Ancient Greek-English Dictionary Language

διαναυμαχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαναυμαχέω διαναυμαχήσω

Structure: δια (Prefix) + ναυμαχέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to maintain a sea-fight

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαναυμάχω διαναυμάχεις διαναυμάχει
Dual διαναυμάχειτον διαναυμάχειτον
Plural διαναυμάχουμεν διαναυμάχειτε διαναυμάχουσιν*
SubjunctiveSingular διαναυμάχω διαναυμάχῃς διαναυμάχῃ
Dual διαναυμάχητον διαναυμάχητον
Plural διαναυμάχωμεν διαναυμάχητε διαναυμάχωσιν*
OptativeSingular διαναυμάχοιμι διαναυμάχοις διαναυμάχοι
Dual διαναυμάχοιτον διαναυμαχοίτην
Plural διαναυμάχοιμεν διαναυμάχοιτε διαναυμάχοιεν
ImperativeSingular διαναυμᾶχει διαναυμαχεῖτω
Dual διαναυμάχειτον διαναυμαχεῖτων
Plural διαναυμάχειτε διαναυμαχοῦντων, διαναυμαχεῖτωσαν
Infinitive διαναυμάχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαναυμαχων διαναυμαχουντος διαναυμαχουσα διαναυμαχουσης διαναυμαχουν διαναυμαχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαναυμάχουμαι διαναυμάχει, διαναυμάχῃ διαναυμάχειται
Dual διαναυμάχεισθον διαναυμάχεισθον
Plural διαναυμαχοῦμεθα διαναυμάχεισθε διαναυμάχουνται
SubjunctiveSingular διαναυμάχωμαι διαναυμάχῃ διαναυμάχηται
Dual διαναυμάχησθον διαναυμάχησθον
Plural διαναυμαχώμεθα διαναυμάχησθε διαναυμάχωνται
OptativeSingular διαναυμαχοίμην διαναυμάχοιο διαναυμάχοιτο
Dual διαναυμάχοισθον διαναυμαχοίσθην
Plural διαναυμαχοίμεθα διαναυμάχοισθε διαναυμάχοιντο
ImperativeSingular διαναυμάχου διαναυμαχεῖσθω
Dual διαναυμάχεισθον διαναυμαχεῖσθων
Plural διαναυμάχεισθε διαναυμαχεῖσθων, διαναυμαχεῖσθωσαν
Infinitive διαναυμάχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαναυμαχουμενος διαναυμαχουμενου διαναυμαχουμενη διαναυμαχουμενης διαναυμαχουμενον διαναυμαχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαναυμαχήσω διαναυμαχήσεις διαναυμαχήσει
Dual διαναυμαχήσετον διαναυμαχήσετον
Plural διαναυμαχήσομεν διαναυμαχήσετε διαναυμαχήσουσιν*
OptativeSingular διαναυμαχήσοιμι διαναυμαχήσοις διαναυμαχήσοι
Dual διαναυμαχήσοιτον διαναυμαχησοίτην
Plural διαναυμαχήσοιμεν διαναυμαχήσοιτε διαναυμαχήσοιεν
Infinitive διαναυμαχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαναυμαχησων διαναυμαχησοντος διαναυμαχησουσα διαναυμαχησουσης διαναυμαχησον διαναυμαχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαναυμαχήσομαι διαναυμαχήσει, διαναυμαχήσῃ διαναυμαχήσεται
Dual διαναυμαχήσεσθον διαναυμαχήσεσθον
Plural διαναυμαχησόμεθα διαναυμαχήσεσθε διαναυμαχήσονται
OptativeSingular διαναυμαχησοίμην διαναυμαχήσοιο διαναυμαχήσοιτο
Dual διαναυμαχήσοισθον διαναυμαχησοίσθην
Plural διαναυμαχησοίμεθα διαναυμαχήσοισθε διαναυμαχήσοιντο
Infinitive διαναυμαχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαναυμαχησομενος διαναυμαχησομενου διαναυμαχησομενη διαναυμαχησομενης διαναυμαχησομενον διαναυμαχησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἶθ’ οἱ μὲν ἐφορμοῦντεσ ἐδίωκον, οἱ δὲ περὶ τὸν Ἀγαθοκλέα κατανοήσαντεσ τοὺσ Τυρρηνοὺσ παραφαινομένουσ ἐκ τοῦ λιμένοσ ἄφνω τὰσ ναῦσ ἐπέστρεψαν καὶ καταστάντεσ εἰσ ἐμβολὴν διεναυμάχουν τοῖσ βαρβάροισ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 61 7:1)
  • καὶ οἱ μὲν ἀναχθέντεσ εἰσ ὅσον ἐξικνεῖσθαι τῶν Ῥωμαίων βάλλοντεσ δύναιντο τάσ τε ἀγκύρασ ἔβαλλον καὶ πυκνώσαντεσ ὥσπερ φάλαγγα τὰσ ναῦσ ἐπαλλήλουσ τοῖσ ἐπὶ γῆσ πολεμίοισ διεναυμάχουν· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 558:1)

Synonyms

  1. to maintain a sea-fight

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION