Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 47

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 47)

ὄρτυγεσ. καθόλου ἐπὶ τῶν εἰσ ξ ληγόντων ὀνομάτων ἐζήτηται τί δή ποτε τῷ αὐτῷ οὐ χρῶνται ἐπὶ γενικῆσ συμφώνῳ τῆσ τελευταίασ συλλαβῆσ τυπωτικῷ λέγω δὲ ὄνυξ καὶ ὄρτυξ, τὰ δὲ εἰσ ξ ἀρσενικὰ ἁπλᾶ δισσύλλαβα ὅταν τῷ ῡ παρεδρεύηται, ἔχῃ δὲ τῆσ τελευταίασ συλλαβῆσ ἄρχον ἕν τι τῶν ἀμεταβόλων ἢ δι’ ὧν ἡ πρώτη συζυγία τῶν βαρυτόνων λέγεται, διὰ τοῦ κ ἐπὶ γενικῆσ κλίνεται, κήρυκοσ, πέλυκοσ, Ἔρυκοσ, Βέβρυκοσ, ὅσα δὲ μὴ τοῦτον ἔχει· τὸν χαρακτῆρα, διὰ τοῦ γ, ὄρτυγοσ, ὄρυγοσ, κόκκυγοσ. σημειῶδεσ δὲ τὸ ὄνυχοσ. καθόλου τε τῇ πληθυντικῇ εὐθείᾳ ἑπομένη ἡ ἑνικὴ γενικὴ χρῆται τῷ αὐτῷ συμφώνῳ τῆσ τελευταίασ τυπωτικῷ, κἂν ἄνευ συμφώνου λέγηται, ὁμοίωσ. "ὁ ὄρτυξ ἐστὶ μὲν τῶν ἐκτοπιζόντων καὶ σχιδανοπόδων, νεοττιὰν δὲ οὐ ποιεῖ, ἀλλὰ κονίστραν καὶ ταύτην σκεπάζει φρυγάνοισ διὰ τοὺσ ἱέρακασ, ἐν ᾗ ἐπῳάζει Ἀλέξανδροσ· "’ ὁ Μύνδιοσ ἐν δευτέρῳ περὶ ζῴων ὁ θῆλυσ, φησίν, ὄρτυξ λεπτοτράχηλὸσ ἐστι τοῦ ἄρρενοσ οὐκ ἔχων τὰ ὑπὸ τῷ γενείῳ μέλανα, ἀνατμηθεὶσ δὲ πρόλοβον οὐχ ὁρᾶται μέγαν ἔχων, καρδίαν δ’ ἔχει μεγάλην, καὶ ταύτην τρίλοβον. "ἔχει δὲ καὶ ἧπαρ καὶ τὴν· "χολὴν ἐν τοῖσ ἐντέροισ κεκολλημένην, σπλῆνα μικρὸν καὶ δυσθεώρητον, ὄρχεισ δὲ ὑπὸ τῷ ἥπατι ὡσ ἀλεκτρυόνεσ. "περὶ δὲ τῆσ γενέσεωσ αὐτῶν Φανόδημοσ ἐν δευτέρῳ Ἀτθίδοσ φησὶν ὡσ κατεῖδεν Ἐρυσίχθων Δῆλον τὴν νῆσον τὴν ὑπὸ τῶν ἀρχαίων καλουμένην Ὀρτυγίαν παρ’ ὃ τὰσ ἀγέλασ τῶν ζῴων τούτων φερομένασ ἐκ τοῦ πελάγουσ ἱζάνειν εἰσ τὴν νῆσον διὰ τὸ εὐόρμον εἶναι Εὔδοξοσ δ’ ὁ Κνίδιοσ ἐν πρώτῳ γῆσ περιόδου τοὺσ Φοίνικασ λέγει θύειν τῷ Ἡρακλεῖ ὄρτυγασ διὰ τὸ τὸν Ἡρακλέα τὸν Ἀστερίασ καὶ Διὸσ πορευόμενον εἰσ Λιβύην ἀναιρεθῆναι μὲν ὑπὸ Τυφῶνοσ, Ιὀλάου δ’ αὐτῷ προσενέγκαντοσ ὄρτυγα καὶ προσαγαγόντοσ ὀσφρανθέντα ἀναβιῶναι. "ἔχαιρε γάρ, φησί, καὶ περιὼν τῷ ζῴῳ τούτῳ, ὑποκοριστικῶσ δὲ Εὔπολισ ἐν Πόλεσιν αὐτοὺσ κέκληκεν ὀρτύγια λέγων οὕτωσ ι ὄρτυγασ ἔθρεψασ σύ τινασ ἤδη πώποτε; "β. ἔγωγε μίκρ’ ἄττ’ ὀρτύγια. "κἄπειτα τί; "Ἀντιφάνησ δ’ ἐν Ἀγροίκῳ ὀρτύγιον εἴρηκεν οὕτωσ ὡσ δὴ σὺ τί ποιεῖν δυνάμενοσ, ὀρτυγίου ψυχὴν ἔχων; "Πρατίνασ δ’ ἐν Δυμαίναισ ἢ Καρυάτισιν ἁδύφωνον ἰδίωσ καλεῖ τὸν ὄρτυγα, πλὴν εἰ μή τι παρὰ τοῖσ Φλιασίοισ ἢ τοῖσ Λάκωσι φωνήεντεσ, ὡσ καὶ οἱ πέρδικεσ, καὶ ἡ σιαλὶσ δὲ ἀπὸ τούτου ἂν εἰή, φησὶν ὁ Δίδυμοσ, ὠνομασμένη. "σχεδὸν γὰρ τὰ πλεῖστα τῶν ὀρνέων ἀπὸ τῆσ φωνῆσ ἔχει τὴν ὀνομασίαν. "ἡ δὲ ὀρτυγομήτρα καλουμένη, ἧσ μνημονεύει Κρατῖνοσ ἐν Χείρωσι λέγων· "Ἰθακησία ὀρτυγομήτρα ‐ λέγει δὲ περὶ αὐτῆσ ὁ Μύνδιοσ Ἀλέξανδροσ ὅτι ἐστὶ τὸ μέγεθοσ ἡλίκη τρυγών, σκέλη δὲ μακρά, δυσθαλὴσ καὶ δειλή. περὶ δὲ τῆσ τῶν ὀρτύγων θήρασ ἰδίωσ ἱστορεῖ Κλέαρχοσ ὁ Σολεὺσ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ περὶ τῶν ἐν τῇ Πλάτωνοσ Πολιτείᾳ μαθηματικῶσ εἰρημένων γράφων οὕτωσ·

"οἱ ὄρτυγεσ περὶ τὸν τῆσ ὀχείασ καιρόν, ἐὰν κάτοπτρον ἐξ ἐναντίασ τισ αὐτῶν καὶ πρὸ τούτου βρόχον θῇ, τρέχοντεσ πρὸσ τὸν ἐμφαινόμενον ἐν τῷ κατόπτρῳ ἐμπίπτουσιν εἰσ τὸν βρόχον. καὶ περὶ τῶν κολοιῶν δὲ καλουμένων τὰ ὅμοια ἱστορεῖ ἐν τούτοισ· "καὶ τοῖσ κολοιοῖσ δὲ διὰ τὴν φυσικὴν φιλοστοργίαν, καίπερ τοσοῦτον πανουργίᾳ διαφέρουσιν, ὅμωσ ὅταν ἐλαίου κρατήρ τεθῇ πλήρησ, οἱ στάντεσ αὐτῶν ἐπὶ τὸ χεῖλοσ καὶ καταβλέψαντεσ ἐπὶ τὸν ἐμφαινόμενον καταράττουσι. "διόπερ ἐλαιοβρόχων γενομένων ἡ τῶν πτερῶν αὐτοῖσ συγκόλλησισ αἰτία γίνεται τῆσ ἁλώσεωσ. τὴν μέσην δὲ τοῦ ὀνόματοσ συλλαβὴν ἐκτείνουσιν Ἀττικοὶ ὡσ δοίδυκα καὶ κήρυκα, ὡσ ὁ Ἰξίων φησὶ Δημήτριοσ ἐν τῷ περὶ τῆσ Ἀλεξανδρέων διαλέκτου.

"ὄρτυγεσ οἰκογενεῖσ.

τῶν δὲ καλουμένων χεννίων μικρὸν δ’ ἐστὶν ὀρτύγιον μνημονεύει Κλεομένησ ἐν τῇ πρὸσ Ἀλέξανδρον ἐπιστολῇ γράφων οὕτωσ· "φαληρίδασ ταριχηρὰσ μυρίασ, τυλάδασ πεντακισχιλίασ, χέννια ταριχηρὰ μύρια. καὶ Ἵππαρχοσ ἐν τῇ Αἰγυπτίᾳ Ἰλιάδι· οὐδέ μοι Αἰγυπτίων βίοσ ἤρεσεν οἱο͂ν ἔχουσι, χέννια τίλλοντεσ καὶ κιττία δεισαλέ’ ὄντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION