뜻

1. to plead one's cause before the judge
2. advocates

예문

• δεῖ δέ, ὦ βέλτιστε, μὴ ἐπὶ τῷ Ὀλυμπιάδοσ ὀνόματι καὶ τῷ Ἀλεξάνδρου τῶν πολιτῶν τινα ζητεῖν κακόν τι ἐργάσασθαι, ἀλλ’ ὅταν ἐκεῖνοι πρὸσ τὸν δῆμον τὸν Ἀθηναίων ἐπιστέλλωσι μὴ τὰ δίκαια μηδὲ τὰ προσήκοντα, τότε ἀναστάντα ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἀντιλέγειν καὶ πρὸσ τοὺσ ἥκοντασ παρ’ αὐτῶν δικαιολογεῖσθαι καὶ εἰσ τὸ κοινὸν τῶν Ἑλλήνων συνέδριον πορεύεσθαι βοηθήσοντα τῇ πατρίδι. (Hyperides, Speeches, 19:4)

  (히페레이데스, Speeches, 19:4)

• "οὐκ ἂν ἐσπούδαζον περὶ αὐτῆσ τῆσ ἐγγυθήκησ δικαιολογεῖσθαι, ἣ οὔκ ἐστιν ἀξία τριάκοντα δραχμῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 45 1:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 45 1:2)

• "καὶ πολλάκισ ἀπογραφομένουσ πλείουσ δικαιολογεῖσθαι καθ’ ὃ δικαιότατόσ ἐστιν ἕκαστοσ αὐτῶν ἀποτυμπανισθῆναι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 40 1:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 40 1:2)

• περιειστήκει δὲ τέωσ τὸ πλῆθοσ δικαιολογεῖσθαι μακρότερα τοὺσ εἰσελθόντασ οἰόμενον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 769:3)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 769:3)

• δικαιολογεῖσθαι. (Polybius, Histories, book 3, chapter 21 1:1)

  (폴리비오스, Histories, book 3, chapter 21 1:1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.