Lysias, Speeches, Ὑπὲρ τῶν Ἀριστοφάνουσ χρημάτων, πρὸσ τὸ δημόσιον 27:

τίνα γὰρ οἰέσθε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, φιλότιμον μὲν ὄντα, ἐπιστολῶν δ’ αὐτῷ ἡκουσῶν παρὰ τοῦ πατρὸσ μηδενὸσ ἀπορήσειν ἐν Κύπρῳ, ᾑρημένον δὲ πρεσβευτὴν καὶ μέλλοντα πλεῖν ὡσ Εὐαγόραν, ὑπολιπέσθαι ἄν τι τῶν ὄντων, ἀλλ’ οὐχ ἃ ἦν δυνατὸσ πάντα παρασχόντα χαρίσασθαι ἐκείνῳ τε καὶ κομίσασθαι μὴ ἐλάττω; ὡσ τοίνυν ταῦτ’ ἐστὶν ἀληθῆ, κάλει μοι Εὔνομον. Μαρτυρία <κάλει μοι καὶ τοὺσ ἄλλουσ μάρτυρασ.