δυσχεραίνω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
δυσχεραίνω
Structure:
δυσχεραίν
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to be unable to endure, bear with an ill grace, to be annoyed at
- to feel annoyance, to be discontented, displeased, vexed, for or because of, at, to be hateful
- to scorn
- to cause vexation
- to make difficulties, to be captious
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὐδ’ ἂν ἔχοιεν οὔθ’ οἱ μὴ πάνυ λόγων ἔμπειροι πολιτικῶν εἰπεῖν, ἐφ’ ὅτῳ δυσχεραίνουσιν ὀνόματι ἢ σχήματι, οὔθ’ οἱ πάνυ περιττοὶ καὶ τῆσ τῶν πολλῶν ὑπερορῶντεσ ἀμαθίασ μέμψασθαι τὴν κατασκευὴν ταύτησ τῆσ λέξεωσ, ἀλλὰ καὶ τὸ τῶν πολλῶν καὶ τὸ τῶν ὀλίγων τὴν αὐτὴν ὑπόληψιν ἕξει· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 27 1:1)
- οὓσ ἐὰν διδάσκῃ τισ ἐφ’ ἑκάστῳ πράγματι παρατιθεὶσ τὸν λόγον, ὅτι ταυτὶ μὲν οὐκ ἦν ἐπιτήδεια ἐν τούτῳ τῷ καιρῷ καὶ ὑπὸ τούτων τῶν προσώπων λέγεσθαι, ταυτὶ δ’ οὐκ ἐπὶ τούτοισ τοῖσ πράγμασιν οὐδὲ μέχρι τούτου, δυσχεραίνουσιν, ὅμοιόν τι πάσχοντεσ τοῖσ κεκρατημένοισ ὑφ’ οἱάσ δή τινοσ ὄψεωσ ἔρωτι μὴ πολὺ ἀπέχοντι μανίασ. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 34 1:4)
- ὅσοι δ’ ἀδέκαστον τὴν διάνοιαν φυλάσσουσι καὶ τὴν ἐξέτασιν τῶν λόγων ἐπὶ τοὺσ ὀρθοὺσ κανόνασ ἀναφέρουσιν, εἴ τε φυσικῆσ τινοσ κρίσεωσ μετειληφότεσ εἴ τε καὶ διὰ διδαχῆσ ἰσχυρὰ τὰ κριτήρια κατασκευάσαντεσ, οὔτε ἅπαντα ἐπαινοῦσιν ἐπ’ ἴσησ οὔτε πρὸσ ἅπαντα δυσχεραίνουσιν, ἀλλὰ τοῖσ μὲν κατορθώμασι τὴν προσήκουσαν μαρτυρίαν ἀπονέμουσιν, εἰ δέ τι διημάρτηται μέροσ ἐν αὐτοῖσ, οὐκ ἐπαινοῦσιν. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 34 2:3)
- οὐ δεῖ οὖν δυσφορεῖν, ἐὰν ἃ ἔχρησαν ἡμῖν πρὸσ ὀλίγον, ταῦτ’ ἀπαιτῶσιν οὐδὲ γὰρ οἱ τραπεζῖται, καθάπερ εἰώθαμεν λέγειν πολλάκισ , ἀπαιτούμενοι τὰ θέματα δυσχεραίνουσιν ἐπὶ τῇ ἀποδόσει, ἐάνπερ εὐγνωμονῶσι. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 28 5:1)
- τῆσ δὲ περὶ τὴν δίαιταν εὐκολίασ κἀκεῖνο ποιοῦνται σημεῖον, ὅτι τοῦ δειπνίζοντοσ αὐτὸν ἐν Μεδιολάνῳ ξένου Οὐαλλερίου Λέοντοσ παραθέντοσ ἀσπάραγον καὶ μύρον ἀντ’ ἐλαίου καταχέαντοσ, αὐτὸσ μὲν ἀφελῶσ ἔφαγε, τοῖσ δὲ φίλοισ δυσχεραίνουσιν ἐπέπληξεν. (Plutarch, Caesar, chapter 17 5:2)