Aristophanes, Wasps, Agon, antepirrheme

(아리스토파네스, Wasps, Agon, antepirrheme)

ἄγε νυν, ἢν αἰσθομένω τούτω ζητῆτόν μ’ ἐσκαλαμᾶσθαι κἀνασπαστὸν ποιεῖν εἴσω, τί ποιήσετε; φράζετε νυνί. ἀμυνοῦμέν σοι τὸν πρινώδη θυμὸν ἅπαντεσ καλέσαντεσ ὥστ’ οὐ δυνατόν σ’ εἱρ́γειν ἔσται· τοιαῦτα ποιήσομεν ἡμεῖσ. δράσω τοίνυν ὑμῖν πίσυνοσ, καὶ ‐ μανθάνετ’; ‐ ἤν τι πάθω ’γώ, ἀνελόντεσ καὶ κατακλαύσαντεσ θεῖναί μ’ ὑπὸ τοῖσι δρυφάκτοισ. οὐδὲν πείσει· μηδὲν δείσῃσ. ἀλλ’ ὦ βέλτιστε καθίει σαυτὸν θαρρῶν κἀπευξάμενοσ τοῖσι πατρῴοισι θεοῖσιν. ὦ Λύκε δέσποτα, γείτων ἡρ́ωσ· σὺ γὰρ οἷσπερ ἐγὼ κεχάρησαι, τοῖσ δακρύοισιν τῶν φευγόντων ἀεὶ καὶ τοῖσ ὀλοφυρμοῖσ· ᾤκησασ γοῦν ἐπίτηδεσ ἰὼν ἐνταῦθ’ ἵνα ταῦτ’ ἀκροῷο, κἀβουλήθησ μόνοσ ἡρώων παρὰ τὸν κλάοντα καθῆσθαι. ἐλέησον καὶ σῶσον νυνὶ τὸν σαυτοῦ πλησιόχωρον· κοὐ μή ποτέ σου παρὰ τὰσ κάννασ οὐρήσω μηδ’ ἀποπάρδω. οὗτοσ ἐγείρου. τί τὸ πρᾶγμ’; ὥσπερ φωνή μέ τισ ἐγκεκύκλωται. μῶν ὁ γέρων πῃ διαδύεται <αὖ>; μὰ Δί’ οὐ δῆτ’, ἀλλὰ καθιμᾷ αὑτὸν δήσασ. ὦ μιαρώτατε τί ποιεῖσ; οὐ μὴ καταβήσει; ἀνάβαιν’ ἀνύσασ κατὰ τὴν ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖε, ἤν πωσ πρύμνην ἀνακρούσηται πληγεὶσ ταῖσ εἰρεσιώναισ. οὐ ξυλλήψεσθ’ ὁπόσοισι δίκαι τῆτεσ μέλλουσιν ἔσεσθαι, ὦ Σμικυθίων καὶ Τεισιάδη καὶ Χρήμων καὶ Φερέδειπνε; πότε δ’, εἰ μὴ νῦν, ἐπαρήξετέ μοι, πρίν μ’ εἴσω μᾶλλον ἄγεσθαι;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION