Ancient Greek-English Dictionary Language

σαλπίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: σαλπίζω

Structure: σαλπίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. to sound the trumpet, give signal by trumpet, trumpeted, the trumpet sounded

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σαλπίζω σαλπίζεις σαλπίζει
Dual σαλπίζετον σαλπίζετον
Plural σαλπίζομεν σαλπίζετε σαλπίζουσιν*
SubjunctiveSingular σαλπίζω σαλπίζῃς σαλπίζῃ
Dual σαλπίζητον σαλπίζητον
Plural σαλπίζωμεν σαλπίζητε σαλπίζωσιν*
OptativeSingular σαλπίζοιμι σαλπίζοις σαλπίζοι
Dual σαλπίζοιτον σαλπιζοίτην
Plural σαλπίζοιμεν σαλπίζοιτε σαλπίζοιεν
ImperativeSingular σάλπιζε σαλπιζέτω
Dual σαλπίζετον σαλπιζέτων
Plural σαλπίζετε σαλπιζόντων, σαλπιζέτωσαν
Infinitive σαλπίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σαλπιζων σαλπιζοντος σαλπιζουσα σαλπιζουσης σαλπιζον σαλπιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σαλπίζομαι σαλπίζει, σαλπίζῃ σαλπίζεται
Dual σαλπίζεσθον σαλπίζεσθον
Plural σαλπιζόμεθα σαλπίζεσθε σαλπίζονται
SubjunctiveSingular σαλπίζωμαι σαλπίζῃ σαλπίζηται
Dual σαλπίζησθον σαλπίζησθον
Plural σαλπιζώμεθα σαλπίζησθε σαλπίζωνται
OptativeSingular σαλπιζοίμην σαλπίζοιο σαλπίζοιτο
Dual σαλπίζοισθον σαλπιζοίσθην
Plural σαλπιζοίμεθα σαλπίζοισθε σαλπίζοιντο
ImperativeSingular σαλπίζου σαλπιζέσθω
Dual σαλπίζεσθον σαλπιζέσθων
Plural σαλπίζεσθε σαλπιζέσθων, σαλπιζέσθωσαν
Infinitive σαλπίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σαλπιζομενος σαλπιζομενου σαλπιζομενη σαλπιζομενης σαλπιζομενον σαλπιζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ εἶδε καὶ ἰδοὺ ὁ βασιλεὺσ εἱστήκει ἐπὶ τοῦ στύλου κατὰ τὸ κρίμα, καὶ οἱ ᾠδοὶ καὶ αἱ σάλπιγγεσ πρὸσ τὸν βασιλέα, καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ τῆσ γῆσ χαίρων καὶ σαλπίζων ἐν σάλπιγξι. καὶ διέρρηξε Γοθολία τὰ ἱμάτια ἑαυτῆσ καὶ ἐβόησε. σύνδεσμοσ σύνδεσμοσ. (Septuagint, Liber II Regum 11:14)
  • ὥστε τὸν λαὸν μὴ ἀκούειν τῶν σαλπίγγων διὰ τὸν κλαυθμὸν τοῦ λαοῦ. ὁ γὰρ ὄχλοσ ἦν ὁ σαλπίζων μεγάλωσ, ὥστε μακρόθεν ἀκούεσθαι. (Septuagint, Liber Esdrae I 5:62)
  • καὶ οἱ οἰκοδόμοι ἀνὴρ ρομφαίαν αὐτοῦ ἐζωσμένοσ ἐπὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ καὶ ᾠκοδομοῦσαν καὶ ὁ σαλπίζων ἐν τῇ κερατίνῃ ἐχόμενα αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Nehemiae 4:12)
  • κοιμᾶσθαι δὲ ἔθοσ εἶχεν ἐπὶ λεοντῆσ μόνησ, ἐσήμαινε δὲ σαλπίζων μέγιστον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 7 2:3)
  • Σαλπίζων ἔπνευσεν ὅσον βραχὺ Μάρκοσ ὁ λεπτόσ, καὶ κατὰ τῆσ κεφαλῆσ ὀρθὸσ ἀπῆλθε κάτω. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 941)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION