Aristophanes, Peace, Lyric-Scene, strophe 1

(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, strophe 1)

ὡσ πάνθ’ ὅσ’ ἂν θεὸσ θέλῃ χἠ τύχη κατορθοῖ, χωρεῖ κατὰ νοῦν, ἕτερον δ’ ἑτέρῳ τούτων κατὰ καιρὸν ἀπαντᾷ. ὡσ ταῦτα δῆλά γ’ ἔσθ’· ὁ γὰρ βωμὸσ θύρασι καὶ δή. ἐπείγετέ νυν ἐν ὅσῳ σοβαρὰ θεόθεν κατέχει πολέμου μετάτροποσ αὔρα. νῦν γὰρ δαίμων φανερῶσ εἰσ ἀγαθὰ μεταβιβάζει. τὸ κανοῦν πάρεστ’ ὀλὰσ ἔχον καὶ στέμμα καὶ μάχαιραν, καὶ πῦρ γε τουτί, κοὐδὲν ἴσχει πλὴν τὸ πρόβατον ὑμᾶσ. οὔκουν ἁμιλλήσεσθον; ὡσ ἢν Χαῖρισ ὑμᾶσ ἴδῃ, πρόσεισιν αὐλήσων ἄκλητοσ, κᾆτα τοῦτ’ εὖ οἶδ’ ὅτι φυσῶντι καὶ πονουμένῳ προσδώσετε δήπου. ἄγε δὴ τὸ κανοῦν λαβὼν σὺ καὶ τὴν χέρνιβα περίιθι τὸν βωμὸν ταχέωσ ἐπιδέξια. ἰδού· λεγοισ ἂν ἄλλο· περιελήλυθα. φέρε δὴ τὸ δαλίον τόδ’ ἐμβάψω λαβών, σείου σὺ ταχέωσ· σὺ δὲ πρότεινε τῶν ὀλῶν, καὐτόσ γε χερνίπτου παραδοὺσ ταύτην ἐμοί, καὶ τοῖσ θεαταῖσ ῥῖπτε τῶν κριθῶν. ἰδού. ἔδωκασ ἤδη; νὴ τὸν Ἑρμῆν ὥστε γε τούτων ὅσοιπέρ εἰσι τῶν θεωμένων οὐκ ἔστιν οὐδεὶσ ὅστισ οὐ κριθὴν ἔχει. οὐχ αἱ γυναῖκέσ γ’ ἔλαβον. ἀλλ’ εἰσ ἑσπέραν δώσουσιν αὐταῖσ ἅνδρεσ. ἀλλ’ εὐχώμεθα. τίσ τῇδε; ποῦ ποτ’ εἰσὶ πολλοὶ κἀγαθοί; τοισδὶ φέρε δῶ· πολλοὶ γάρ εἰσι κἀγαθοί. τούτουσ ἀγαθοὺσ ἐνόμισασ; οὐ γάρ, οἵτινεσ ἡμῶν καταχεόντων ὕδωρ τοσουτονὶ ἐσ ταὐτὸ τοῦθ’ ἑστᾶσ’ ἰόντεσ χωρίον; ἀλλ’ ὡσ τάχιστ’ εὐχώμεθ’. εὐχώμεσθα δή.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION