Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 15

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 15)

"ἰχθῦσ τινεσ οἱ ἀλφησταὶ τὸ μὲν ὅλον κιρροειδεῖσ, πορφυρίζοντεσ δὲ κατά τινα μέρη. "φασὶ δ’ αὐτοὺσ ἁλίσκεσθαι σύνδυο καὶ φαίνεσθαι τὸν ἕτερον ἐπὶ τοῦ ἑτέρου κατ’ οὐρὰν ἑπόμενον. "ἀπὸ τοῦ οὖν κατὰ τὴν πυγὴν θατέρῳ τὸν ἕτερον ἀκολουθεῖν τῶν ἀρχαίων τινὲσ τοὺσ ἀκρατεῖσ καὶ καταφερεῖσ οὕτω καλοῦσιν. "[Ἀριστοτέλησ ἐν τῷ περὶ ζῴων μονάκανθον εἶναι καὶ κιρρὸν τὸν ἀλφηστικόν. μνημονεύει δ’ αὐτοῦ καὶ Νουμήνιοσ ὁ Ἡρακλεώτησ ἐν Ἁλιευτικῷ οὕτωσ· "φυκίδασ ἀλφηστήν τε καὶ ἐν χροιῇσιν ἐρυθρὸν σκορπίον. "καὶ Ἐπίχαρμοσ ἐν Ἥβασ γάμῳ· "μύεσ ἀλφησταί τε κορακῖνοί τε κοριοειδέεσ. "μνημονεύει δ’ αὐτοῦ καὶ Μίθαικοσ ἐν Ὀψαρτυτικῷ. Ἀνθίασ κάλλιχθυσ· "τούτου μέμνηται Ἐπίχαρμοσ ἐν Ἥβασ γάμῳ· "καὶ σκιφίασ χρόμισ θ’, ὃσ ἐν τῷ ἦρι κὰτ τὸν Ἀνάνιον ἰχθύων πάντων ἄριστοσ, ἀνθίασ δὲ χείματι. "λέγει δὲ Ἀνάνιοσ οὕτωσ· "ἐάρι μὲν χρόμιοσ ἄριστοσ, ἀνθίασ δὲ χειμῶνι, τῶν καλῶν δ’ ὄψων ἄριστον καρὶσ ἐκ συκέησ φύλλου. "ἡδὺ δ’ ἐσθίειν χιμαίρησ φθινοπωρισμῷ κρέασ· "δέλφακοσ δ’, ὅταν τραπέωσι καὶ πατέωσιν, ἐσθίειν καὶ κυνῶν αὕτη τόθ’ ὡρ́η καὶ λαγῶν κἀλωπέκων ὀιόσ αὖτ’ ὅταν θέροσ τ’ ᾖ κἠχέται βαβράζωσιν. "εἶτα δ’ ἐστὶν ἐκ θαλάσσησ θύννοσ οὐ κακὸν βρῶμα, ἀλλὰ πᾶσιν ἰχθύεσσιν ἐμπρεπὴσ ἐν μυττωτῷ βοῦσ δὲ πιανθείσ, δοκέω μέν, καὶ μεσέων νυκτῶν ἡδὺσ κἠμέρησ. "τῶν τοῦ Ἀνανίου πλεόνων ἐμνημόνευσα νομίζων καὶ τοῦτον ὑποθήκασ τοῖσ λάγνοισ τοιαύτασ ἐκτεθῆσθαι. "οὐκ ἐστὶν θηρίον ᾧ σημείῳ χρώμενοι οἱ σπογγιεῖσ κατακολυμβῶσι καλοῦντεσ αὐτὸν ἱερὸν ἰχθύν. μνημονεύει δ’ αὐτοῦ καὶ Δωρίων ἐν τῷ περὶ ἰχθύων· "τὸν δ’ ἀνθίαν τινὲσ καὶ κάλλιχθυν καλοῦσιν, ἔτι δὲ καλλιώνυμον καὶ ἔλοπα. Ἱκέσιοσ δ’ ἐν τοῖσ περὶ ὕλησ ὑπὸ μέν τινων λύκον, ὑπὸ δ’ ἄλλων καλλιώνυμον εἶναι δ’ αὐτὸν χονδρώδη καὶ εὔχυλον καὶ εὐέκκριτον, οὐκ εὐστόμαχον δέ.

Ἀριστοτέλησ δὲ καὶ καρχαρόδοντα εἶναι τὸν κάλλιχθυν σαρκοφάγον τε καὶ συναγελαζόμενον. Ἐπίχαρμοσ δ’ ἐν Μούσαισ τὸν μὲν ἔλοπα καταριθμεῖται, τὸν δὲ κάλλιχθυν ἢ καλλιώνυμον ὡσ τὸν αὐτὸν ὄντα σεσίγηκεν λέγει δὲ περὶ τοῦ ἔλοποσ οὕτωσ· τόν τε πολυτίματον ἔλοφ’ ὁ δ’ αὐτὸσ χαλκὸσ ὤνιοσ, ἕνα μόνον, καὶ κῆνον ὁ Ζεὺσ ἔλαβε κἠκελήσατο κατθέμειν αὐτῷ τὲ οἱ καὶ τᾷ δάμαρτι θωτέρω. Δωρίων δ’ ἐν τῷ περὶ ἰχθύων διαφέρειν φησὶν ἀνθίαν καὶ κάλλιχθυν, ἔτι τε καὶ καλλιώνυμον καὶ ἔλοπα.

상위

The Deipnosophists, Book 7

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION