Arrian, Anabasis, book 3, chapter 25

(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 25)

Ταῦτα δὲ διαπραξάμενοσ ἦγεν ὡσ ἐπὶ Ζαδράκαρτα, τὴν μεγίστην πόλιν τῆσ Ὑρκανίασ, ἵνα καὶ τὰ βασίλεια τοῖσ Ὑρκανίοισ ἦν. καὶ ἐνταῦθα διατρίψασ ἡμέρασ πεντεκαίδεκα καὶ θύσασ τοῖσ θεοῖσ ὡσ νόμοσ καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν ποιήσασ ὡσ ἐπὶ Παρθυαίουσ ἦγεν· ἐκεῖθεν δὲ ἐπὶ τὰ τῆσ Ἀρείασ ὁρ́ια καὶ Σουσίαν, πόλιν τῆσ Ἀρείασ, ἵνα καὶ Σατιβαρζάνησ ἧκε παῤ αὐτὸν ὁ τῶν Ἀρείων σατράπησ. τούτῳ μὲν δὴ τὴν σατραπείαν ἀποδοὺσ ξυμπέμπει αὐτῷ Ἀνάξιππον τῶν ἑταίρων δοὺσ αὐτῷ τῶν ἱππακοντιστῶν ἐσ τεσσαράκοντα, ὡσ ἔχοι φύλακασ καθιστάναι τῶν τόπων, τοῦ μὴ ἀδικεῖσθαι τοὺσ Ἀρείουσ πρὸσ τῆσ στρατιᾶσ κατὰ τὴν πάροδον.

Ἐν τούτῳ δὲ ἀφικνοῦνται παῤ αὐτὸν Περσῶν τινεσ, οἳ ἤγγελλον Βῆσσον τήν τε τιάραν ὀρθὴν ἔχειν καὶ τὴν Περσικὴν στολὴν φοροῦντα Ἀρτοξέρξην τε καλεῖσθαι ἀντὶ Βήσσου καὶ βασιλέα φάσκειν εἶναι τῆσ Ἀσίασ·

ἔχειν τε ἀμφ̓ αὑτὸν Περσῶν τε τοὺσ ἐσ Βάκτρα διαφυγόντασ καὶ αὐτῶν Βακτριανῶν πολλούσ· προσδοκᾶσθαι δὲ ἥξειν αὐτῷ καὶ Σκύθασ ξυμμάχουσ. Ἀλέξανδροσ δὲ ὁμοῦ ἤδη ἔχων τὴν πᾶσαν δύναμιν ᾔει ἐπὶ Βάκτρων, ἵνα καὶ Φίλιπποσ ὁ Μενελάου παῤ αὐτὸν ἀφίκετο ἐκ Μηδίασ, ἔχων τούσ τε μισθοφόρουσ ἱππέασ, ὧν ἡγεῖτο αὐτόσ, καὶ Θεσσαλῶν τοὺσ ἐθελοντὰσ ὑπομείναντασ καὶ τοὺσ ξένουσ τοὺσ Ἀνδρομάχου.

Νικάνωρ δὲ ὁ Παρμενίωνοσ ὁ τῶν ὑπασπιστῶν ἄρχων τετελευτήκει ἤδη νόσῳ. ἰόντι δὲ Ἀλεξάνδρῳ τὴν ἐπὶ Βάκτρα ἐξηγγέλθη Σατιβαρζάνησ ὁ Ἀρείων σατράπησ Ἀνάξιππον μὲν καὶ τοὺσ ἱππακοντιστὰσ τοὺσ ξὺν αὐτῷ ἀπεκτονώσ, ὁπλίζων δὲ τοὺσ Ἀρείουσ καὶ ξυνάγων εἰσ Ἀρτακόανα πόλιν, ἵνα τὸ βασίλειον ἦν τῶν Ἀρείων·

ἐκεῖθεν δὲ ὅτι ἔγνωκεν, ἐπειδὰν προκεχωρηκότα Ἀλέξανδρον πύθηται, ἰέναι ξὺν τῇ δυνάμει παρὰ Βῆσσον, ὡσ ξὺν ἐκείνῳ ἐπιθησόμενοσ ὅπῃ ἂν τύχῃ τοῖσ Μακεδόσι. ταῦτα ὡσ ἐξηγγέλθη αὐτῷ, τὴν μὲν ἐπὶ Βάκτρα ὁδὸν οὐκ ἦγεν, ἀναλαβὼν δὲ τούσ τε ἑταίρουσ ἱππέασ καὶ τοὺσ ἱππακοντιστὰσ καὶ τοὺσ τοξότασ καὶ τοὺσ Ἀγριᾶνασ καὶ τὴν Ἀμύντου τε καὶ Κοίνου τάξιν, τὴν δὲ ἄλλην δύναμιν αὐτοῦ καταλιπὼν καὶ ἐπ̓ αὐτῇ Κρατερὸν ἡγεμόνα, σπουδῇ ἦγεν ὡσ ἐπὶ Σατιβαρζάνην τε καὶ τοὺσ Ἀρείουσ καὶ διελθὼν ἐν δυσὶν ἡμέραισ σταδίουσ ἐσ ἑξακοσίουσ πρὸσ Ἀρτακόανα ἧκεν.

Σατιβαρζάνησ μὲν οὖν ὡσ ἔγνω ἔγγὺσ ὄντα Ἀλέξανδρον τῇ ὀξύτητι τῆσ ἐφόδου ἐκπλαγεὶσ ξὺν ὀλίγοισ ἱππεῦσι τῶν Ἀρείων ἔφυγε·

πρὸσ γὰρ τῶν πολλῶν στρατιωτῶν κατελείφθη ἐν τῇ φυγῇ, ὡσ κἀκεῖνοι ἔμαθον προσάγοντα Ἀλέξανδρον. Ἀλέξανδροσ δὲ, ὅσουσ ξυναιτίουσ τῆσ ἀποστάσεωσ κατέμαθε καὶ ἐν τῷ τότε ἀπολελοιπότασ τὰσ κώμασ, τούτουσ δὲ ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ, ὀξείασ τὰσ διώξεισ ποιησάμενοσ, τοὺσ μὲν ἀπέκτεινε, τοὺσ δὲ ἠνδραπόδισε· σατράπην δὲ Ἀρείων ἀπέδειξεν Ἀρσάκην, ἄνδρα Πέρσην. αὐτὸσ δὲ ξὺν τοῖσ ἀμφὶ Κρατερὸν ὑπολελειμμένοισ, ὁμοῦ οὖσιν ἤδη, ὡσ ἐπὶ τὴν Ζαραγγαίων χώραν ἦγε·

καὶ ἀφικνεῖται ἵνα τὰ βασίλεια τῶν Ζαραγγαίων ἦν. Βαρσαέντησ δέ, ὃσ τότε κατεῖχε τὴν χώραν, εἷσ ὢν τῶν ξυνεπιθεμένων Δαρείῳ ἐν τῇ φυγῇ, προσιόντα Ἀλέξανδρον μαθὼν ἐσ Ἰνδοὺσ τοὺσ ἐπὶ τάδε τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ ἔφυγε. ξυλλαβόντεσ δὲ αὐτὸν οἱ Ἰνδοὶ παῤ Ἀλέξανδρον ἀπέστειλαν, καὶ ἀποθνήσκει πρὸσ Ἀλεξάνδρου τῆσ ἐσ Δαρεῖον ἀδικίασ ἕνεκα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION