Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τεκμηριόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: τεκμηριόω τεκμηριώσω

Structure: τεκμηριό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from tekmh/rion

Sense

  1. to prove positively, evidence he gave

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τεκμηρίω τεκμηρίοις τεκμηρίοι
Dual τεκμηρίουτον τεκμηρίουτον
Plural τεκμηρίουμεν τεκμηρίουτε τεκμηρίουσιν*
SubjunctiveSingular τεκμηρίω τεκμηρίοις τεκμηρίοι
Dual τεκμηρίωτον τεκμηρίωτον
Plural τεκμηρίωμεν τεκμηρίωτε τεκμηρίωσιν*
OptativeSingular τεκμηρίοιμι τεκμηρίοις τεκμηρίοι
Dual τεκμηρίοιτον τεκμηριοίτην
Plural τεκμηρίοιμεν τεκμηρίοιτε τεκμηρίοιεν
ImperativeSingular τεκμηρῖου τεκμηριοῦτω
Dual τεκμηρίουτον τεκμηριοῦτων
Plural τεκμηρίουτε τεκμηριοῦντων, τεκμηριοῦτωσαν
Infinitive τεκμηρίουν
Participle MasculineFeminineNeuter
τεκμηριων τεκμηριουντος τεκμηριουσα τεκμηριουσης τεκμηριουν τεκμηριουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τεκμηρίουμαι τεκμηρίοι τεκμηρίουται
Dual τεκμηρίουσθον τεκμηρίουσθον
Plural τεκμηριοῦμεθα τεκμηρίουσθε τεκμηρίουνται
SubjunctiveSingular τεκμηρίωμαι τεκμηρίοι τεκμηρίωται
Dual τεκμηρίωσθον τεκμηρίωσθον
Plural τεκμηριώμεθα τεκμηρίωσθε τεκμηρίωνται
OptativeSingular τεκμηριοίμην τεκμηρίοιο τεκμηρίοιτο
Dual τεκμηρίοισθον τεκμηριοίσθην
Plural τεκμηριοίμεθα τεκμηρίοισθε τεκμηρίοιντο
ImperativeSingular τεκμηρίου τεκμηριοῦσθω
Dual τεκμηρίουσθον τεκμηριοῦσθων
Plural τεκμηρίουσθε τεκμηριοῦσθων, τεκμηριοῦσθωσαν
Infinitive τεκμηρίουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τεκμηριουμενος τεκμηριουμενου τεκμηριουμενη τεκμηριουμενης τεκμηριουμενον τεκμηριουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τεκμηριώσω τεκμηριώσεις τεκμηριώσει
Dual τεκμηριώσετον τεκμηριώσετον
Plural τεκμηριώσομεν τεκμηριώσετε τεκμηριώσουσιν*
OptativeSingular τεκμηριώσοιμι τεκμηριώσοις τεκμηριώσοι
Dual τεκμηριώσοιτον τεκμηριωσοίτην
Plural τεκμηριώσοιμεν τεκμηριώσοιτε τεκμηριώσοιεν
Infinitive τεκμηριώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τεκμηριωσων τεκμηριωσοντος τεκμηριωσουσα τεκμηριωσουσης τεκμηριωσον τεκμηριωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τεκμηριώσομαι τεκμηριώσει, τεκμηριώσῃ τεκμηριώσεται
Dual τεκμηριώσεσθον τεκμηριώσεσθον
Plural τεκμηριωσόμεθα τεκμηριώσεσθε τεκμηριώσονται
OptativeSingular τεκμηριωσοίμην τεκμηριώσοιο τεκμηριώσοιτο
Dual τεκμηριώσοισθον τεκμηριωσοίσθην
Plural τεκμηριωσοίμεθα τεκμηριώσοισθε τεκμηριώσοιντο
Infinitive τεκμηριώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τεκμηριωσομενος τεκμηριωσομενου τεκμηριωσομενη τεκμηριωσομενης τεκμηριωσομενον τεκμηριωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτεκμηρῖουν ἐτεκμηρῖους ἐτεκμηρῖουν*
Dual ἐτεκμηρίουτον ἐτεκμηριοῦτην
Plural ἐτεκμηρίουμεν ἐτεκμηρίουτε ἐτεκμηρῖουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτεκμηριοῦμην ἐτεκμηρίου ἐτεκμηρίουτο
Dual ἐτεκμηρίουσθον ἐτεκμηριοῦσθην
Plural ἐτεκμηριοῦμεθα ἐτεκμηρίουσθε ἐτεκμηρίουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διὸ καὶ τεκμηρίοισ καλῶσ πεπεισμένοι, τούτουσ κατὰ πάντα δυσνοεῖν ἡμῖν τρόπον καὶ προνοούμενοι μήποτε αἰφνιδίου μετέπειτα ταραχῆσ ἐνστάσησ ἡμῖν τοὺσ δυσσεβεῖσ τούτουσ κατὰ νώτου προδότασ καὶ βαρβάρουσ ἔχωμεν πολεμίους (Septuagint, Liber Maccabees III 3:24)
  • καὶ οὐδὲ ταύτην τὴν διήγησιν ἁπλῶσ πωσ συστρέψασ καὶ ἀκατασκευάστωσ τίθησιν, ἀλλὰ καὶ ταύτην μακροτέραν οὖσαν ἀποτομαῖσ τισι διαλαμβάνει καὶ καθ’ ἕκαστον εἶδοσ μάρτυρασ ἀναβιβάζεται καὶ προκλήσεισ ἀναγινώσκει καὶ συνθήκασ παρέχεται τεκμηρίοισ τε καὶ σημείοισ καὶ τοῖσ ἐκ τῶν εἰκότων ἐλέγχοισ ἅπασι χρῆται. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 15 1:1)
  • ὅτι δὲ ἑνὸσ ἀμφότεροι, πολλοῖσ τεκμηρίοισ ἔχοιμ’ ἂν εἰπεῖν· (Dionysius of Halicarnassus, chapter 12 3:5)
  • ὅτι δὲ οὐκ ἔγραψε Λυσίασ τὸν ὑπὲρ Νικίου λόγον οὐδ’ ἔστιν οὔτε τῆσ ψυχῆσ οὔτε τῆσ λέξεωσ ἐκείνησ τὸ γράμμα, πολλοῖσ πάνυ τεκμηρίοισ ἀποδεῖξαι δυνάμενοσ οὐκ ἔχω καιρὸν ἐν τῷ παρόντι λόγῳ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 15 2:1)
  • [τί πρὸσ] αὐτὸν τ[αύτασ] διενεχ[θῆναι ἔδει], ὃν φιλο[φρονέστερον] δὴ τῆσ [δεσποίνησ] προσφε[ρομένησ αὐ]τῷ τίσιν οὖν τεκμ[η]ρίοισ χρησάμε[νοσ] τούτουσ κελεύ[ει] καταδικάζειν; (Hyperides, Speeches, 1:10)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION