Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:)

"ἐξοκείλαντεσ εἰσ τρυφὴν ἔγραψαν νόμον τὰσ γυναῖκασ εἰσ τὰσ ἑορτὰσ καλεῖν καὶ τοὺσ εἰσ τὰσ θυσίασ καλοῦντασ πρὸ ἐνιαυτοῦ τὴν κλῆσιν ποιεῖσθαι, ἵνα ἀξίωσ ποιούμεναι τοῦ χρόνου τὴν παρασκευὴν τῶν τε ἱματίων καὶ τοῦ λοιποῦ κόσμου προάγωσιν οὕτωσ εἰσ τὰσ κλήσεισ. "εἰ δέ τισ τῶν ὀψοποιῶν ἢ μαγείρων ’ἴδιον εὑρ́οι βρῶμα καὶ περιττόν, ἐξουσίαν μὴ εἶναι χρήσασθαι τούτῳ ἕτερον πρὸ ἐνιαυτοῦ ἀλλ’ αὐτῷ τῷ εὑρόντι, τὸν χρόνον τοῦτον ὅπωσ ὁ πρῶτοσ εὑρὼν καὶ τὴν ἐργασίαν ἔχῃ, πρὸσ τὸ τοὺσ ἄλλουσ φιλοπονοῦντασ αὑτοὺσ ὑπερβάλλεσθαι τοῖσ τοιούτοισ. "ὡσαύτωσ δὲ μηδὲ τοὺσ τὰσ ἐγχέλεισ πωλοῦντασ τέλοσ ἀποτίνειν μηδὲ τοὺσ θηρεύοντασ, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τοὺσ τὴν πορφύραν τὴν θαλαττίαν βάπτοντασ καὶ τοὺσ εἰσάγοντασ ἀτελεῖσ ἐποίησαν. "πάνυ οὖν ἐξοκείλαντεσ εἰσ ὕβριν τὸ τελευταῖον παρὰ Κροτωνιατῶν πρεσβευτῶν ἡκόντων ἅπαντασ αὐτοὺσ ἀπέκτειναν καὶ πρὸ τοῦ τείχουσ τὰ σώματα ἐξέρριψαν καὶ ὑπὸ θηρίων εἰάσαν διαφθαρῆναι. "αὕτη δ’ αὐτοῖσ καὶ τῶν κακῶν ἐγένετο ἀρχὴ μηνίσαντοσ τοῦ δαιμονίου. "ἔδοξαν γοῦν μετ’ ὀλίγασ ἡμέρασ πάντεσ αὐτῶν οἱ ἄρχοντεσ τὴν αὐτὴν ἰδεῖν ὄψιν ἐν τῇ αὐτῇ νυκτί· "τὴν γὰρ Ἥραν ἰδόντεσ ἐλθοῦσαν εἰσ μέσην τὴν ἀγορὰν καὶ ἐμοῦσαν χολὴν ἀνέβλυσεν δὲ καὶ αἵματοσ πηγὴ ἐν τῷ ἱερῷ αὐτῆσ, καὶ οὐδὲ οὕτωσ ἔληξαν τῆσ ὑπερηφανίασ ἑώσ πάντεσ ὑπὸ Κροτωνιατῶν ἀπώλοντο. "̔ Ἡρακλείδησ δ’ ὁ Ποντικὸσ ἐν τῷ περὶ Δικαιοσύνησ φησίν Συβαρῖται τὴν Τήλυοσ τυραννίδα καταλύσαντεσ τοὺσ μετασχόντασ τῶν πραγμάτων ἀναιροῦντεσ καὶ φονεύοντεσ ἐπὶ τῶν βωμῶν ἅπαντεσ καὶ ἐπὶ τοῖσ φόνοισ τούτοισ ἀπεστράφη μὲν τὸ τῆσ Ἥρασ ἄγαλμα, τὸ δὲ ἔδαφοσ ἀνῆκε πηγὴν αἵματοσ, ὥστε τὸν σύνεγγυσ ἅπαντα τόπον κατεχάλκωσαν θυρίσι, βουλόμενοι στῆσαι τὴν τοῦ αἵματοσ ἀναφοράν. διόπερ ἀνάστατοι ἐγένοντο καὶ διεφθάρησαν ἅπαντεσ, οἱ καὶ τὸν τῶν Ὀλυμπίων τῶν πάνυ ἀγῶνα ἀμαυρῶσαι ἐθελήσαντεσ. "καθ’ ὃν γὰρ ἄγεται καιρὸν ἐπιτηρήσαντεσ ἄθλων ὑπερβολῇ ὡσ αὑτοὺσ καλεῖν ἐπεχείρουν τοὺσ ἀθλητάσ. καὶ Κροτωνιᾶται δ’, ὥσ φησι Τίμαιοσ, μετὰ τὸ ἐξελεῖν Συβαρίτασ ἐξώκειλαν εἰσ τρυφὴν ὥστε καὶ τὸν ἄρχοντα αὐτῶν περιιέναι κατὰ τὴν πόλιν ἁλουργίδα ἠμφιεσμένον καὶ ἐστεφανωμένον χρυσῷ στεφάνῳ, ὑποδεδεμένον λευκὰσ κρηπῖδασ. "οἱ δὲ οὐ διὰ τρυφήν φασι τοῦτο γεγονέναι, ἀλλὰ διὰ Δημοκήδη τὸν ἰατρὸν ὃσ τὸ μὲν γένοσ ἦν Κροτωνιάτησ, Πολυκράτει δὲ τῷ Σαμίων τυράννῳ συνὼν καὶ μετὰ τὸν ἐκείνου θάνατον αἰχμαλωτισθεὶσ ὑπὸ Περσῶν ἀνήχθη ὡσ βασιλέα, Ὀροίτου τὸν Πολυκράτη ἀποκτείναντοσ. "θεραπεύσασ δ’ ὁ Δημοκήδησ Ἄτοσσαν τὴν Δαρείου μὲν γυναῖκα, Κύρου δὲ θυγατέρα, τὸν μαστὸν ἀλγήσασαν, ᾔτησε ταύτην δωρεὰν καταπεμφθῆναι εἰσ τὴν Ἑλλάδα ὡσ ἐπανελευσόμενοσ· "καὶ τυχὼν ἧκεν εἰσ Κρότωνα, βουλομένου τε αὐτόθι καταμένειν, ἐπιλαβομένου τινὸσ τῶν Περσῶν καὶ λέγοντοσ ὅτι βασιλέωσ εἰή δοῦλοσ, ἐκεῖνον μὲν ἀφείλαντο οἱ Κροτωνιᾶται, ἐκδύσαντεσ δὲ τὴν στολὴν τοῦ Πέρσου ἐνέδυσαν τὸν ὑπηρέτην τοῦ πρυτανεύοντοσ, ἐξ οὗ δὴ Περσικὴν ἔχων στολὴν περιέρχεται ταῖσ ἑβδόμαισ τοὺσ βωμοὺσ μετὰ τοῦ πρυτάνεωσ· "οὐ τρυφῆσ χάριν οὐδὲ ὕβρεωσ, ἀλλ’ ἐπηρείασ τῆσ εἰσ τοὺσ Πέρσασ τοῦτο πράττοντεσ. "ὕστερον δὲ καὶ οἱ Κροτωνιᾶται, φησὶν ὁ Τίμαιοσ, ἐπεχείρησαν τὴν Ὀλυμπικὴν πανήγυριν καταλῦσαι, τῷ αὐτῷ χρόνῳ προθέντεσ ἀργυρικὸν σφόδρα πλούσιον ἀγῶνα. "οἱ δὲ Συβαρίτασ τοῦτο ποιῆσαι λέγουσιν. "Ταραντίνουσ δέ φησι Κλέαρχοσ ἐν τετάρτῳ Βίων ἀλκὴν καὶ δύναμιν κτησαμένουσ εἰσ τοσοῦτο τρυφῆσ προελθεῖν ὥστε τὸν ὅλον χρῶτα παραλεαίνεσθαι καὶ τῆσ ψιλώσεωσ ταύτησ τοῖσ λοιποῖσ κατάρξαι. "ἐφόρουν δέ, φησίν, καὶ παρυφὴν διαφανῆ πάντεσ, οἷσ νῦν ὁ τῶν γυναικῶν ἁβρύνεται βίοσ. "ὕστερον δ’ ὑπὸ τῆσ τρυφῆσ εἰσ ὕβριν ποδηγηθέντεσ ἀνάστατον μίαν πόλιν Ιἀπύγων ἐποίησαν Κάρβιναν,2 ἐξ ἧσ παῖδασ καὶ παρθένουσ καὶ τὰσ ἐν ἀκμῇ γυναῖκασ ἀθροίσαντεσ εἰσ τὰ τῶν Καρβινατῶν ἱερὰ καὶ σκηνοποιησάμενοι γυμνὰ πᾶσι τῆσ ἡμέρασ τὰ σώματα παρεῖχον θεωρεῖν καὶ ὁ βουλόμενοσ καθάπερ εἰσ ἀτυχῆ παραπηδῶν ἀγέλην ἐθοινᾶτο ταῖσ ἐπιθυμίαισ τὴν τῶν ἀθροισθέντων ὡρ́αν, πάντων μὲν ὁρώντων, μάλιστα δὲ ὧν ἥκιστα ἐκεῖνοι προσεδόκων θεῶν. οὕτω δὲ τὸ δαιμόνιον ἠγανάκτησεν ὥστε Ταραντίνων τοὺσ ἐν Καρβίνῃ παρανομήσαντασ ἐκεραύνωσεν πάντασ. "καὶ μέχρι καὶ νῦν ἐν Τάραντι ἑκάστη τῶν οἰκιῶν ὅσουσ ὑπεδέξατο τῶν εἰσ Ιἀπυγίαν ἐκπεμφθέντων τοσαύτασ ἔχει στήλασ. "πρὸ τῶν θυρῶν ἐφ’ αἷσ καθ’ ὃν ἀπώλοντο χρόνον οὔτ’ οἰκτίζονται τοὺσ ἀποιχομένουσ οὔτε τὰσ νομίμουσ χέονται χοάσ,1 ἀλλὰ θύουσι Διὶ Καταιβάτῃ. Ιἀπύγων τε αὖ τὸ γένοσ ἐκ Κρήτησ ὄντων κατὰ Γλαύκου ζήτησιν ἀφικομένων καὶ κατοικησάντων, οἱ μετὰ τούτουσ λήθην λαβόντεσ τῆσ Κρητῶν περὶ τὸν βίον εὐκοσμίασ εἰσ τοῦτο· "τρυφῆσ, εἶθ’ ὕστερον ὕβρεωσ ἦλθον ὥστε πρῶτοι τὸ πρόσωπον ἐντριψάμενοι καὶ προκόμια περιθετά λαβόντεσ στολὰσ μὲν ἀνθινὰσ φορῆσαι, τὸ δὲ ἐργάσασθαι καὶ πονεῖν αἴσχιον νομίσαι. "καὶ τοὺσ μὲν πολλοὺσ αὐτῶν καλλίονασ τὰσ οἰκίασ ποιῆσαι τῶν ἱερῶν, τοὺσ δ’ ἡγεμόνασ τῶν Ιἀπύγων ἐφυβρίζοντασ τὸ θεῖον πορθεῖν ἐκ τῶν ἱερῶν τὰ τῶν θεῶν ἀγάλματα, προειπόντασ μεθίστασθαι τοῖσ κρείττοσιν. "διόπερ ἐξ οὐρανοῦ βαλλόμενοι πυρὶ καὶ χαλκῷ ταύτην διέδοσαν τὴν φήμην. "ἐμφανῆ γὰρ ἦν μέχρι πόρρω κεχαλκευμένα τῶν ἐξ οὐρανοῦ βελῶν καὶ πάντεσ οἱ ἀπ’ ἐκείνων μέχρι τήμερον ἐν χρῷ κεκαρμένοι καὶ πένθιμον στολὴν ἀμπεχόμενοι ζῶσιν, πάντων τῶν πρὶν ὑπαρξάντων ἀγαθῶν σπανίζοντεσ. "Ἴβηρεσ δὲ καίτοι ἐν τραγικαῖσ στολαῖσ καὶ ποικίλαισ προιόντεσ καὶ χιτῶσι ποδήρεσι χρώμενοι οὐδὲν ἐμποδίζονται τῆσ πρὸσ τοὺσ πολέμουσ ῥώμησ. "Μασσαλιῶται δ’ ἐθηλύνθησαν οἱ τὸν αὐτὸν Ἴβηρσι τῆσ ἐσθῆτοσ φοροῦντεσ κόσμον. "ἀσχημονοῦσι γοῦν διὰ τὴν ἐν ταῖσ ψυχαῖσ μαλακίαν, διὰ τρυφὴν γυναικοπαθοῦντεσ· "ὅθεν καὶ παροιμία παρῆλθε πλεύσειασ εἰσ Μασσαλίαν. "καὶ οἱ τὴν Σῖριν δὲ κατοικοῦντεσ, ἣν πρῶτοι κατέσχον οἱ ἀπὸ Τροίασ ἐλθόντεσ, ὕστερον δὲ Κολοφώνιοι,3 ὥσ φησι Τίμαιοσ καὶ Ἀριστοτέλησ, εἰσ τρυφὴν ἐξώκειλαν οὐχ ἧσσον Συβαριτῶν. καὶ γὰρ ἰδίωσ παρ’ αὐτοῖσ ἐπεχωρίασεν φορεῖν ἀνθινοὺσ χιτῶνασ, οὓσ ἐζώννυντο μίτραισ πολυτελέσιν, καὶ ἐκαλοῦντο διὰ τοῦτο ὑπὸ τῶν περιοίκων μιτροχίτωνεσ, ἐπεὶ Ὅμηροσ τοὺσ ἀζώστουσ ἀμιτροχίτωνασ καλεῖ. καὶ Ἀρχίλοχοσ δ’ ὁ ποιητὴσ ὑπερτεθαύμακε τὴν χώραν τῶν Σιριτῶν διὰ τὴν εὐδαιμονίαν. "περὶ γοῦν τῆσ Θάσου λέγων ὡσ ἥσσονόσ φησιν οὐ γάρ τι καλὸσ χῶροσ οὐδ’ ἐφίμεροσ οὐδ’ ἐρατόσ, οἱο͂σ ἀμφὶ Σίριοσ ῥοάσ. ὠνομάσθη δ’ ἡ Σῖρισ, ὡσ μὲν Τίμαιόσ φησιν καὶ Εὐριπίδησ ἐν Δεσμώτιδι Μελανίππῃ,4 ἀπὸ γυναικὸσ τινοσ Σίριδοσ· "ὡσ δ’ Ἀρχίλοχοσ, ἀπὸ ποταμοῦ, οὐκ ὀλίγον δὲ πρὸσ τὴν τρυφὴν καὶ τὴν εὐδαιμονίαν τοῦ σύμπαντοσ τούτου κλίματοσ καὶ τὸ πλῆθοσ ἐγένετο τῶν ἀνθρώπων, διὸ καὶ Μεγάλη Ἑλλὰσ ἐκλήθη πᾶσα σχεδὸν ἡ κατὰ τὴν Ἰταλίαν κατοίκησισ. "Μιλήσιοι δ’ ἑώσ μὲν οὐκ ἐτρύφων, ἐνίκων Σκύθασ, ὥσ φησιν Ἔφοροσ, καὶ τάσ τε ἐφ’ Ἑλλησπόντῳ πόλεισ ἔκτισαν καὶ τὸν Εὔξεινον Πόντον κατῴκισαν πόλεσι λαμπραῖσ, καὶ πάντεσ ὑπὸ τὴν Μίλητον ἔθεον. "ὡσ δὲ ὑπήχθησαν ἡδονῇ καὶ τρυφῇ, κατερρύη τὸ τῆσ πόλεωσ ἀνδρεῖον, φησὶν ὁ Ἀριστοτέλησ, καὶ παροιμία τισ ἐγεννήθη ἐπ’ αὐτῶν πάλαι ποτ’ ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι. "Ἡρακλείδησ δ’ ὁ Ποντικὸσ ἐν δευτέρῳ περὶ Δικαιοσύνησ φησίν ἡ Μιλησίων πόλισ περιπέπτωκεν ἀτυχίαισ διὰ τρυφὴν βίου καὶ πολιτικὰσ ἔχθρασ· "οἳ τὸ ἐπιεικὲσ οὐκ ἀγαπῶντεσ ἐκ ῥιζῶν ἀνεῖλον τοὺσ ἐχθρούσ. στασιαζόντων γὰρ τῶν τὰσ οὐσίασ ἐχόντων καὶ τῶν δημοτῶν, οὓσ ἐκεῖνοι Γέργιθασ ἐκάλουν, πρῶτον μὲν κρατήσασ ὁ δῆμοσ καὶ τοὺσ πλουσίουσ ἐκβαλὼν καὶ τὰ τέκνα τῶν φυγόντων εἰσ ἁλωνίασ συναγαγὼν, βουσὶ συνηλοίησαν καὶ παρανομωτάτῳ θανάτῳ διέφθειραν. "τοιγάρτοι πάλιν οἱ πλούσιοι κρατήσαντεσ ἅπαντασ ὧν κύριοι κατέστησαν μετὰ τῶν τέκνων κατεπίττωσαν. "ὧν καιομένων φασὶν ἄλλα τε πολλὰ γενέσθαι τέρατα καὶ ἐλαίαν ἱερὰν αὐτομάτην ἀναφθῆναι. "διόπερ ὁ θεὸσ ἐπὶ πολὺν χρόνον ἀπήλαυνεν αὐτοὺσ τοῦ μαντείου καὶ ἐπερωτώντων διὰ τίνα αἰτίαν ἀπελαύνονται εἶπεν καί μοι Γεργίθων τε φόνοσ μέλει ἀπτολεμίστων πισσήρων τε μόροσ καὶ δένδρεον αἰεὶ ἀθαλλέσ. Κλέαρχοσ δὲ ἐν τετάρτῳ Βίων ζηλώσαντάσ φησι τοὺσ Μιλησίουσ τὴν Κολοφωνίων τρυφὴν διαδοῦναι καὶ τοῖσ πλησιοχώροισ, ἔπειτ’ ὀνειδιζομένουσ λέγειν ἑαυτοῖσ· "οἴκοι τὰ Μιλήσια κἀπιχώρια καὶ μὴ ἐν τῷ μέσῳ. καὶ περὶ Σκυθῶν δ’ ἑξῆσ ὁ Κλέαρχοσ τάδε ἱστορεῖ· "μόνον δὲ νόμοισ κοινοῖσ πρῶτον ἔθνοσ ἐχρήσατο τὸ Σκυθῶν εἶτα πάλιν ἐγένοντο πάντων ἀθλιώτατοι βροτῶν διὰ τὴν ὕβριν. "ἐτρύφησαν μὲν γὰρ ὡσ οὐδένεσ ἕτεροι, τῶν πάντων εὐροίασ καὶ πλούτου καὶ τῆσ λοιπῆσ αὐτοὺσ χορηγίασ κατασχούσησ. "τοῦτο δὲ δῆλον ἐκ τῆσ ἔτι καὶ νῦν ὑπολειπούσησ περὶ τοὺσ ἡγεμόνασ αὐτῶν ἐσθῆτόσ τε καὶ διαίτησ, τρυφήσαντεσ δὲ καὶ μάλιστα δὴ καὶ πρῶτοι πάντων τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τὸ τρυφᾶν ὁρμήσαντεσ εἰσ τοῦτο προῆλθον ὕβρεωσ ὥστε πάντων τῶν ἀνθρώπων εἰσ οὓσ ἀφίκοιντο ἠκρωτηρίαζον τὰσ ῥῖνασ· "ὧν οἱ ἀπόγονοι μεταστάντεσ ἔτι καὶ νῦν ἀπὸ τοῦ πάθουσ ἔχουσι τὴν ἐπωνυμίαν. "αἱ δὲ γυναῖκεσ αὐτῶν τὰσ Θρᾳκῶν τῶν πρὸσ ἑσπέραν καὶ ἄρκτον περιοίκων γυναῖκασ ἐποίκιλλον τὰ σώματα, περόναισ γραφὴν ἐνεῖσαι. "ὅθεν πολλοῖσ ἔτεσιν ὕστερον αἱ ὑβρισθεῖσαι τῶν Θρᾳκῶν γυναῖκεσ ἰδίωσ ἐξηλείψαντο τὴν συμφορὰν προσαναγραψάμεναι τὰ λοιπὰ τοῦ χρωτόσ, ἵν’ ὁ τῆσ ὕβρεωσ καὶ τῆσ αἰσχύνησ ἐπ’ αὐταῖσ χαρακτὴρ εἰσ ποικιλίαν καταριθμηθεὶσ κόσμου προσηγορίᾳ τοὔνειδοσ ἐξαλείψῃ· "πάντων δὲ οὕτωσ ὑπερηφάνωσ προέστησαν ὥστε οὐδένων ἄδακρυσ ἡ τῆσ δουλείασ ὑπουργία γιγνομένη διήγγειλεν εἰσ τοὺσ ἐπιγινομένουσ τὴν ἀπὸ Σκυθῶν ῥῆσιν οἱά τισ ἦν. διὰ τὸ πλῆθοσ οὖν τῶν κατασχουσῶν αὐτοὺσ συμφορῶν, ἐπεὶ διὰ τὸ πένθοσ ἅμα τόν τε τῶν βίων ὄλβον καὶ τὰσ κόμασ περιεσπάσθησαν, παντὸσ ἔθνουσ οἱ ἔξω τὴν ἐφ’ ὕβρει κουρὰν ἀπεσκυθίσθαι προσηγόρευσαν. "τοὺσ δὲ σύμπαντασ Ιὤνασ ἐπισκώπτων Καλλίασ ἢ Διοκλῆσ ἐν Κύκλωψί φησιν τί γὰρ ἡ τρυφερὰ καὶ καλλιτράπεζοσ Ιὠνία εἴφ’ ὅ τι πράσσει. "καὶ Ἀβυδηνοὶ Μιλησίων δ’ εἰσὶν ἄποικοι ἀνειμένοι τὴν δίαιτὰν εἰσιν καὶ κατεαγότεσ, ὡσ παρίστησιν Ἕρμιπποσ ἐν Στρατιώταισ· "χαῖρ’, ὦ διαπόντιον στράτευμα, τί πράττομεν; "τὰ μὲν πρὸσ ὄψιν μαλακῶσ ἔχειν ἀπὸ σώματοσ,3 κόμῃ τε νεανικῇ σφρίγει τε βραχιόνων. "β. ᾔσθου τὸν Ἀβυδόθ’ ὡσ ἀνὴρ γεγένηται; "καὶ Ἀριστοφάνησ Τριφάλητι παρακωμῳδῶν πολλοὺσ τῶν ’ Ιὤνων· "ἔπειθ’ ὅσοι παρῆσαν ἐπίσημοι ξένοι ἐπηκολούθουν κἠντιβόλουν προσκείμενοι, ὅκωσ ἔχων τὸν παῖδα πωλήσει ’σ Χίον, ἕτεροσ δ’ ὅκωσ ἐσ Κλαζομενάσ, ἕτεροσ δ’ ὅκωσ ἐσ Ἔφεσον, ὁ δ’ ἐσ Ἄβυδον. "ἦν δὲ ’ πάνθ’ ὅκωσ. "περὶ δὲ τῶν Ἀβυδηνῶνι Ἀντιφῶν ἐν τῷ κατὰ Ἀλκιβιάδου λοιδορίασ γράφει οὕτωσ ι ἐπειδὴ ἐδοκιμάσθησ ὑπὸ τῶν ἐπιτρόπων, παραλαβὼν παρ’ αὐτῶν τὰ σαυτοῦ χρήματα ᾤχου ἀποπλέων εἰσ Ἄβυδον, οὔτε χρέοσ ’ἴδιον σαυτοῦ πραξόμενοσ οὐδὲν οὔτε προξενίασ οὐδεμιᾶσ ἕνεκεν, ἀλλὰ τῇ σαυτοῦ παρανομίᾳ καὶ ἀκολασίᾳ τῆσ γνώμησ ὁμοίουσ ἔργων τρόπουσ μαθησόμενοσ παρὰ τῶν ἐν Ἀβύδῳ γυναικῶν, ὅπωσ ἐν τῷ ἐπιλοίπῳ βίῳ ἔχοισ χρῆσθαι αὐτοῖσ, ἀπώλοντο δὲ καὶ Μάγνητεσ οἱ πρὸσ τῷ Μαιάνδρῳ διὰ τὸ πλέον ἀνεθῆναι, ὥσ φησι Καλλῖνοσ ἐν τοῖσ Ἐλεγείοισ καὶ Ἀρχίλοχοσ· "ἑάλωσαν γὰρ ὑπὸ Ἐφεσίων. "καὶ περὶ αὐτῶν δὲ τῶν Ἐφεσίων Δημόκριτοσ ὁ Ἐφέσιοσ ἐν τῷ προτέρῳ περὶ τοῦ ἐν Ἐφέσῳ Ναοῦ διηγούμενοσ περὶ τῆσ χλιδῆσ αὐτῶν καὶ ὧν ἐφόρουν βαπτῶν ἱματίων γράφει καὶ τάδε· "τὰ δὲ τῶν Ιὤνων ἰοβαφῆ καὶ πορφυρᾶ καὶ κρόκινα ῥόμβοισ ὑφαντά· "αἱ δὲ κεφαλαὶ κατ’ ἴσα διειλημμέναι ζῴοισ. "καὶ σαράπεισ μήλινοι καὶ πορφυροῖ καὶ λευκοί, οἱ δὲ ἁλουργεῖσ. καὶ καλασίρεισ Κορινθιουργεῖσ · "εἰσὶ δ’ αἱ μὲν πορφυραῖ τούτων, αἱ δὲ ἰοβαφεῖσ, αἱ δὲ ὑακίνθιναι· "λάβοι δ’ ἄν τισ καὶ φλογίνασ καὶ θαλασσοειδεῖσ. ὑπάρχουσιν δὲ καὶ Περσικαὶ καλασίρεισ, αἵπερ εἰσὶ κάλλισται πασῶν. ἴδοι δ’ ἄν τισ, φησίν, καὶ τὰσ καλουμένασ ἀκταίασ, ὅπερ ἐστὶ καὶ πολυτελέστατον ἐν τοῖσ Περσικοῖσ περιβλήμασιν. "ἐστὶν δὲ τοῦτο σπαθητὸν ἰσχύοσ καὶ κουφότητοσ χάριν καταπέπασται δὲ χρυσοῖσ κέγχροισ· "οἱ δὲ κέγχροι νήματι πορφυρῷ πάντεσ εἰσ τὴν εἴσω μοῖραν ἅμματ’ ἔχουσιν ἀνὰ μέσον. "τούτοισ πᾶσι χρῆσθαί φησι τοὺσ Ἐφεσίουσ ἐπιδόντασ εἰσ τρυφήν. περὶ δὲ τῆσ Σαμίων τρυφῆσ Δοῦρισ ἱστορῶν παρατίθεται Ἀσίου ποιήματα, ὅτι ἐφόρουν χλιδῶνασ περὶ τοῖσ βραχίοσιν καὶ τὴν ἑορτὴν ἄγοντεσ τῶν ̔ Ἡραίων ἐβάδιζον κατεκτενισμένοι τὰσ κόμασ ἐπὶ τὸ μετάφρενον καὶ τοὺσ ὤμουσ, τὸ δὲ νόμιμον τοῦτο μαρτυρεῖσθαι καὶ ὑπὸ παροιμίασ τῆσδε βαδίζειν εἰσ Ἡραῖον ἐμπεπλεγμένον. "ἐστὶ δὲ τὰ τοῦ Ἀσίου ἔπη οὕτωσ ἔχοντα· "οἱ δ’ αὔτωσ φοίτεσκον ὅπωσ πλοκάμουσ κτενίσαιντο εἰσ Ἥρασ τέμενοσ, πεπυκασμένοι εἵμασι καλοῖσ, χιονέοισι χιτῶσι πέδον χθονὸσ εὐρέοσ εἶχον χρύσειαι δὲ κορύμβαι ἐπ’ αὐτῶν τέττιγεσ ὥσ· "χαῖται δ’ ᾐωρεῦντ’ ἀνέμῳ χρυσέοισ ἐνὶ δεσμοῖσ, δαιδάλεοι δὲ χλιδῶνεσ ἄρ’ ἀμφὶ βραχίοσιν ἦσαν,· ". · ". ‐>. . τεσ ὑπασπίδιον πολεμιστήν. ` Ἡρακλείδησ δ’ ὁ Ποντικὸσ ἐν τῷ περὶ Ἡδονῆσ Σαμίουσ φησὶ καθ’ ὑπερβολὴν τρυφήσαντασ διὰ τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ μικρολογίαν ὥσπερ Συβαρίτασ τὴν πόλιν ἀπολέσαι. "Κολοφώνιοι δ’, ὥσ φησι Φύλαρχοσ, τὴν ἀρχὴν ὄντεσ σκληροὶ ἐν ταῖσ ἀγωγαῖσ, ἐπεὶ εἰσ τρυφὴν ἐξώκειλαν πρὸσ Λυδοὺσ φιλίαν καὶ συμμαχίαν ποιησάμενοι, προῄεσαν διησκημένοι τὰσ κόμασ χρυσῷ κόσμῳ, ὡσ καὶ Ξενοφάνησ φησὶν ἁβροσύνασ δὲ μαθόντεσ ἀνωφελέασ παρὰ Λυδῶν ὄφρα τυραννίησ ἦσαν ἄνευ στυγερῆσ, ᾔεσαν εἰσ ἀγορὴν παναλουργέα φάρε’ ἔχοντεσ, οὐ μείουσ ὥσπερ χίλιοι εἰσ ἐπίπαν, αὐχαλέοι, χαίτῃσιν ἀγαλλομεν εὐπρεπέεσσιν ἀσκητοῖσ ὀδμὴν χρίμασι δευόμενοι. "οὕτω δ’ ἐξελύθησαν διὰ τὴν ἄκαιρον μέθην ὥστε τινὲσ αὐτῶν οὔτε ἀνατέλλοντα τὸν ἥλιον οὔτε δυόμενον ἑωράκασιν. "νόμον τε ἔθεντο, ὃσ ἔτι καὶ ἐφ’ ἡμῶν ἦν, τὰσ αὐλητρίδασ καὶ τὰσ ψαλτρίασ καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα τῶν ἀκροαμάτων τὰ μισθώματα λαμβάνειν ἀπὸ πρωὶ μέχρι μέσου ἡμέρασ καὶ μέχρι λύχνων ἁφῶν· "ἀπὸ δὲ τούτου τὴν λοιπὴν νύκτα ἦσαν πρὸσ τῷ μεθύειν. "Θεόπομποσ δ’ ἐν πεντεκαιδεκάτῃ Ἱστοριῶν χιλίουσ φησὶν ἄνδρασ αὐτῶν ἁλουργεῖσ φοροῦντασ στολὰσ ἀστυπολεῖν ὃ δὴ καὶ βασιλεῦσιν σπάνιον τότ’ ἦν καὶ περισπούδαστον. "ἰσοστάσιοσ γὰρ ἦν ἡ πορφύρα πρὸσ ἄργυρον ἐξεταζομένη, τοιγαροῦν διὰ τὴν τοιαύτην ἀγωγὴν ἐν τυραννίδι καὶ στάσεσι γενόμενοι αὐτῇ πατρίδι διεφθάρησαν. "ταὐτὰ εἴρηκεν περὶ αὐτῶν καὶ Διογένησ ὁ Βαβυλώνιοσ ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Νόμων, κοινῶσ δὲ περὶ πάντων ’Ιὤνων τρυφῆσ Ἀντιφάνησ ἐν Δωδώνῃ τάδε λέγει· "πόθεν οἰκήτωρ, ἤ τισ Ιὤνων τρυφεραμπεχόνων ἁβρὸσ ἡδυπαθὴσ ὄχλοσ ὡρ́μηται; "ἐν· "’ Θεόφαστοσι δ’ ἐν τῷ περὶ Ἡδονῆσ καὶ δὴ καὶ τοὺσ Ιὤνάσ φησι διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ τρυφῆσ ἔτι καὶ νῦν ἡ χρυσῆ παροιμία διαμεμένηκε καὶ τῶν παρωκεανιτῶν δὲ τινάσ φησι Θεόπομποσ ἐν ὀγδόῃ Φιλιππικῶν ἁβροδιαίτουσ γενέσθαι, περὶ δὲ Βυζαντίων καὶ Καλχηδονίων ὁ αὐτόσ φησι Θεόπομποσ τάδε· "ἦσαν δὲ οἱ Βυζάντιοι καὶ διὰ τὸ δημοκρατεῖσθαι πολὺν ἤδη χρόνον καὶ τὴν πόλιν ἐπ’ ἐμπορίου κειμένην ἔχειν καὶ τὸν δῆμον ἅπαντα περὶ τὴν ἀγορὰν καὶ τὸν λιμένα διατρίβειν ἀκόλαστοι καὶ συνουσιάζειν καὶ πίνειν εἰθισμένοι ἐπὶ τῶν καπηλείων. "Καλχηδόνιοι δὲ πρὶν μὲν μετασχεῖν αὐτοῖσ τῆσ πολιτείασ ἅπαντεσ ἐν ἐπιτηδεύμασι καὶ βίῳ βελτίονι διετέλουν ὄντεσ, ἐπεὶ δὲ τῆσ δημοκρατίασ τῶν Βυζαντίων ἐγεύσαντο, διεφθάρησαν εἰσ τρυφήν, καὶ τὸν καθ’ ἡμέραν βίον ἐκ σωφρονεστάτων καὶ μετριωτάτων φιλοπόται καὶ πολυτελεῖσ γενόμενοι. "κἀν τῇ πρώτῃ δὲ πρὸσ ταῖσ εἴκοσι τῶν Φιλιππικῶν τὸ τῶν ’ Ὀμβρικῶν φησὶν ἔθνοσ ἐστὶν δὲ περὶ τὸν Ἀδρίαν ἐπιεικῶσ εἶναι ἁβροδίαιτον παραπλησίωσ τε βιοτεύειν τοῖσ Λυδοῖσ χώραν τε ἔχειν ἀγαθήν, ὅθεν προελθεῖν εἰσ εὐδαιμονίαν· "περὶ δὲ Θετταλῶν λέγων ἐν τῇ τετάρτῃ φησὶν ὅτι ζῶσιν οἱ μὲν σὺν ταῖσ ὀρχηστρίσιν καὶ ταῖσ αὐλητρίσιν διατρίβοντεσ, οἱ δ’ ἐν κύβοισ καὶ πότοισ καὶ ταῖσ τοιαύταισ ἀκολασίαισ διημερεύοντεσ, καὶ μᾶλλον σπουδάζουσιν ὅπωσ ὄψων παντοδαπῶν τὰσ τραπέζασ παραθήσονται πλήρεισ ἢ τὸν αὑτῶν βίον ὅπωσ παρασχήσονται κεκοσμημένον. "Φαρσάλιοι δὲ πάντων, φησίν, ἀνθρώπων εἰσὶν ἀργότατοι καὶ πολυτελέστατοι. "ὡμολόγηνται δ’ οἱ Θετταλοί, ὡσ καὶ Κριτίασ φησί, πάντων Ἑλλήνων πολυτελέστατοι γεγενῆσθαι περί τε τὴν δίαιταν καὶ τὴν ἐσθῆτα· "ὅπερ αὐτοῖσ αἴτιον ἐγένετο κατὰ τῆσ Ἑλλάδοσ ἐπαγαγεῖν τοὺσ Πέρσασ, ζηλώσαντασ τὴν τούτων τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν. "περὶ δὲ Αἰτωλῶν Πολύβιοσ μὲν ἐν τρισκαιδεκάτῃ Ἱστοριῶν φησιν ὡσ διὰ τὴν τῶν πολέμων συνέχειαν καὶ τὴν τῶν βίων πολυτέλειαν κατάχρεοι ἐγένοντο. "Ἀγαθαρχίδησ δ’ ἐν δωδεκάτῃ Ἱστοριῶν Αἰτωλοί, φησί, τοσούτῳ τῶν λοιπῶν ἑτοιμότερον ἔχουσι πρὸσ θάνατον ὅσῳπερ καὶ ζῆν πολυτελῶσ ἐκτενέστερον ζητοῦσι τῶν ἄλλων. "διαβόητοι δ’ εἰσὶ περὶ τρυφὴν Σικελιῶται τε καὶ Συρακόσιοι, ὡσ καὶ Ἀριστοφάνησ φησὶν ἐν Δαιταλεῦσιν ἀλλ’ οὐ γὰρ ἔμαθε ταῦτ’ ἐμοῦ πέμποντοσ, ἀλλὰ μᾶλλον πίνειν, ἔπειτ’ ᾄδειν κακῶσ, Συρακοσίαν τράπεζαν Συβαρίτιδὰσ τ’ εὐωχίασ καὶ Χῖον ἐκ Λακαινᾶν Πλάτων δ’ ἐν ταῖσ Ἐπιστολαῖσ φησιν ταύτην δὴ τὴν διάνοιαν ἔχων εἰσ Ἰταλίαν τε καὶ Σικελίαν ἦλθον ὅτε πρῶτον ἀφικόμην. "ἐλθόντα δέ με ὁ ταύτῃ βίοσ οὐδαμῇ οὐδαμῶσ ἤρεσεν, δίσ τε τῆσ ἡμέρασ ἐμπιπλάμενον ζῆν καὶ μηδέποτε κοιμώμενον μόνον νύκτωρ καὶ ὅσα τούτῳ ἐπιτηδεύματα συνέπεται τῷ βίῳ. ἐκ γὰρ τούτων τῶν ἐθῶν οὔτ’ ἂν φρόνιμοσ οὐδείσ ποτε γενέσθαι τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανὸν ἀνθρώπων ἐκ νέου ἐπιτηδεύων δύναιτο, σώφρων δ’ οὐδ’ ἂν μελλήσαι ποτὲ γενέσθαι. "κἀν τρίτῳ δὲ Πολιτείασ γράφει οὕτωσ Συρακοσίαν δέ, ὦ φίλε, τράπεζαν καὶ Σικελικὴν ποικιλίαν ὄψου, ὡσ ἐοίκασ, οὐκ αἰνεῖσ· "ψέγεισ δὲ καὶ Κορινθίαν κόρην φίλην εἶναι ἀνδράσιν μέλλουσιν εὖ σώματοσ ἕξειν καὶ Ἀττικῶν πεμμάτων τὰσ δοκούσασ εἶναι εὐπαθείασ. "Ποσειδώνιοσ δ’ ἑκκαιδεκάτῃ Ἱστοριῶν περὶ τῶν κατὰ τὴν Συρίαν πόλεων λέγων ὡσ ἐτρύφων γράφει καὶ ταῦτα· "τῶν γοῦν ἐν ταῖσ πόλεσιν ἀνθρώπων διὰ τὴν εὐβοσίαν τῆσ χώρασ ἀπὸ τῆσ περὶ τὰ ἀναγκαῖα κακοπαθείασ συνόδουσ νεμόντων πλείονασ, ἐν αἷσ εὐωχοῦντο συνεχῶσ, τοῖσ μὲν γυμνασίοισ ὡσ βαλανείοισ χρώμενοι, ἀλειφόμενοι ἐλαίῳ πολυτελεῖ καὶ μύροισ, τοῖσ δὲ γραμματείοισ οὕτωσ γὰρ ἐκάλουν τὰ κοινὰ τῶν συνδείπνων ὡσ οἰκητηρίοισ ἐνδιαιτώμενοι,6 καὶ τὸ πλεῖον τῆσ ἡμέρασ γαστριζόμενοι ἐν αὐτοῖσ οἴνοισ καὶ βρώμασιν, ὥστε καὶ προσαποφέρειν πολλὰ καὶ καταυλουμένουσ πρὸσ χελωνίδοσ πολυκρότου ψόφον, ὥστε τὰσ πόλεισ ὅλασ τοιούτοισ κελάδοισ συνηχεῖσθαι. "Ἀγαθαρχίδησ δ’ ἐν τῇ τριακοστῇ πέμπτῃ τῶν Εὐρωπιακῶν Ἀρυκανδεῖσ, φησί, Λυκίασ ὅμοροι ὄντεσ Λιμυρεῦσι διὰ τὴν περὶ τὸν βίον ἀσωτίαν καὶ πολυτέλειαν κατάχρεοι γενόμενοι καὶ διὰ τὴν ἀργίαν καὶ φιληδονίαν ἀδυνατοῦντεσ ἀποδοῦναι τὰ δάνεια προσέκλιναν ταῖσ Μιθριδάτου ἐλπίσιν, ἆθλον ἕξειν νομίσαντεσ χρεῶν ἀποκοπάσ. ἐν δὲ τῇ λα’ Ζακυνθίουσ φησὶν ἀπείρουσ εἶναι πολέμου διὰ τὸ ἐν εὐπορίᾳ καὶ πλούτῳ τρυφῶντασ ἐθίζεσθαι. "Πολύβιοσ δ’ ἐν τῇ ἑβδόμῃ Καπυησίουσ τοὺσ ἐν Καμπανίᾳ διὰ τὴν ἀρετὴν τῆσ γῆσ πλοῦτον περιβαλομένουσ ἐξοκεῖλαι εἰσ τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν, ὑπερβαλλομένουσ τὴν περὶ Κρότωνα καὶ Σύβαριν παραδεδομένην φήμην. "οὐ δυνάμενοι οὖν, φησίν, φέρειν τὴν παροῦσαν εὐδαιμονίαν ἐκάλουν τὸν Ἀννίβαν διόπερ ὑπὸ Ῥωμαίων ἀνήκεστα ἔπαθον. "Πετηλῖνοι δὲ τηρήσαντεσ τὴν πρὸσ Ῥωμαίουσ πίστιν εἰσ τοσοῦτον καρτερίασ ἦλθον πολιορκούμενοι ὑπ’ Ἀννίβα ὥστε μετὰ τὸ πάντα μὲν τὰ κατὰ τὴν πόλιν δέρματα καταφαγεῖν, ἁπάντων δὲ τῶν κατὰ τὴν πόλιν δένδρων τοὺσ φλοιοὺσ καὶ τοὺσ ἁπαλοὺσ, πτόρθουσ ἀναλῶσαι ἕνδεκα μῆνασ ὑπομείναντεσ τὴν πολιορκίαν οὐδενὸσ βοηθοῦντοσ οὐδὲ συνευδοκοῦντοσ Ῥωμαίων παρέδοσαν ἑαυτούσ. τοὺσ δὲ Κούρητασ Φύλαρχοσ διὰ τῆσ ια’ τῶν Ἱστοριῶν Αἰσχύλον ἱστορεῖν διὰ τὴν τρυφὴν τυχεῖν τῆσ προσηγορίασ· "χλιδῶν τε πλόκαμοσ ὥστε παρθένοισ ἁβραῖσ· "ὅθεν καλεῖν Κουρῆτα λαὸν ᾔνεσαν. "Ἀγάθων δ’ ἐν τῷ Θυέστῃ τοὺσ τὴν Πρώνακτοσ θυγατέρα μνηστεύοντασ τοῖσ τε λοιποῖσ πᾶσιν ἐξησκημένουσ ἐλθεῖν καὶ κομῶντασ τὰσ κεφαλάσ, ἐπεὶ δ’ ἀπέτυχον τοῦ γάμου, κόμασ ἐκειράμεσθα φησίν μάρτυρασ τρυφῆσ, ἦ που ποθεινὸν χρῆμα παιζούσῃ φρενί. ἐπώνυμον γοῦν εὐθὺσ ἔσχομεν κλέοσ Κουρῆτεσ εἶναι, κουρίμου χάριν τριχόσ· "καὶ Κυμαῖοι δὲ οἱ ἐν Ἰταλίᾳ, ὥσ φησιν Ὑπέροχοσ ἢ ὁ ποιήσασ τὰ εἰσ αὐτὸν ἀναφερόμενα Κυμαικά, διετέλεσαν χρυσοφοροῦντεσ καὶ ἀνθιναῖσ ἐσθῆσι. "χρώμενοι καὶ μετὰ γυναικῶν εἰσ τοὺσ ἀγροὺσ ἐξιόντεσ ἐπὶ ζευγῶν ὀχούμενοι. "περὶ μὲν οὖν ἐθνῶν καὶ πόλεων τρυφῆσ τοσαῦτα μνημονεύω, περὶ δὲ τῶν κατ’ ἄνδρα τάτάδ’ ἤκουσα. "Κτησίασ ἐν τρίτῃ Περσικῶν καὶ πάντασ μέν φησι τοὺσ βασιλεύσαντασ τῆσ Ἀσίασ περὶ τρυφὴν σπουδάσαι, μάλιστα δὲ Νίνυαν τὸν Νίνου καὶ Σεμιράμιδοσ υἱόν. καὶ οὗτοσ οὖν ἔνδον μένων καὶ τρυφῶν ὑπ’ οὐδενὸσ ἑωρᾶτο εἰ μὴ ὑπὸ τῶν εὐνούχων καὶ τῶν ἰδίων γυναικῶν, τοιοῦτοσ δ’ ἦν καὶ Σαρδανάπαλλοσ,2 ὃν οἳ μὲν Ἀνακυνδαράξεω λέγουσιν υἱόν, οἱ δὲ Ἀναβαραξάρου. "ὅτε δὴ οὖν Ἀρβάκησ,3 εἷσ τῶν ὑπ’ αὐτὸν στρατηγῶν Μῆδοσ γένοσ, διεπράξατο διά τινοσ τῶν εὐνούχων Σπαραμείζου θεάσασθαι Σαρδανάπαλλον καὶ μόλισ αὐτῷ ἐπετράπη ἐκείνου ἐθελήσαντοσ, ὡσ εἰσελθὼν εἶδεν αὐτὸν ὁ Μῆδοσ ἐψιμυθιωμένον καὶ κεκοσμημένον γυναικιστὶ καὶ μετὰ τῶν παλλακίδων ξαίνοντα πορφύραν ἀναβάδην τε μετ’ αὐτῶν καθήμενον,,τὰσ ὀφρῦσ μεμελασμένον,4 γυναικείαν δὲ στολὴν ἔχοντα καὶ κατεξυρημένον τὸν πώγωνα καὶ κατακεκισηρισμένον ἦν δὲ καὶ γάλακτοσ λευκότεροσ καὶ ὑπεγέγραπτο τοὺσ ὀφθαλμούσ ἐπεὶ δὲ καὶ προσεῖδεν τὸν Ἀρβάκην τὰ λευκὰ ἐπαναβαλὼν τοῖν ὀφθαλμοῖν οἱ μὲν πολλοί, ὧν ἐστι καὶ Δοῦρισ,10 ἱστοροῦσιν ὑπὸ τούτου ἀγανακτήσαντοσ εἰ τοιοῦτοσ αὐτῶν βασιλεύει συγκεντηθέντα ἀποθανεῖν. Κτησίασ δὲ λέγει εἰσ πόλεμον αὐτὸν καταστῆναι καὶ ἀθροίσαντα πολλὴν στρατιὰν καὶ καταλυθέντα ὑπὸ τοῦ Ἀρβάκου τελευτῆσαι ἑαυτὸν ἐμπρήσαντα ἐν τοῖσ βασιλείοισ, πυρὰν νήσαντα ὕψοσ τεσσάρων πλέθρων, ἐφ’ ἧσ ἐπέθηκεν χρυσᾶσ κλίνασ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα καὶ ἴσασ τραπέζασ καὶ ταύτασ χρυσᾶσ. ἐποίησε δὲ ἐν τῇ πυρᾷ καὶ οἴκημα ἑκατόμπεδον ἐκ ξύλων κἀνταῦθα κλίνασ ὑπεστόρεσε καὶ κατεκλίθη αὐτόσ τε μετὰ καὶ τῆσ γυναικὸσ καὶ αἱ παλλακίδεσ ἐν ταῖσ ἄλλαισ κλίναισ. "τοὺσ γὰρ τρεῖσ υἱοὺσ καὶ δύο θυγατέρασ ὁρῶν τὰ πράγματα κακούμενα προπεπόμφει εἰσ Νίνον πρὸσ τὸν ἐκεῖ βασιλέα, δοὺσ αὐτοῖσ τρισχίλια χρυσίου τάλαντα· "ἐπεστέγασεν δὲ τὸ οἴκημα δοκοῖσ μεγάλαισ τε καὶ παχείαισ, ἔπειτα ἐν κύκλῳ περιέθηκε πολλὰ ξύλα καὶ παχέα, ὥστε μὴ εἶναι ἔξοδον. "ἐνταῦθα ἐπέθηκεν μὲν χρυσίου μυριάδασ χιλίασ, ἀργυρίου δὲ μυρίασ μυριάδασ ταλάντων καὶ ἱμάτια καὶ πορφύρασ καὶ στολὰσ παντοδαπάσ. ἔπειτα ὑφάψαι ἐκέλευσε τὴν πυράν, καὶ ἐκαίετο πεντεκαίδεκα ἡμέρασ. "οἱ δὲ ἐθαύμαζον ὁρῶντεσ τὸν καπνὸν καὶ ἐδόκουν αὐτὸν θυσίασ ἐπιτελεῖν· "ταῦτα δὲ μόνοι ᾔδεσαν οἱ εὐνοῦχοι. "ὁ μὲν οὖν Σαρδανάπαλλοσ ἐκτόπωσ ἡδυπαθήσασ ὡσ ἐνῆν γενναίωσ ἐτελεύτησεν. "Κλέαρχοσ δὲ περὶ τοῦ Περσῶν βασιλέωσ διηγούμενοσ ὅτι τοῖσ αὐτῷ πορίσασιν ἡδύ τι βρῶμα ἆθλα ἐτίθει νοῦν ἔχων· "τοῦτο γάρ ἐστιν ὁ λεγόμενοσ, οἶμαι, Διὸσ ἅμα καὶ βασιλέωσ ἐγκέφαλοσ· "ὅθεν ὁ πάντων εὐδαιμονέστατοσ Σαρδανάπαλλοσ, ὁ παρ’ ὅλον τὸν βίον τιμήσασ τὰσ ἀπολαύσεισ, καὶ τελευτήσασ δείκνυσιν ἐν τῷ τοῦ μνήματοσ τύπῳ τοῖσ δακτύλοισ ἀποκροτοῦντι οἱού καταγέλωτόσ ἐστιν ἄξια τὰ τῶν ἀνθρώπων πράγματα, οὐκ ἄξια ὄντα ψόφου δακτύλων ὃν πεποίηται ποιούμενοσ δὶσ ἐν χορῷ ἡ περὶ τὰ λοιπὰ σπουδή, φαίνεται γοῦν οὐκ ἄπρακτοσ γενόμενοσ Σαρδανάπαλλοσ· "καὶ γὰρ ἐπιγέγραπται αὐτοῦ τῷ μνήματι. "Σαρδανάπαλλοσ Ἀνακυνδαράξεω Ἀγχιάλην ἔδειμε καὶ Ταρσὸν μιῇ ἡμέρῃ, ἀλλὰ νῦν τέθνηκεν. "’ Ἀμύντασ δὲ ἐν τρίτῳ Σταθμῶν ἐν τῇ Νίνῳ φησὶν εἶναι χῶμα ὑψηλόν, ὅπερ κατασπάσαι Κῦρον ἐν τῇ πολιορκίᾳ ἀντιχωννύντα τῇ πόλει· "λέγεσθαι δὲ τὸ χῶμα τοῦτ’ εἶναι Σαρδαναπάλλου τοῦ βασιλεύσαντοσ Νίνου, ἐφ’ οὗ καὶ ἐπιγεγράφθαι ἐν στήλῃ λιθίνῃ Χαλδαικοῖσ γράμμασιν ὃ μετενεγκεῖν Χοιρίλον ἔμμετρον ποιήσαντα. "εἶναι δὲ τοῦτο · "ἐγὼ δὲ ἐβασίλευσα καὶ ἄχρι ἑώρων τοῦ ἡλίου φῶσ, ἔπιον, ἔφαγον, ἠφροδισίασα, εἰδὼσ τόν τε χρόνον ὄντα βραχὺν ὃν ζῶσιν οἱ ἄνθρωποι καὶ τοῦτον πολλὰσ ἔχοντα μεταβολὰσ καὶ κακοπαθείασ, καὶ ὧν ἂν καταλίπω ἀγαθῶν ἄλλοι ἕξουσι τὰσ ἀπολαύσεισ, διὸ κἀγὼ ἡμέραν οὐδεμίαν παρέλιπον τοῦτο ποιῶν Κλείταρχοσ δ’ ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν περὶ Ἀλέξανδρον γήρᾳ τελευτῆσαί φησιν Σαρδανάπαλλον μετὰ τὴν ἀπόπτωσιν τῆσ Σύρων ἀρχῆσ. Ἀριστόβουλοσ δ’ ἐν Ἀγχιάλῃ, ἣν ἐδείματο, φησί, Σαρδανάπαλλοσ, Ἀλέξανδροσ ἀναβαίνων εἰσ Πέρσασ κατεστρατοπεδεύσατο. "καὶ ἦν οὐ πόρρω τὸ τοῦ Σαρδαναπάλλου μνημεῖον, ἐφ’ οὗ ἑστάναι τύπον λίθινον συμβεβληκότα τῆσ δεξιᾶσ χειρὸσ τοὺσ δακτύλουσ, ὡσ ἂν ἀποκροτοῦντα. "ἐπιγεγράφθαι δ’ αὐτῷ Ἀσσυρίοισ γράμμασι· "’ Σαρδανάπαλλοσ Ἀνακυνδαράξεω παῖσ Ἀγχιάλην καὶ Ταρσὸν ἔδειμεν ἡμέρῃ μιῇ. ἔσθιε, πῖνε, παῖζε· "ὡσ τἄλλα τούτου οὐκ ἄξια τοῦ ἀποκροτήματοσ ἐοίκε λέγειν. "ου’ μόνοσ δὲ ὁ Σαρδανάπαλλοσ διετέθρυπτο, ἀλλὰ καὶ Ἀνδρόκοττοσ ὁ Φρύξ. καὶ γὰρ οὗτοσ ἐνεδέδυτο ἀνθινὴν ἐσθῆτα καὶ γυναικὸσ εὐπρεπέστερον ἐκοσμεῖτο, ὡσ Μνασέασ φησὶν ἐν τρίτῳ Εὐρώπησ. "Κλέαρχοσ δ’ ἐν πέμπτῳ Βίων σάγαριν φησι τὸν Μαριανδυνὸν ὑπὸ τρυφῆσ σιτεῖσθαι μὲν μέχρι γήρωσ ἐκ τοῦ τῆσ τιτθῆσ στόματοσ, ἵνα μὴ μασώμενοσ πονέσειεν,6 οὐ πώποτε δὲ τὴν χεῖρα κατωτέρω τοῦ ὀμφαλοῦ προενέγκασθαι. "διὸ καὶ ’ι Ἀριστοτέλησ Ξενοκράτην τὸν Χαλκηδόνιον σκώπτων ὅτι οὐρῶν οὐ προσῆγε τὴν χεῖρα τῷ αἰδοίῳ ἔλεγεν χεῖρεσ μὲν ἁγναί, φρὴν δ’ ἔχει μίασμά τι. "Κτησίασ δ’ ἱστορεῖ ἄνναρον τὸν βασιλέωσ ὕπαρχον καὶ τῆσ Βαβυλωνίασ δυναστεύσαντα στολῇ χρῆσθαι γυναικείᾳ καὶ κόσμῳ, καὶ ὅτι βασιλέωσ δούλῳ ὄντι αὐτῷ εἰσ τὸ δεῖπνον εἰσῄεσαν πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν ψάλλουσαι καὶ ᾄδουσαι γυναῖκεσ· "ἔψαλλον δὲ αὗται καὶ ᾖδον ἐκείνου δειπνοῦντοσ. "Φοῖνιξ δ’ ὁ Κολοφώνιοσ ποιητὴσ περὶ νίνου λέγων ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ιἄμβων φησίν ἀνὴρ Νίνοσ τισ ἐγένετ’, ὡσ ἐγὼ κλύω, Ἀσσύριοσ· "ὅστισ εἶχε χρυσίου πόντον, τάλαντα πολλῷ πλέονα Κασπίησ ψάμμου · "ὃσ οὐκἴδ’ ἀστέρ’ οὐδ’ ἰδὼν ἐδίζητο οὐ παρ’ μάγοισι πῦρ ἱερὸν ἀνέστησεν, ὥσπερ νόμοσ, ῥάβδοισι τοῦ θεοῦ ψαύων οὐ μυθιήτησ,9 οὐ δικασπόλοσ κεῖνοσ, οὐ λεωλογεῖν ἐμάνθαν’, οὐκ ἀμιθρῆσαι, ἀλλ’ ἦν ἄριστοσ ἐσθίειν τε καὶ πίνειν κἠρᾶν,10 τὰ δ’ ἄλλα πάντα κατὰ πετρῶν ὤθει. "ὡσ δ’ ἀπέθαν’ ὡνήρ, πᾶσι κατέλιπε ῥῆσιν ὅκου Νίνοσ νῦν ἐστι καὶ τὸ σῆμ’ ᾄδει· "ἄκουσον, εἴτ’ Ἀσσύριοσ εἴτε καὶ Μῆδοσ εἶσ ἢ Κόραξοσ ἢ ἀπὸ τῶν ἄνω λιμνῶν Σινδὸσ κομήτησ· "οὐ γὰρ ἀλλὰ κηρύσσω· "ἐγὼ Νίνοσ πάλαι ποτ’ ἐγενόμην πνεῦμα, νῦν δ’ οὐκ ἔτ’ οὐδέν, ἀλλὰ γῆ πεποίημαι. "ἔχω δ’ ὁκόσον ἔδαισα χὠκόσ1’ ἠείσα χὠκόσσ’ ἐράσθην τὰ δ’ ὄλβι’ ἡμέων δήιοι συνελθόντεσ φέρουσιν, ὥσπερ ὠμὸν ἔριφον αἱ Βάκχαι, ἐγὼ δ’ ἐσ Αἵδην οὔτε χρυσὸν οὔθ’ ἵππον οὔτ’ ἀργυρῆν ἅμαξαν ᾠχόμην ἕλκων σποδὸσ δὲ πολλὴ χὠ μιτρηφόροσ κεῖμαι. "Θεόπομποσ δ’ ἐν πεντεκαιδεκάτῃ Φιλιππικῶν Ἱστοριῶν Στράτωνα φησι τὸν Σιδώνιον βασιλέα ὑπερβαλεῖν ἡδυπαθείᾳ καὶ τρυφῇ πάντασ ἀνθρώπουσ, οἱᾶ γὰρ τοὺσ Φαίακασ Ὅμηροσ ποιεῖν μεμυθολόγηκεν ἑορτάζοντασ καὶ πίνοντασ καὶ κιθαρῳδῶν καὶ ῥαψῳδῶν ἀκροωμένουσ, τοιαῦτα καὶ ὁ Στράτων διετέλει ποιῶν πολὺν χρόνον. "καὶ τοσούτῳ μᾶλλον ἐκείνων παρεκεκινήκει πρὸσ τὰσ ἡδονὰσ ὅσον οἱ μὲν Φαίακεσ, ὥσ φησιν Ὅμηροσ, μετὰ τῶν οἰκείων γυναικῶν καὶ θυγατέρων ἐποιοῦντο τοὺσ πότουσ, ὁ δὲ Στράτων μετ’ αὐλητρίδων καὶ ψαλτριῶν καὶ κιθαριστριῶν κατεσκευάζετο τὰσ συνουσίασ καὶ μετεπέμπετο πολλὰσ μὲν ἑταίρασ ἐκ Πελοποννήσου, πολλὰσ δὲ μουσουργοὺσ ἐξ Ιὠνίασ, ἑτέρασ δὲ παιδίσκασ ἐξ ἁπάσησ τῆσ Ἑλλάδοσ, τὰσ μὲν ᾠδικάσ, τὰσ δὲ ὀρχηστρικάσ, ὧν εἴθιστο μετὰ τῶν φίλων ἀγῶνασ τιθέναι καὶ μεθ’ ὧν συνουσιάζων διέτριβεν, χαίρων μὲν καὶ αὐτὸσ τῷ βίῳ τῷ τοιούτῳ, δοῦλοσ ὢν φύσει τῶν ἡδονῶν, ἔτι δὲ μᾶλλον πρὸσ τὸν Νικοκλέα φιλοτιμούμενοσ. "ἐτύγχανον γὰρ ὑπερφιλοτίμωσ ἔχοντεσ πρὸσ ἀλλήλουσ καὶ σπουδάζων ἑκάτεροσ αὐτὸσ ἥδιον καὶ ῥᾳθυμότερον ποιεῖσθαι τὸν βίον· "οἵ γε προῆλθον εἰσ τοσαύτην ἅμιλλαν, ὡσ ἡμεῖσ ἀκούομεν, ὥστε πυνθανόμενοι παρὰ τῶν ἀφικνουμένων τάσ τε παρασκευὰσ τῶν οἰκιῶν καὶ τὰσ πολυτελείασ τῶν θυσιῶν τὰσ παρ’ ἑκατέρῳ γινομένασ ἐφιλονίκουν ὑπερβάλλεσθαι τοῖσ τοιούτοισ ἀλλήλουσ. "ἐσπούδαζον δὲ δοκεῖν εὐδαίμονεσ εἶναι καὶ μακαριστοί. οὐ μὴν περί γε τὴν τοῦ βίου τελευτὴν διηυτύχησαν, ἀλλ’ ἀμφότεροι βιαίῳ θανάτῳ διεφθάρησαν. "Ἀναξιμένησ δ’ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Βασιλέων Μεταλλαγαὶ περὶ τοῦ Στράτωνοσ τὰ αὐτὰ ἱστορήσασ διημιλλῆσθαί φησιν αὐτὸν Νικοκλεῖ τῷ τῆσ ἐν Κύπρῳ Σαλαμῖνοσ βασιλεύσαντι ἐσπουδακότι περὶ τρυφὴν καὶ ἀσέλγειαν, ἀποθανεῖν τ’ ἀμφοτέρουσ βιαίωσ. "ἐν δὲ τῇ α’ τῶν Φιλιππικῶν Θεόπομποσ περὶ Φιλίππου λέγων φησὶν καὶ τριταῖοσ εἰσ Ὀνόκαρσιν ἀφικνεῖται, χωρίον τι τῆσ Θρᾴκησ ἄλσοσ ἔχον πολὺ κατεσκευασμένον καλῶσ καὶ πρὸσ τὸ διαιτηθῆναι κεχαρισμένον ἄλλωσ τε καὶ τὴν θερινὴν ὡρ́αν. "ἦν γὰρ καὶ τῶν ὑπὸ Κότυοσ προκριθέντων, ὃσ ἁπάντων τῶν βασιλέων τῶν ἐν τῇ Θρᾴκῃ γεγενημένων μάλιστα πρὸσ ἡδυπαθείασ καὶ τρυφὰσ ὡρ́μησε, καὶ περιιὼν τὴν χώραν ὅπου κατίδοι τόπουσ δένδρεσι συσκίουσ καὶ καταρρύτουσ ὕδασι, τούτουσ κατεσκεύασεν ἑστιατόρια· "καὶ φοιτῶν εἰσ ἑκάστουσ ὁπότε τύχοι θυσίασ τε τοῖσ θεοῖσ ἐποιεῖτο καὶ συνῆν μετὰ τῶν ὑπάρχων, εὐδαίμων καὶ μακαριστὸσ ὢν ἑώσ εἰσ τὴν Ἀθηνᾶν βλασφημεῖν καὶ πλημμελεῖν ἐπεχείρησεν. "διηγεῖταί τε ἑξῆσ ὁ συγγραφεὺσ ὅτι δεῖπνον κατεσκεύασεν ὁ Κότυσ ὡσ γαμουμένησ αὐτῷ τῆσ Ἀθηνᾶσ καὶ θάλαμον κατασκευάσασ ἀνέμενεν μεθύων τὴν θεόν. ἤδη δ’ ἔκφρων γενόμενοσ ἔπεμπέ τινα τῶν δορυφόρων ὀψόμενον εἰ παραγέγονεν ἡ θεὸσ εἰσ τὸν θάλαμον. "ἀφικομένου δ’ ἐκείνου καὶ εἰπόντοσ μηδένα εἶναι ἐν τῷ θαλάμῳ, τοξεύσασ τοῦτον ἀπέκτεινεν καὶ ἄλλον δεύτερον ἐπὶ τοῖσ αὐτοῖσ, ἑώσ ὁ τρίτοσ συνεὶσ παραγενομένην ἔφη πάλαι τὴν θεὸν αὐτὸν ἀναμένειν. "ὁ δὲ βασιλεὺσ οὗτόσ ποτε καὶ ζηλοτυπήσασ τὴν αὑτοῦ γυναῖκα ταῖσ αὑτοῦ χερσὶν ἀνέτεμε τὴν ἄνθρωπον ἀπὸ τῶν αἰδοίων ἀρξάμενοσ. "ἐν δὲ τῇ τρισκαιδεκάτῃ τῶν Φιλιππικῶν περὶ Χαβρίου τοῦ Ἀθηναίου ἱστορῶν φησιν οὐ δυνάμενοσ δὲ ζῆν ἐν τῇ πόλει τὰ μὲν διὰ τὴν ἀσέλγειαν καὶ διὰ τὴν πολυτέλειαν τὴν αὑτοῦ τὴν περὶ τὸν βίον, τὰ δὲ διὰ τοὺσ Ἀθηναίουσ· "ἅπασι γάρ εἰσι χαλεποί· "διὸ καὶ εἵλοντο αὐτῶν οἱ ἔνδοξοι ἔξω τῆσ πόλεωσ καταβιοῦν, Ἰφικράτησ μὲν ἐν Θρᾴκῃ, Κόνων δ’ ἐν Κύπρῳ, Τιμόθεοσ δ’ ἐν Λέσβῳ, Χάρησ δ’ ἐν Σιγείῳ,2 καὶ αὐτὸσ ὁ Χαβρίασ ἐν Αἰγύπτῳ. καὶ περὶ τοῦ Χάρητοσ ἐν τῇ πέμπτῃ καὶ τεσσαρακοστῇ φησιν Χάρητόσ τε νωθροῦ τε ὄντοσ καὶ βραδέοσ, καίτοι γε καὶ πρὸσ τρυφὴν ἤδη ζῶντοσ· "ὅσ γε περιήγετο στρατευόμενοσ αὐλητρίδασ καὶ ψαλτρίασ καὶ πεζὰσ ἑταίρασ, καὶ τῶν χρημάτων τῶν εἰσφερομένων εἰσ τὸν πόλεμον τὰ μὲν εἰσ ταύτην τὴν ὕβριν ἀνήλισκε, τὰ δ’ αὐτοῦ κατέλειπεν Ἀθήνησιν τοῖσ τε λέγουσιν καὶ τὰ ψηφίσματα γράφουσιν καὶ τῶν ἰδιωτῶν τοῖσ δικαζομένοισ· "ἐφ’ οἷσ ὁ δῆμοσ ὁ τῶν Ἀθηναίων οὐδεπώποτε ἠγανάκτησεν, ἀλλὰ διὰ ταῦτα καὶ μᾶλλον αὐτὸν ἠγάπων οἱ πολῖται,4 καὶ δικαίωσ· "καὶ γὰρ αὐτοὶ τοῦτον τὸν τρόπον ἔζων, ὥστε τοὺσ μὲν νέουσ ἐν τοῖσ αὐλητριδίοισ καὶ παρὰ ταῖσ ἑταίραισ διατρίβειν, τοὺσ δὲ μικρὸν ἐκείνων πρεσβυτέρουσ ἐν πότοισ καὶ κύβοισ καὶ ταῖσ τοιαύταισ ἀσωτίαισ, τὸν δὲ δῆμον ἅπαντα πλείω καταναλίσκειν εἰσ τὰσ κοινὰσ ἑστιάσεισ καὶ κρεανομίασ ἤπερ εἰσ τὴν τῆσ πόλεωσ διοίκησιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION