲ καὶ ταύτῃ νέᾳ. ἐγὼ δὲ καὶ ἄλλην εὑρ͂ον ἐπιστολὴν ἔχουσαν οὕτωσ· Ἐπιμενίδησ Σόλωνι "Θάρρει, ὦ ἑταῖρε. αἰ γὰρ ἔτι θητευόντεσσιν Ἀθηναίοισ καὶ μὴ εὐνομημένοισ ἐπεθήκατο Πεισίστρατοσ, εἶχέ κα τὰν ἀρχὰν ἀεί, ἀνδραποδιξάμενοσ τὼσ πολιήτασ·

νῦν δὲ οὐ κακὼσ ἄνδρασ δουλῶται· τοὶ μεμναμένοι τᾶσ Σόλωνοσ μανύσιοσ ἀλγιόντι πεδ’ αἰσχύνασ οὐδὲ ἀνεξοῦνται τυραννούμενοι. ἀλλ’ αἴ κα Πεισίστρατοσ <αὐτὸσ> κατασχέθῃ τὰν πόλιν, οὐ μὰν ἐσ παῖδάσ γε τήνω ἔλπομαι τὸ κράτοσ ἵξεσθαι· δυσμάχανον γὰρ ἀνθρώπωσ ἐλευθεριάξαντασ ἐν τεθμοῖσ ἀρίστοισ δούλωσ ἦμεν. τὺ δὲ μὴ ἀλᾶσθαι, ἀλλ’ ἑρ́πε ἐσ Κρήτην ποθ’ ἁμέ. τουτᾶ γὰρ οὐκ ἐσεῖταί τιν δεινὸσ ὁ μόναρχοσ· αἰ δέ πη ἐπ’ ἀλατείᾳ ἐγκύρσωντί τοι τοὶ τήνω φίλοι, δειμαίνω μή τι δεινὸν πάθῃσ. Καὶ οὗτοσ μὲν ὧδε.

λέγεται δὲ ὡσ καὶ πρῶτοσ αὑτὸν Αἰακὸν λέγοι, καὶ Λακεδαιμονίοισ προείποι τὴν ὑπ’ Ἀρκάδων ἅλωσιν προσποιηθῆναί τε πολλάκισ ἀναβεβιωκέναι. φησὶ δὲ Δημήτριόσ τινασ ἱστορεῖν ὡσ λάβοι παρὰ Νυμφῶν ἔδεσμά τι καὶ φυλάττοι ἐν χηλῇ βοόσ· προσφερόμενόσ τε κατ’ ὀλίγον μηδεμιᾷ κενοῦσθαι ἀποκρίσει μηδὲ ὀφθῆναί ποτε ἐσθίων. μέμνηται αὐτοῦ καὶ Τίμαιοσ ἐν τῇ δευτέρᾳ. λέγουσι δέ τινεσ ὅτι Κρῆτεσ αὐτῷ θύουσιν ὡσ θεῷ· φασὶ γὰρ καὶ <προ>γνωστικώτατον γεγονέναι. ἰδόντα γοῦν τὴν Μουνιχίαν παρ’ Ἀθηναίοισ ἀγνοεῖν φάναι αὐτοὺσ ὅσων κακῶν αἴτιον ἔσται τοῦτο τὸ χωρίον αὐτοῖσ· ἐπεὶ κἂν τοῖσ ὀδοῦσιν αὐτὸ διαφορῆσαι· ταῦτα ἔλεγε τοσούτοισ πρότερον χρόνοισ. Θεόπομποσ δ’ ἐν τοῖσ Θαυμασίοισ, κατασκευάζοντοσ αὐτοῦ τὸ τῶν Νυμφῶν ἱερὸν ῥαγῆναι φωνὴν ἐξ οὐρανοῦ, "Ἐπιμενίδη, μὴ Νυμφῶν, ἀλλὰ Διόσ·

Κρησί τε προειπεῖν τὴν Λακεδαιμονίων ἧτταν ὑπ’ Ἀρκάδων, καθάπερ προείρηται· καὶ δὴ καὶ ἐλήφθησαν πρὸσ Ὀρχομενῷ. Γηρᾶσαί τ’ ἐν τοσαύταισ ἡμέραισ αὐτὸν ὅσαπερ ἔτη κατεκοιμήθη· καὶ γὰρ τοῦτό φησι Θεόπομποσ. Μυρωνιανὸσ δὲ ἐν Ὁμοίοισ φησὶν ὅτι Κούρητα αὐτὸν ἐκάλουν Κρῆτεσ· καὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ φυλάττουσι Λακεδαιμόνιοι παρ’ ἑαυτοῖσ κατά τι λόγιον, ὥσ φησι Σωσίβιοσ ὁ Λάκων. Γεγόνασι δὲ καὶ Ἐπιμενίδαι ἄλλοι δύο, ὅ τε γενεαλόγοσ καὶ τρίτοσ ὁ Δωρίδι γεγραφὼσ περὶ Ῥόδου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION