Ancient Greek-English Dictionary Language

πειραίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πειραίνω

Structure: πειραίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: pei=rar

Sense

  1. to fasten by the two ends, to tie fast, having tied

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πειραίνω πειραίνεις πειραίνει
Dual πειραίνετον πειραίνετον
Plural πειραίνομεν πειραίνετε πειραίνουσιν*
SubjunctiveSingular πειραίνω πειραίνῃς πειραίνῃ
Dual πειραίνητον πειραίνητον
Plural πειραίνωμεν πειραίνητε πειραίνωσιν*
OptativeSingular πειραίνοιμι πειραίνοις πειραίνοι
Dual πειραίνοιτον πειραινοίτην
Plural πειραίνοιμεν πειραίνοιτε πειραίνοιεν
ImperativeSingular πείραινε πειραινέτω
Dual πειραίνετον πειραινέτων
Plural πειραίνετε πειραινόντων, πειραινέτωσαν
Infinitive πειραίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πειραινων πειραινοντος πειραινουσα πειραινουσης πειραινον πειραινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πειραίνομαι πειραίνει, πειραίνῃ πειραίνεται
Dual πειραίνεσθον πειραίνεσθον
Plural πειραινόμεθα πειραίνεσθε πειραίνονται
SubjunctiveSingular πειραίνωμαι πειραίνῃ πειραίνηται
Dual πειραίνησθον πειραίνησθον
Plural πειραινώμεθα πειραίνησθε πειραίνωνται
OptativeSingular πειραινοίμην πειραίνοιο πειραίνοιτο
Dual πειραίνοισθον πειραινοίσθην
Plural πειραινοίμεθα πειραίνοισθε πειραίνοιντο
ImperativeSingular πειραίνου πειραινέσθω
Dual πειραίνεσθον πειραινέσθων
Plural πειραίνεσθε πειραινέσθων, πειραινέσθωσαν
Infinitive πειραίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πειραινομενος πειραινομενου πειραινομενη πειραινομενης πειραινομενον πειραινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION