Ancient Greek Text

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 9

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 9)

Δίφιλοσ δ’ ἐν Ἀπολειπούσῃ μάγειρόν τινα παράγων ποιεῖ τάδε λέγοντα· πόσοι τὸ πλῆθόσ εἰσιν οἱ κεκλημένοι εἰσ τοὺσ γάμουσ, βέλτιστε, καὶ πότερ’ Ἀττικοὶ ἅπαντεσ ἢ κἀκ τοὐμπορίου τινέσ; β.

τί δαὶ τοῦτ’ ἐστὶ πρὸσ σὲ τὸν μάγειρον; α. τῆσ τέχνησ ἡγεμονία τίσ ἐστιν αὕτη σοι, πάτερ, τὸ τῶν ἐδομένων τὰ στόματα προειδέναι. οἱο͂ν Ῥοδίουσ κέκληκασ· εἰσιοῦσι δὸσ εὐθὺσ ἀπὸ θερμοῦ τὴν μεγάλην αὐτοῖσ σπάσαι ἀποζέσασ σίλουρον ἢ λεβίαν, ἐφ’ ᾧ χαριεῖ πολὺ μᾶλλον ἢ μυρίνην προσεγχέασ. β.

ἀστεῖον ὁ σιλουρισμόσ. α. ἂν Βυζαντίουσ, ἀψινθίῳ σφιν δεῦσον ὅσα γ’ ἂν παρατιθῇσ, κάθαλα ποιήσασ πάντα κἀσκοροδισμένα. διὰ γὰρ τὸ πλῆθοσ τῶν παρ’· αὐτοῖσ ἰχθύων πάντεσ βλιχανώδεισ εἰσὶ καὶ μεστοὶ λάπησ. Μένανδροσ δ’ ἐν Τροφωνίῳ· ξένου τὸ δεῖπνόν ἐστιν ὑποδοχή. β. τίνοσ; ποδαποῦ; διαφέρει τῷ μαγείρῳ τοῦτο γάρ. οἱο͂ν τὰ νησιωτικὰ ταυτὶ ξενύδρια, ἐν προσφάτοισ ἰχθυδίοισ τεθραμμένα καὶ παντοδαποῖσ, τοῖσ ἁλμίοισ μὲν οὐ πάνυ ἁλίσκετ’, ἀλλ’ οὕτω παρέργωσ ἅπτεται· τὰσ δ’ ὀνθυλεύσεισ καὶ τὰ κεκαρυκευμένα μᾶλλον προσεδέξατ’.