Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 64

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 64)

Ἀριστόξενοσ δ’ ὁ μουσικὸσ ἐν τῷ Ἀρχύτα· βίῳ ἀφικέσθαι φησὶ παρὰ Διονυσίου τοῦ νεωτέρου πρεσβευτὰσ πρὸσ τὴν Ταραντίνων πόλιν, ἐν οἷσ εἶναι καὶ πολύαρχον τὸν ἡδυπαθῆ ἐπικαλούμενον, ἄνδρα περὶ τὰσ σωματικὰσ ἡδονὰσ ἐσπουδακότα καὶ οὐ μόνον τῷ ἔργῳ ἀλλὰ καὶ τῷ λόγῳ. ὄντα δὲ γνώριμον τῷι Ἀρχύτᾳ καὶ φιλοσοφίασ οὐ παντελῶσ ἀλλότριον ἀπαντᾶν εἰσ τὰ τεμένη καὶ συμπεριπατεῖν τοῖσ περὶ τὸν Ἀρχύταν ἀκροώμενον τῶν λόγων, ἐμπεσούσησ δέ ποτε ἀπορίασ καὶ σκέψεωσ περί τε τῶν ἐπιθυμιῶν καὶ τὸ σύνολον περὶ τῶν σωματικῶν ἡδονῶν ἔφη ὁ Πολύαρχοσ· "ἐμοὶ μέν, ὦ ἄνδρεσ, πολλάκισ ἤδη πέφηνεν ἐπισκοποῦντι κομιδῇ ἄτοπον τὸ τῶν ἀρετῶν τούτων κατασκεύασμα καὶ πολὺ τῆσ φύσεωσ ἀφεστηκὸσ εἶναι. "ἡ γὰρ φύσισ ὅταν φθέγγηται τὴν ἑαυτῆσ φωνήν, ἀκολουθεῖν κελεύει ταῖσ ἡδοναῖσ καὶ τοῦτό φησιν εἶναι νοῦν ἔχοντοσ ι τὸ δὲ ἀντιτείνειν καὶ καταδουλοῦσθαι τὰσ ἐπιθυμίασ οὔτ’ ἔμφρονοσ οὔτε εὐτυχοῦσ οὔτε ξυνιέντοσ εἶναι τίσ ποτε ἐστὶν ἡ τῆσ ἀνθρωπίνησ φύσεωσ σύστασισ. "τεκμήριον δ’ ἰσχυρὸν εἶναι τὸ πάντασ ἀνθρώπουσ, ὅταν ἐξουσίασ ἐπιλάβωνται μέγεθοσ ἀξιόχρεων ἐχούσησ, ἐπὶ τὰσ σωματικὰσ ἡδονὰσ καταφέρεσθαι καὶ τοῦτο νομίζειν τέλοσ εἶναι τῆσ ἐξουσίασ, τὰ δὲ ἄλλα πάντα σχεδὸν ἁπλῶσ εἰπεῖν ἐν παρέργου τίθεσθαι χώρᾳ. προφέρειν δ’ ἔξεστι νῦν μὲν τοὺσ Περσῶν βασιλεῖσ καὶ εἲ τίσ που τυραννίδοσ ἀξιολόγου κύριοσ ὢν τυγχάνει· "πρότερον δὲ τούσ τε Λυδῶν καὶ τοὺσ Μήδων καὶ ἔτι ἀνώτερον καὶ τοὺσ Σύρων οἷσ οὐδὲν γένοσ ἡδονῆσ ἀζήτητον γενέσθαι, ἀλλὰ καὶ δῶρα παρὰ τοῖσ Πέρσαισ προκεῖσθαι λέγεται τοῖσ δυναμένοισ ἐξευρίσκειν καινὴν ἡδονὴν καὶ μάλα ὀρθῶσ, ταχὺ γὰρ ἡ ἀνθρωπίνη φύσισ ἐμπίπλαται τῶν χρονιζουσῶν ἡδονῶν, κἂν ὦσιν σφόδρα διηκριβωμέναι· "ὥστε ἐπεὶ μεγάλην ἔχει δύναμιν ἡ καινότησ πρὸσ τὸ μείζω φανῆναι τὴν ἡδονήν, οὐκ ὀλιγωρητέον,6 ἀλλὰ πολλὴν ἐπιμέλειαν αὐτῆσ ποιητέον. "διὰ ταύτην δὲ τὴν αἰτίαν πολλὰ μὲν ἐξευρεθῆναι βρωμάτων εἴδη, πολλὰ δὲ πεμμάτων, πολλὰ δὲ θυμιαμάτων καὶ μύρων, πολλὰ δὲ ἱματίων καὶ στρωμάτων καὶ ποτηρίων καὶ τῶν ἄλλων σκευῶν πάντα γὰρ δὴ ταῦτα συμβάλλεσθαί τινασ ἡδονάσ, ὅταν ᾖ ἡ ὑποκειμένη ὕλη τῶν θαυμαζομένων ὑπὸ τῆσ ἀνθρωπίνησ φύσεωσ ι ὃ δὴ πεπονθέναι δοκεῖ ὅ τε χρυσὸσ καὶ ἄργυροσ καὶ τὰ πολλὰ τῶν εὐοφθάλμων τε καὶ σπανίων, ὅσα καὶ κατὰ τὰσ ἀπεργαζομένασ τέχνασ διηκριβωμένα φαίνεται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION