Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαρραίω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαρραίω διαρραίσω

Structure: διαρραί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to dash in pieces, destroy, to be destroyed, perish

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρραίω διαρραίεις διαρραίει
Dual διαρραίετον διαρραίετον
Plural διαρραίομεν διαρραίετε διαρραίουσιν*
SubjunctiveSingular διαρραίω διαρραίῃς διαρραίῃ
Dual διαρραίητον διαρραίητον
Plural διαρραίωμεν διαρραίητε διαρραίωσιν*
OptativeSingular διαρραίοιμι διαρραίοις διαρραίοι
Dual διαρραίοιτον διαρραιοίτην
Plural διαρραίοιμεν διαρραίοιτε διαρραίοιεν
ImperativeSingular διάρραιε διαρραιέτω
Dual διαρραίετον διαρραιέτων
Plural διαρραίετε διαρραιόντων, διαρραιέτωσαν
Infinitive διαρραίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρραιων διαρραιοντος διαρραιουσα διαρραιουσης διαρραιον διαρραιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρραίομαι διαρραίει, διαρραίῃ διαρραίεται
Dual διαρραίεσθον διαρραίεσθον
Plural διαρραιόμεθα διαρραίεσθε διαρραίονται
SubjunctiveSingular διαρραίωμαι διαρραίῃ διαρραίηται
Dual διαρραίησθον διαρραίησθον
Plural διαρραιώμεθα διαρραίησθε διαρραίωνται
OptativeSingular διαρραιοίμην διαρραίοιο διαρραίοιτο
Dual διαρραίοισθον διαρραιοίσθην
Plural διαρραιοίμεθα διαρραίοισθε διαρραίοιντο
ImperativeSingular διαρραίου διαρραιέσθω
Dual διαρραίεσθον διαρραιέσθων
Plural διαρραίεσθε διαρραιέσθων, διαρραιέσθωσαν
Infinitive διαρραίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρραιομενος διαρραιομενου διαρραιομενη διαρραιομενης διαρραιομενον διαρραιομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρραίσω διαρραίσεις διαρραίσει
Dual διαρραίσετον διαρραίσετον
Plural διαρραίσομεν διαρραίσετε διαρραίσουσιν*
OptativeSingular διαρραίσοιμι διαρραίσοις διαρραίσοι
Dual διαρραίσοιτον διαρραισοίτην
Plural διαρραίσοιμεν διαρραίσοιτε διαρραίσοιεν
Infinitive διαρραίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρραισων διαρραισοντος διαρραισουσα διαρραισουσης διαρραισον διαρραισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρραίσομαι διαρραίσει, διαρραίσῃ διαρραίσεται
Dual διαρραίσεσθον διαρραίσεσθον
Plural διαρραισόμεθα διαρραίσεσθε διαρραίσονται
OptativeSingular διαρραισοίμην διαρραίσοιο διαρραίσοιτο
Dual διαρραίσοισθον διαρραισοίσθην
Plural διαρραισοίμεθα διαρραίσοισθε διαρραίσοιντο
Infinitive διαρραίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρραισομενος διαρραισομενου διαρραισομενη διαρραισομενης διαρραισομενον διαρραισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδιάρραιον ἐδιάρραιες ἐδιάρραιεν*
Dual ἐδιαρραίετον ἐδιαρραιέτην
Plural ἐδιαρραίομεν ἐδιαρραίετε ἐδιάρραιον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδιαρραιόμην ἐδιαρραίου ἐδιαρραίετο
Dual ἐδιαρραίεσθον ἐδιαρραιέσθην
Plural ἐδιαρραιόμεθα ἐδιαρραίεσθε ἐδιαρραίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἄνδρ’ ὁρόω, τάχα δ’ ἄμμε διαρραίσεσθαι ὀί̈ω. (Homer, Iliad, Book 24 33:6)

Synonyms

  1. to dash in pieces

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION