Aristophanes, Acharnians, Episode 1:

(아리스토파네스, Acharnians, Episode 1:)

ἐμοὶ δὲ τιμὰ τᾶσδε πᾷ γενήσεται; ἀγορᾶσ τέλοσ ταύτην γέ που δώσεισ ἐμοί· ἀλλ’ εἴ τι πωλεῖσ τῶνδε τῶν ἄλλων λέγε. ἰώγα ταῦτα πάντα. φέρε πόσου λέγεισ; ἢ φορτί’ ἕτερ’ ἐνθένδ’ ἐκεῖσ’ ἄξεισ ἰών; ὅ τι γ’ ἔστ’ Ἀθάναισ, ἐν Βοιωτοῖσιν δὲ μή. ἀφύασ ἄρ’ ἄξεισ πριάμενοσ Φαληρικὰσ ἢ κέραμον. ἀφύασ ἢ κέραμον; ἀλλ’ ἔντ’ ἐκεῖ· ἀλλ’ ὅ τι παρ’ ἁμῖν μή ’στι, τᾷδε δ’ αὖ πολύ. ἐγᾦδα τοίνυν· συκοφάντην ἔξαγε, ὥσπερ κέραμον ἐνδησάμενοσ. νεὶ τὼ θιὼ λάβοιμι μέντἂν κέρδοσ ἀγαγὼν καὶ πολύ, ᾇπερ πίθακον ἀλιτρίασ πολλᾶσ πλέων. καὶ μὴν ὁδὶ Νίκαρχοσ ἔρχεται φανῶν. μικκόσ γα μᾶκοσ οὗτοσ. ἀλλ’ ἅπαν κακόν. ταυτὶ τίνοσ τὰ φορτί’ ἐστί; τῶδ’ ἐμὰ Θείβαθεν, ἴττω Δεύσ. ἐγὼ τοίνυν ὁδὶ φαίνω πολέμια ταῦτα. τί δὲ κακὸν παθὼν ὀρναπετίοισι πόλεμον ἤρα καί μάχαν; καὶ σέ γε φανῶ πρὸσ τοῖσδε. τί ἀδικείμενοσ; ἐγὼ φράσω σοι τῶν περιεστώτων χάριν· ἐκ τῶν πολεμίων γ’ εἰσάγεισ θρυαλλίδασ. ἔπειτα φαίνεισ δῆτα διὰ θρυαλλίδα; αὕτη γὰρ ἐμπρήσειεν ἂν τὸ νεώριον. νεώριον θρυαλλίσ; οἶμαι· τίνι τρόπῳ; ἐνθεὶσ ἂν ἐσ τίφην ἀνὴρ Βοιώτιοσ ἅψασ ἄν ἐσπέμψειεν ἐσ τὸ νεώριον δι’ ὑδρορρόασ, βορέαν ἐπιτηρήσασ μέγαν. κεἴπερ λάβοιτο τῶν νεῶν τὸ πῦρ ἅπαξ, σελαγοῖντ’ ἂν εὐθύσ. ὦ κάκιστ’ ἀπολούμενε, σελαγοῖντ’ ἂν ὑπὸ τίφησ τε καὶ θρυαλλίδοσ; μαρτύρομαι. ξυλλάμβαν’ αὐτοῦ τὸ στόμα· δόσ μοι φορυτόν, ἵν’ αὐτὸν ἐνδήσασ φέρω ὥσπερ κέραμον ἵνα μὴ καταγῇ φερόμενοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION