Aristophanes, Peace, Lyric-Scene, iambics

(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, iambics)

ταυτὶ δέδραται. τίθεσο τὼ μηρὼ λαβών. ἐγὼ δ’ ἐπὶ σπλάγχν’ εἶμι καὶ θυλήματα. ἐμοὶ μελήσει ταῦτά γ’· ἀλλ’ ἥκειν ἐχρῆν. ἰδοὺ πάρειμι. μῶν ἐπισχεῖν σοι δοκῶ; ὄπτα καλῶσ νυν αὐτά· καὶ γὰρ οὑτοσὶ προσέρχεται δάφνῃ τισ ἐστεφανωμένοσ. τίσ ἄρα ποτ’ ἐστίν; ὡσ ἀλαζὼν φαίνεται· μάντισ τίσ ἐστιν. οὐ μὰ Δί’ ἀλλ’ Ιἑροκλέησ οὗτόσ γέ πού ’σθ’ ὁ χρησμολόγοσ οὑξ Ὠρεοῦ. τί ποτ’ ἄρα λέξει; δῆλόσ ἐσθ’ οὗτόσ γ’ ὅτι ἐναντιώσεταί τι ταῖσ διαλλαγαῖσ. οὔκ, ἀλλὰ κατὰ τὴν κνῖσαν εἰσελήλυθεν. μή νυν ὁρᾶν δοκῶμεν αὐτόν. εὖ λέγεισ. τίσ ἡ θυσία ποθ’ αὑτηὶ καὶ τῷ θεῶν; ὀπτα σὺ σιγῇ κἄπαγ’ ἀπὸ τῆσ ὀσφύοσ. ὅτῳ δὲ θύετ’ οὐ φράσεθ’; ἡ κέρκοσ ποιεῖ καλῶσ; καλῶσ δῆτ’ ὦ πότνι’ Εἰρήνη φίλη. ἄγε νυν ἀπάρχου κᾆτα δὸσ τἀπάργματα. ὀπτᾶν ἄμεινον πρῶτον. ἀλλὰ ταυταγὶ ἤδη ’στὶν ὀπτά. πολλὰ πράττεισ, ὅστισ εἶ. κατάτεμνε. ποῦ τράπεζα; τὴν σπονδὴν φέρε. ἡ γλῶττα χωρὶσ τέμνεται. μεμνήμεθα. ἀλλ’ οἶσθ’ ὃ δρᾶσον; ἢν φράσῃσ. μὴ διαλέγου νῷν μηδέν· Εἰρήνῃ γὰρ ἱερὰ θύομεν. ὦ μέλεοι θνητοὶ καὶ νήπιοι, ἐσ κεφαλὴν σοί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION