Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διασκιρτάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διασκιρτάω διασκιρτήσω

Structure: δια (Prefix) + σκιρτά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to leap about or away

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκίρτω διασκίρτᾳς διασκίρτᾳ
Dual διασκίρτᾱτον διασκίρτᾱτον
Plural διασκίρτωμεν διασκίρτᾱτε διασκίρτωσιν*
SubjunctiveSingular διασκίρτω διασκίρτῃς διασκίρτῃ
Dual διασκίρτητον διασκίρτητον
Plural διασκίρτωμεν διασκίρτητε διασκίρτωσιν*
OptativeSingular διασκίρτῳμι διασκίρτῳς διασκίρτῳ
Dual διασκίρτῳτον διασκιρτῷτην
Plural διασκίρτῳμεν διασκίρτῳτε διασκίρτῳεν
ImperativeSingular διασκῖρτᾱ διασκιρτᾶτω
Dual διασκίρτᾱτον διασκιρτᾶτων
Plural διασκίρτᾱτε διασκιρτῶντων, διασκιρτᾶτωσαν
Infinitive διασκίρτᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκιρτων διασκιρτωντος διασκιρτωσα διασκιρτωσης διασκιρτων διασκιρτωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκίρτωμαι διασκίρτᾳ διασκίρτᾱται
Dual διασκίρτᾱσθον διασκίρτᾱσθον
Plural διασκιρτῶμεθα διασκίρτᾱσθε διασκίρτωνται
SubjunctiveSingular διασκίρτωμαι διασκίρτῃ διασκίρτηται
Dual διασκίρτησθον διασκίρτησθον
Plural διασκιρτώμεθα διασκίρτησθε διασκίρτωνται
OptativeSingular διασκιρτῷμην διασκίρτῳο διασκίρτῳτο
Dual διασκίρτῳσθον διασκιρτῷσθην
Plural διασκιρτῷμεθα διασκίρτῳσθε διασκίρτῳντο
ImperativeSingular διασκίρτω διασκιρτᾶσθω
Dual διασκίρτᾱσθον διασκιρτᾶσθων
Plural διασκίρτᾱσθε διασκιρτᾶσθων, διασκιρτᾶσθωσαν
Infinitive διασκίρτᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκιρτωμενος διασκιρτωμενου διασκιρτωμενη διασκιρτωμενης διασκιρτωμενον διασκιρτωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκιρτήσω διασκιρτήσεις διασκιρτήσει
Dual διασκιρτήσετον διασκιρτήσετον
Plural διασκιρτήσομεν διασκιρτήσετε διασκιρτήσουσιν*
OptativeSingular διασκιρτήσοιμι διασκιρτήσοις διασκιρτήσοι
Dual διασκιρτήσοιτον διασκιρτησοίτην
Plural διασκιρτήσοιμεν διασκιρτήσοιτε διασκιρτήσοιεν
Infinitive διασκιρτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκιρτησων διασκιρτησοντος διασκιρτησουσα διασκιρτησουσης διασκιρτησον διασκιρτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκιρτήσομαι διασκιρτήσει, διασκιρτήσῃ διασκιρτήσεται
Dual διασκιρτήσεσθον διασκιρτήσεσθον
Plural διασκιρτησόμεθα διασκιρτήσεσθε διασκιρτήσονται
OptativeSingular διασκιρτησοίμην διασκιρτήσοιο διασκιρτήσοιτο
Dual διασκιρτήσοισθον διασκιρτησοίσθην
Plural διασκιρτησοίμεθα διασκιρτήσοισθε διασκιρτήσοιντο
Infinitive διασκιρτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκιρτησομενος διασκιρτησομενου διασκιρτησομενη διασκιρτησομενης διασκιρτησομενον διασκιρτησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσκῖρτων διεσκῖρτᾱς διεσκῖρτᾱν*
Dual διεσκίρτᾱτον διεσκιρτᾶτην
Plural διεσκίρτωμεν διεσκίρτᾱτε διεσκῖρτων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσκιρτῶμην διεσκίρτω διεσκίρτᾱτο
Dual διεσκίρτᾱσθον διεσκιρτᾶσθην
Plural διεσκιρτῶμεθα διεσκίρτᾱσθε διεσκίρτωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὕτω δὲ ἀνηρτημένουσ οἱ ἱπποκόμοι παρεστῶτεσ ἅμα ταῖσ τε κραυγαῖσ καὶ ταῖσ μάστιξιν ἐπηρέθιζον οἱ δὲ πιμπλάμενοι θυμοῦ καὶ ὀργῆσ τοῖσ μὲν ὀπισθίοισ ἐνήλλοντο καὶ διεσκίρτων σκέλεσι, τοῖσ δὲ μετεώροισ ἐφιέμενοι στηρίξασθαι καὶ κροτοῦντεσ τὸ ἔδαφοσ κατετείνοντο πᾶν τὸ σῶμα καὶ πολὺν ἠφίεσαν ἱδρῶτα καὶ σταλαγμόν, οὔτε πρὸσ τάχοσ οὔτε πρὸσ ῥώμην γυμναζόμενοι κακῶσ, τὰσ δὲ κριθὰσ ἐνέβαλλον αὐτοῖσ ἐπτισμένασ, ἵνα κατεργάζωνται θᾶττον καὶ πέττωσι βέλτιον. (Plutarch, chapter 11 5:1)

Synonyms

  1. to leap about or away

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION