Anonymous, Homeric Hymns, Εἲσ Πᾶνα

(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Πᾶνα)

ἀμφί μοι Ἑρμείαο φίλον γόνον ἔννεπε, Μοῦσα, αἰγιπόδην, δικέρωτα, φιλόκροτον, ὅστ’ ἀνὰ πίση δενδρήεντ’ ἄμυδισ φοιτᾷ χορογηθέσι νύμφαισ, αἵ τε κατ’ αἰγίλιποσ πέτρησ στείβουσι κάρηνα Πᾶν’ ἀνακεκλόμεναι, νόμιον θεόν, ἀγλαέθειρον, αὐχμήενθ’, ὃσ πάντα λόφον νιφόεντα λέλογχε καὶ κορυφὰσ ὀρέων καὶ πετρήεντα κάρηνα. φοιτᾷ δ’ ἔνθα καὶ ἔνθα διὰ ῥωπήια πυκνά, ἄλλοτε μὲν ῥείθροισιν ἐφελκόμενοσ μαλακοῖσιν, ἄλλοτε δ’ αὖ πέτρῃσιν ἐν ἠλιβάτοισι διοιχνεῖ, ἀκροτάτην κορυφὴν μηλοσκόπον εἰσαναβαίνων. πολλάκι δ’ ἀργινόεντα διέδραμεν οὔρεα μακρά, πολλάκι δ’ ἐν κνημοῖσι διήλασε θῆρασ ἐναίρων, ὀξέα δερκόμενοσ· τότε δ’ ἕσπεροσ ἔκλαγεν οἰο͂ν ἄγρησ ἐξανιών, δονάκων ὕπο μοῦσαν ἀθύρων νήδυμον· οὐκ ἂν τόν γε παραδράμοι ἐν μελέεσσιν ὄρνισ, ἥτ’ ἐάροσ πολυανθέοσ ἐν πετάλοισι θρῆνον ἐπιπροχέουσ’ ἀχέει μελίγηρυν ἀοιδήν. σὺν δέ σφιν τότε Νύμφαι ὀρεστιάδεσ λιγύμολποι φοιτῶσαι πύκα ποσσὶν ἐπὶ κρήνῃ μελανύδρῳ μέλπονται· κορυφὴν δὲ περιστένει οὔρεοσ Ἠχώ· δαίμων δ’ ἔνθα καὶ ἔνθα χορῶν, τοτὲ δ’ ἐσ μέσον ἑρ́πων, πυκνὰ ποσὶν διέπει, λαῖφοσ δ’ ἐπὶ νῶτα δαφοινὸν λυγκὸσ ἔχει, λιγυρῇσιν ἀγαλλόμενοσ φρένα μολπαῖσ ἐν μαλακῷ λειμῶνι, τόθι κρόκοσ ἠδ’ ὑάκινθοσ εὐώδησ θαλέθων καταμίσγεται ἄκριτα ποίῃ. ὑμνεῦσιν δὲ θεοὺσ μάκαρασ καὶ μακρὸν Ὄλυμπον·

Πᾶνα δέ μιν καλέεσκον, ὅτι φρένα πᾶσιν ἔτερψε. οἱο͂́ν θ’ Ἑρμείην ἐριούνιον ἔξοχον ἄλλων ἔννεπον, ὡσ ὅ γ’ ἅπασι θεοῖσ θοὸσ ἄγγελόσ ἐστι, καί ῥ’ ὅ γ’ ἐσ Ἀρκαδίην πολυπίδακα, μητέρα μήλων, ἐξίκετ’, ἔνθα τέ οἱ τέμενοσ Κυλληνίου ἐστίν. ἔνθ’ ὅ γε καὶ θεὸσ ὢν ψαφαρότριχα μῆλ’ ἐνόμευεν ἀνδρὶ πάρα θνητῷ θάλε γὰρ πόθοσ ὑγρὸσ ἐπελθὼν νύμφῃ ἐυπλοκάμῳ Δρύοποσ φιλότητι μιγῆναι· ἐκ δ’ ἐτέλεσσε γάμον θαλερόν. τέκε δ’ ἐν μεγάροισιν Ἑρμείῃ φίλον υἱόν, ἄφαρ τερατωπὸν ἰδέσθαι, αἰγιπόδην, δικέρωτα, φιλόκροτον, ἡδυγέλωτα· φεῦγε δ’ ἀναί̈ξασα, λίπεν δ’ ἄρα παῖδα τιθήνη δεῖσε γάρ, ὡσ ἴδεν ὄψιν ἀμείλιχον, ἠυγένειον. τὸν δ’ αἶψ’ Ἑρμείασ ἐριούνιοσ εἰσ χέρα θῆκε δεξάμενοσ, χαῖρεν δὲ νόῳ περιώσια δαίμων. ῥίμφα δ’ ἐσ ἀθανάτων ἕδρασ κίε παῖδα καλύψασ δέρμασιν ἐν πυκινοῖσιν ὀρεσκῴοιο λαγωοῦ πὰρ δὲ Ζηνὶ κάθιζε καὶ ἄλλοισ ἀθανάτοισι, δεῖξε δὲ κοῦρον ἑόν· πάντεσ δ’ ἄρα θυμὸν ἔτερφθεν ἀθάνατοι, περίαλλα δ’ ὁ Βάκχειοσ Διόνυσοσ· καὶ σὺ μὲν οὕτω χαῖρε, ἄναξ, ἵλαμαι δέ σ’ ἀοιδῇ αὐτὰρ ἐγὼ καὶ σεῖο καὶ ἄλλησ μνήσομ’ ἀοιδῆσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION