Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 55

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 55)

"ἀσυμβόλωσ δειπνεῖν. διὸ καὶ ὁ Τίμων που πρὸσ αὐτὸν ἔφη· δειπνομανέσ, νεβροῦ ὄμματ’ ἔχων, κραδίην δ’ ἀκύλιστον. ἦν δ’ εὔστοχοσ ὁ Κτησίβιοσ καὶ χαρίεισ περὶ τὸ γελοῖον διὸ καὶ πάντεσ αὐτὸν ἐπὶ τὰ συμπόσια παρεκάλουν οὐχ ὥσπερ σύ, κυνικέ, ὁ μηδέποτε ταῖσ Χάρισιν, ἀλλ’ οὐδὲ ταῖσ Μούσαισ θύσασ. φυγοῦσα γοῦν σε καὶ τοὺσ σοὶ παραπλησίουσ ἡ Ἀρετὴ Ἡδονῇ παρακάθηται, ὥσ φησι Μνασάλκησ ὁ Σικυώνιοσ ἐν ἐπιγράμμασιν ἅδ’ ἐγὼ ἁ τλάμων Ἀρετὰ παρὰ τῇδε κάθημαι ἡδονῇ, αἰσχίστωσ κειραμένη πλοκάμουσ, θυμὸν ἄχει μεγάλῳ βεβολημένα, εἴπερ ἅπασιν ἁ κακόφρων Τέρψισ κρεῖσσον ἐμοῦ κέκριται.

Βάτων δ’ ὁ κωμικὸσ ἐν Ἀνδροφόνῳ φησί·

τῶν φιλοσόφων τοὺσ σώφρονασ ἐνταυθοῖ καλῶ, τοὺσ ἀγαθὸν αὑτοῖσ οὐ διδόντασ οὐδὲ ἕν, τοὺσ τὸν φρόνιμον ζητοῦντασ ἐν τοῖσ περιπάτοισ καὶ ταῖσ διατριβαῖσ ὥσπερ ἀποδεδρακότα. ἄνθρωπ’ ἀλάστωρ, διὰ τί συμβολὰσ ἔχων νήφεισ; τί τηλικοῦτον ἀδικεῖσ τοὺσ θεούσ; τί τἀργύριον, ἄνθρωπε, τιμιώτερον σαυτοῦ τέθεικασ ἢ πέφυκε τῇ φύσει;

ἀλυσιτελὴσ εἶ τῇ πόλει πίνων ὕδωρ· τὸν γὰρ γεωργὸν καὶ τὸν ἔμπορον κακοῖσ. ἐγὼ δὲ τὰσ προσόδουσ μεθύων καλὰσ ποῶ. ἔπειθ’ ἑώθεν περιάγεισ τὴν λήκυθον καταμανθάνων τοὔλαιον, ὥστε περιφέρειν ὡρολόγιον δόξεισ τι,1 οὐχὶ λήκυθον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION