Ancient Greek-English Dictionary Language

καταδουλόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταδουλόω καταδουλώσω

Structure: κατα (Prefix) + δουλό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to reduce to slavery, enslave
  2. to make a slave to oneself, to enslave
  3. to enslave in mind

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταδουλῶ καταδουλοῖς καταδουλοῖ
Dual καταδουλοῦτον καταδουλοῦτον
Plural καταδουλοῦμεν καταδουλοῦτε καταδουλοῦσιν*
SubjunctiveSingular καταδουλῶ καταδουλοῖς καταδουλοῖ
Dual καταδουλῶτον καταδουλῶτον
Plural καταδουλῶμεν καταδουλῶτε καταδουλῶσιν*
OptativeSingular καταδουλοῖμι καταδουλοῖς καταδουλοῖ
Dual καταδουλοῖτον καταδουλοίτην
Plural καταδουλοῖμεν καταδουλοῖτε καταδουλοῖεν
ImperativeSingular καταδούλου καταδουλούτω
Dual καταδουλοῦτον καταδουλούτων
Plural καταδουλοῦτε καταδουλούντων, καταδουλούτωσαν
Infinitive καταδουλοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταδουλων καταδουλουντος καταδουλουσα καταδουλουσης καταδουλουν καταδουλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταδουλοῦμαι καταδουλοῖ καταδουλοῦται
Dual καταδουλοῦσθον καταδουλοῦσθον
Plural καταδουλούμεθα καταδουλοῦσθε καταδουλοῦνται
SubjunctiveSingular καταδουλῶμαι καταδουλοῖ καταδουλῶται
Dual καταδουλῶσθον καταδουλῶσθον
Plural καταδουλώμεθα καταδουλῶσθε καταδουλῶνται
OptativeSingular καταδουλοίμην καταδουλοῖο καταδουλοῖτο
Dual καταδουλοῖσθον καταδουλοίσθην
Plural καταδουλοίμεθα καταδουλοῖσθε καταδουλοῖντο
ImperativeSingular καταδουλοῦ καταδουλούσθω
Dual καταδουλοῦσθον καταδουλούσθων
Plural καταδουλοῦσθε καταδουλούσθων, καταδουλούσθωσαν
Infinitive καταδουλοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταδουλουμενος καταδουλουμενου καταδουλουμενη καταδουλουμενης καταδουλουμενον καταδουλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταδουλώσω καταδουλώσεις καταδουλώσει
Dual καταδουλώσετον καταδουλώσετον
Plural καταδουλώσομεν καταδουλώσετε καταδουλώσουσιν*
OptativeSingular καταδουλώσοιμι καταδουλώσοις καταδουλώσοι
Dual καταδουλώσοιτον καταδουλωσοίτην
Plural καταδουλώσοιμεν καταδουλώσοιτε καταδουλώσοιεν
Infinitive καταδουλώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταδουλωσων καταδουλωσοντος καταδουλωσουσα καταδουλωσουσης καταδουλωσον καταδουλωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταδουλώσομαι καταδουλώσει, καταδουλώσῃ καταδουλώσεται
Dual καταδουλώσεσθον καταδουλώσεσθον
Plural καταδουλωσόμεθα καταδουλώσεσθε καταδουλώσονται
OptativeSingular καταδουλωσοίμην καταδουλώσοιο καταδουλώσοιτο
Dual καταδουλώσοισθον καταδουλωσοίσθην
Plural καταδουλωσοίμεθα καταδουλώσοισθε καταδουλώσοιντο
Infinitive καταδουλώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταδουλωσομενος καταδουλωσομενου καταδουλωσομενη καταδουλωσομενης καταδουλωσομενον καταδουλωσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκεῖνοσ τοίνυν ὁ ἀνὴρ συγκαταλύσασ μὲν τοὺσ βασιλεῖσ ἐν τοῖσ πρώτοισ τέτταρσι πατρικίοισ καὶ δημεύσασ αὐτῶν τὰσ ὑπάρξεισ, τετράκισ δὲ τῆσ ὑπατικῆσ ἐξουσίασ γενόμενοσ κύριοσ, μεγίστουσ δὲ δύο νικήσασ πολέμουσ καὶ θριάμβουσ καταγαγὼν ἀπ’ ἀμφοτέρων, τὸν μὲν πρῶτον ἀπὸ τοῦ Τυρρηνῶν ἔθνουσ, τὸν δὲ δεύτερον ἀπὸ Σαβίνων, τοιαύτασ ἀφορμὰσ χρηματισμοῦ λαβών, ἃσ οὐδεὶσ ἂν ὡσ αἰσχρὰσ καὶ ἀδίκουσ διέβαλεν, οὐχ ἑάλω τῇ πάντασ ἀνθρώπουσ καταδουλουμένῃ καὶ ἀσχημονεῖν ἀναγκαζούσῃ φιλοχρηματίᾳ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 48 3:1)

Synonyms

  1. to reduce to slavery

  2. to enslave in mind

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION