Sense

1. to use up or spend before, to throw away one's life before

Examples

• οὐκ εὔδηλον ὅτι πᾶσα ἀνάγκη τὸν τὰ τηλικαῦτα ἐπιτάγματά τισιν ἐπιτάττοντα καὶ αὐτὸν ἀντὶ τούτων ἡδονάσ τινασ παρασκευάζειν τοῖσ τὸ ἀργύριον προαναλίσκουσιν; (Aeschines, Speeches, , section 762)
• Ὁ δὲ Ιὤσηποσ πολλὰ διαπειλησάμενοσ αὐτοῖσ καὶ κατονειδίσασ, εἰ πρῶτον μὲν ἀράμενοι τὸν πρὸσ Ῥωμαίουσ πόλεμον εἰσ στάσεισ ἐμφυλίουσ προαναλίσκουσιν τὴν ἰσχὺν καὶ τὰ εὐκταιότατα δρῶσιν τοῖσ ἐχθροῖσ, ἔπειτα τὸν κηδεμόνα τῆσ ἀσφαλείασ αὐτῶν ἀναρπάσαι σπεύδουσιν καὶ κλείειν οὐκ αἰδοῦνται τὴν πόλιν αὐτῷ τῷ τειχίσαντι, προσδέχεσθαι τοὺσ ἀπολογησομένουσ ἔφασκεν καὶ δι’ ὧν βεβαιώσεται τὴν πόλιν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 799:1)

Similar forms

• προαναλίσκουσι (2)
• προαναλωσάσης (1)
• προαναλώσας (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.