헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΠεαξέ4́

(아리스토파네스, Peace, Episode)

ἀλλ’ ὅ τι σιωπᾷσ ὦ πότνια κάτειπέ μοι. ἀλλ’ οὐκ ἂν εἴποι πρόσ γε τοὺσ θεωμένουσ· ὀργὴν γὰρ αὐτοῖσ ὧν ἔπαθε πολλὴν ἔχει. ἡ δ’ ἀλλὰ πρὸσ σὲ μικρὸν εἰπάτω μόνον. εἴφ’ ὅ τι νοεῖσ αὐτοῖσι πρὸσ ἔμ’ ὦ φιλτάτη. ἴθ’ ὦ γυναικῶν μισοπορπακιστάτη. εἰε͂ν, ἀκούω. ταῦτ’ ἐπικαλεῖσ; μανθάνω. ἀκούσαθ’ ὑμεῖσ ὧν ἕνεκα μομφὴν ἔχει. ἐλθοῦσά φησιν αὐτομάτη μετὰ τἀν Πύλῳ σπονδῶν φέρουσα τῇ πόλει κίστην πλέαν ἀποχειροτονηθῆναι τρὶσ ἐν τἠκκλησίᾳ. ἡμάρτομεν ταῦτ’· ἀλλὰ συγγνώμην ἔχε· ὁ νοῦσ γὰρ ἡμῶν ἦν τότ’ ἐν τοῖσ σκύτεσιν. ἴθι νυν ἄκουσον οἱο͂ν ἄρτι μ’ ἤρετο, ὅστισ κακόνουσ αὐτῇ μάλιστ’ ἦν ἐνθάδε, χὤστισ φίλοσ κἄσπευδεν εἶναι μὴ μάχασ. εὐνούστατοσ μὲν ἦν μακρῷ Κλεώνυμοσ. ποῖόσ τισ οὖν εἶναι δοκεῖ τὰ πολεμικὰ ὁ Κλεώνυμοσ; ψυχήν γ’ ἄριστοσ πλήν γ’ ὅτι οὐκ ἦν ἄρ’ οὗπέρ φησιν εἶναι τοῦ πατρόσ. εἰ γάρ ποτ’ ἐξέλθοι στρατιώτησ, εὐθέωσ ἀποβολιμαῖοσ τῶν ὅπλων ἐγίγνετο. ἔτι νῦν ἄκουσον οἱο͂ν ἄρτι μ’ ἤρετο, ὅστισ κρατεῖ νῦν τοῦ λίθου τοῦ ’ν τῇ πυκνί. Ὑπέρβολοσ νῦν τοῦτ’ ἔχει τὸ χωρίον. αὕτη τί ποιεῖσ; τὴν κεφαλὴν ποῖ περιάγεισ; ἀποστρέφεται τὸν δῆμον ἀχθεσθεῖσ’ ὅτι αὑτῷ πονηρὸν προστάτην ἐπεγράψατο. ἀλλ’ οὐκέτ’ αὐτῷ χρησόμεθ’ οὐδέν, ἀλλὰ νῦν ἀπορῶν ὁ δῆμοσ ἐπιτρόπου καὶ γυμνὸσ ὢν τοῦτον τέωσ τὸν ἄνδρα περιεζώσατο. πῶσ οὖν ξυνοίσει ταῦτ’ ἐρωτᾷ τῇ πόλει. εὐβουλότεροι γενησόμεθα. τρόπῳ τίνι; ὅτι τυγχάνει λυχνοποιὸσ ὤν. πρὸ τοῦ μὲν οὖν ἐψηλαφῶμεν ἐν σκότῳ τὰ πράγματα, νυνὶ δ’ ἅπαντα πρὸσ λύχνον βουλεύσομεν. ὢ ὤ, οἱᾶ́ μ’ ἐκέλευσεν ἀναπυθέσθαι σου. τὰ τί; πάμπολλα καὶ τἀρχαῖ’ ἃ κατέλιπεν τότε· πρῶτον δ’ ὅ τι πράττει Σοφοκλέησ ἀνήρετο. εὐδαιμονεῖ, πάσχει δὲ θαυμαστόν. τὸ τί; ἐκ τοῦ Σοφοκλέουσ γίγνεται Σιμωνίδησ. Σιμωνίδησ; πῶσ; ὅτι γέρων ὢν καὶ σαπρὸσ κέρδουσ ἕκατι κἂν ἐπὶ ῥιπὸσ πλέοι. τί δαί; Κρατῖνοσ ὁ σοφὸσ ἔστιν; ἀπέθανεν ὅθ’ οἱ Λάκωνεσ ἐνέβαλον. τί παθών; ὅ τι; ὼρακιάσασ· οὐ γὰρ ἐξηνέσχετο ἰδὼν πίθον καταγνύμενον οἴνου πλέων. χἄτερα πόσ’ ἄττ’ οἰεί γεγενῆσθ’ ἐν τῇ πόλει; ὥστ’ οὐδέποτ’ ὦ δέσποιν’ ἀφησόμεσθά σου. ἴθι νυν ἐπὶ τούτοισ τὴν Ὀπώραν λάμβανε γυναῖκα σαυτῷ τήνδε· κᾆτ’ ἐν τοῖσ ἀγροῖσ ταύτῃ ξυνοικῶν ἐκποιοῦ σαυτῷ βότρυσ. ὦ φιλτάτη δεῦρ’ ἐλθὲ καὶ δόσ μοι κύσαι. ἆρ’ ἂν βλαβῆναι διὰ χρόνου τί σοι δοκῶ ὦ δέσποθ’ Ἑρμῆ τῆσ Ὀπώρασ κατελάσασ; οὐκ εἴ γε κυκεῶν’ ἐπιπίοισ βληχωνίαν. ἀλλ’ ὡσ τάχιστα τήνδε τὴν Θεωρίαν ἀπάγαγε τῇ βουλῇ λαβών, ἧσπέρ ποτ’ ἦν. ὦ μακαρία βουλὴ σὺ τῆσ Θεωρίασ, ὅσον ῥοφήσει ζωμὸν ἡμερῶν τριῶν, ὅσασ δὲ κατέδει ξόλικασ ἑφθὰσ καὶ κρέα. ἀλλ’ ὦ φίλ’ Ἑρμῆ χαῖρε πολλά. · καὶ σύ γε ὦνθρωπε χαίρων ἄπιθι καὶ μέμνησό μου. ὦ κάνθαρ’ οἴκαδ’ οἴκαδ’ ἀποπετώμεθα. οὐκ ἐνθάδ’ ὦ τᾶν ἔστι. ποῖ γὰρ οἴχεται; ὑφ’ ἁρ́ματ’ ἐλθὼν Ζηνὸσ ἀστραπηφορεῖ. πόθεν οὖν ὁ τλήμων ἐνθάδ’ ἕξει σιτία; τὴν τοῦ Γανυμήδουσ ἀμβροσίαν σιτήσεται. πῶσ δῆτ’ ἐγὼ καταβήσομαι; θάρρει, καλῶσ· τῃδὶ παρ’ αὐτὴν τὴν θεόν. δεῦρ’ ὦ κόραι ἕπεσθον ἅμ’ ἐμοὶ θᾶττον, ὡσ πολλοὶ πάνυ ποθοῦντεσ ὑμᾶσ ἀναμένουσ’ ἐστυκότεσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Aristophanes, Peace, Episode

(아리스토파네스, Peace, Episode)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION