Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 60

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 60)

θαυμάζειν δ’ ἐστὶν ἄξιον τοῦ τὰσ καλὰσ ὑποθήκασ παραδιδόντοσ ἡμῖν Ἀρχεστράτου, ὃσ Ἐπικούρῳ τῷ σοφῷ τῆσ ἡδονῆσ καθηγεμὼν γενόμενοσ κατὰ τὸν Ἀσκραῖον ποιητὴν γνωμικῶσ καὶ ἡμῖν συμβουλεύει τισὶ μὲν μὴ πείθεσθαι, αὑτῷ δὲ προσέχειν τὸν νοῦν, καὶ ἐσθίειν παρακελεύεται τὰ καὶ τά, οὐδὲν ἀποδέων τοῦ παρὰ Δαμοξένῳ τῷ κωμῳδιοποιῷ μαγείρου, ὅσ ἐν Συντρόφοισ φησιν Ἐπικούρου δέ με ὁρᾷσ μαθητὴν ὄντα τοῦ σοφοῦ, παρ’ ᾧ ἐν δύ’ ἔτεσιν καὶ μησὶν οὐχ ὅλοισ δέκα τάλαντ’ ἐγώ σοι κατεπύκνωσα τέτταρα. β. τοῦτο δὲ τί ἐστιν, εἰπέ μοι. α. καθήγισα. μάγειροσ ἦν κἀκεῖνοσ, οὐκ ᾔδει, θεοί, ποῖοσ μάγειροσ, ἡ φύσισ πάσησ τέχνησ ἀρχέγονὸν ἐστ’, ἀρχέγονον, ὦλιτήριε. οὐκ ἔστιν οὐδὲ ἓν νοεῖν σοφώτερον, πᾶν τ’ εὐχερὲσ τὸ πρᾶγμα, τοῦ λόγου τριβὴν ἔχοντι τούτου· πολλὰ γὰρ συμβάλλεται.

διόπερ μάγειρον ὅταν ἴδῃσ ἀγράμματον μὴ Δημόκριτόν τε πάντα διανεγνωκότα, μᾶλλον δὲ κατέχοντα καταγέλα ὡσ κενοῦ, καὶ τὸν Ἐπικούρου κανόνα, μινθώσασ ἄφεσ ὡσ ἐκ διατριβῆσ, τοῦτο δεῖ γάρ εἰδέναι, τίν’ ἔχει διαφορὰν πρῶτον, ὦ βέλτιστε σύ, γλαυκίσκοσ ἐν χειμῶνι καὶ θέρει πάλιν ποῖοσ περὶ δύσιν Πλειάδοσ συνειδέναι ἰχθὺσ ὑπὸ τροπὰσ τ’ ἐστὶ χρησιμώτατοσ. αἱ μεταβολαὶ γὰρ αἵ τε κινήσεισ, κακὸν ἠλίβατον ἀνθρώποισιν, ἀλλοιώματα ἐν ταῖσ τροφαῖσ ποιοῦσι, μανθάνεισ;

τὸ δὲ ληφθὲν καθ’ ὡρ́αν ἀποδίδωσι τὴν χάριν, τίσ παρακολουθεῖ ταῦτα; τοιγαροῦν στρόφοι καὶ πνευμάτια γινόμενα τὸν κεκλημένον ἀσχημονεῖν ποιοῦσι. παρὰ δ’ ἐμοὶ τρέφει τὸ προσφερόμενον βρῶμα καὶ λεπτύνεται ὀρθῶσ τε διαπνεῖ .

τοιγαροῦν εἰσ τοὺσ πόρουσ ὁ χυμὸσ ὁμαλῶσ πανταχοῦ συνίσταται, χυμόσ, λέγει Δημόκριτοσ, οὐδὲν πρᾶγμα τὰ γινόμενα ποιεῖ τὸν φαγόντ’ ἀρθριτικόν. β. καὶ τῆσ ἰατρικῆσ τι μετέχειν μοι δοκεῖσ. α. καὶ πᾶσ ὁ φύσεωσ ἐντόσ, ἡ δ’ ἀπειρία τῶν νῦν μαγείρων κατανόει πρὸσ τῶν θεῶν οἱά στίν. ἅλμην ὅταν ἴδῃσ ἐξ ἰχθύων ὑπεναντίων αὑτοῖσι ποιοῦντασ μίαν καὶ σήσαμ’ ὑποτρίβοντασ εἰσ ταύτην, λαβὼν ἕκαστον αὐτῶν κατά μέροσ προσπαρδέτω. β.

ὥσ μοι κεχάρισαι. Α. τί γὰρ ἂν εὖ γένοιτ’ ἔτι τῆσ ἰδιότητοσ πρὸσ ἑτέραν μεμιγμένησ καὶ συμπλεκομένησ οὐχὶ συμφώνουσ ἁφάσ; τὸ ταῦτα διορᾶν ἐστιν ἐμψύχου τέχνησ, οὐ τὸ διανίζειν λοπάδασ οὐδ’ ὄζειν καπνοῦ.

ἐγὼ γὰρ εἰσ τοὐπτάνιον οὐκ εἰσέρχομαι. β. ἀλλὰ τί; α. θεωρῶ πλησίον καθήμενοσ, πονοῦσιν ἕτεροι δ’, οἷσ λέγω τὰσ αἰτίασ καὶ τἀποβαῖνον · ’ ὀξὺ τὸ περίκομμ’, ἄνεσ. ’ Β. ἁρμονικόσ, οὐ μάγειροσ· α. α ἐπίτεινον τὸ πῦρ. ὁμαλιζέτω τισ τὸ τάχοσ· ἡ πρώτη λοπὰσ ζεῖ ταῖσ ἐφεξῆσ οὐχὶ συμφώνωσ νοεῖσ τὸν τύπον; β.

Ἄπολλον. α. καί τι φαίνεται τέχνη; εἶτ’ οὐδὲν εἰκῇ παρατίθημι, μανθάνεισ, βρῶμ’, ἀλλὰ μείξασ πάντα κατὰ συμφωνίαν. β. πῶσ; α. ἔστιν αὑτοῖσ ἃ διὰ τεττάρων ἔχει κοινωνίαν, διὰ πέντε, διὰ πασῶν πάλιν ταῦτα προσάγω πρὸσ αὐτὰ τὰ διαστήματα καὶ ταῖσ ἐπιφοραῖσ εὐθὺσ οἰκείωσ πλέκω. ἐνίοτ’ ἐφεστὼσ παρακελεύομαι ’ πόθεν ἅπτει; τί τούτῳ μιγνύειν μέλλεισ; ὁρ́α· διάφωνον ἕλκεισ ι οὐχ ὑπερβήσῃ;

’ σοφὸν Ἐπίκουροσ οὕτω κατεπύκνου τὴν ἡδονὴν ἐμασᾶτ’ ἐπιμελῶσ. οἶδε τἀγαθὸν μόνοσ ἐκεῖνοσ οἱο͂́ν ἐστιν οἱ δ’ ἐν τῇ στοᾷ ζητοῦσι συνεχῶσ, οἱο͂̀ν ἐστ’ οὐκ εἰδότεσ. οὐκοῦν ὃ γ’ οὐκ ἔχουσιν, ἀγνοοῦσι δέ, οὐδ’ ἂν ἑτέρῳ δοίησαν. β. οὕτω συνδοκεῖ· ἀφῶμεν οὖν τὰ λοιπά· δῆλα δὴ πάλαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION