Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαμέλλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαμέλλω διαμελλήσω

Structure: δια (Prefix) + μέλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be always going, to delay continually

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμέλλω διαμέλλεις διαμέλλει
Dual διαμέλλετον διαμέλλετον
Plural διαμέλλομεν διαμέλλετε διαμέλλουσιν*
SubjunctiveSingular διαμέλλω διαμέλλῃς διαμέλλῃ
Dual διαμέλλητον διαμέλλητον
Plural διαμέλλωμεν διαμέλλητε διαμέλλωσιν*
OptativeSingular διαμέλλοιμι διαμέλλοις διαμέλλοι
Dual διαμέλλοιτον διαμελλοίτην
Plural διαμέλλοιμεν διαμέλλοιτε διαμέλλοιεν
ImperativeSingular διαμέλλε διαμελλέτω
Dual διαμέλλετον διαμελλέτων
Plural διαμέλλετε διαμελλόντων, διαμελλέτωσαν
Infinitive διαμέλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμελλων διαμελλοντος διαμελλουσα διαμελλουσης διαμελλον διαμελλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμέλλομαι διαμέλλει, διαμέλλῃ διαμέλλεται
Dual διαμέλλεσθον διαμέλλεσθον
Plural διαμελλόμεθα διαμέλλεσθε διαμέλλονται
SubjunctiveSingular διαμέλλωμαι διαμέλλῃ διαμέλληται
Dual διαμέλλησθον διαμέλλησθον
Plural διαμελλώμεθα διαμέλλησθε διαμέλλωνται
OptativeSingular διαμελλοίμην διαμέλλοιο διαμέλλοιτο
Dual διαμέλλοισθον διαμελλοίσθην
Plural διαμελλοίμεθα διαμέλλοισθε διαμέλλοιντο
ImperativeSingular διαμέλλου διαμελλέσθω
Dual διαμέλλεσθον διαμελλέσθων
Plural διαμέλλεσθε διαμελλέσθων, διαμελλέσθωσαν
Infinitive διαμέλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμελλομενος διαμελλομενου διαμελλομενη διαμελλομενης διαμελλομενον διαμελλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμελλήσω διαμελλήσεις διαμελλήσει
Dual διαμελλήσετον διαμελλήσετον
Plural διαμελλήσομεν διαμελλήσετε διαμελλήσουσιν*
OptativeSingular διαμελλήσοιμι διαμελλήσοις διαμελλήσοι
Dual διαμελλήσοιτον διαμελλησοίτην
Plural διαμελλήσοιμεν διαμελλήσοιτε διαμελλήσοιεν
Infinitive διαμελλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμελλησων διαμελλησοντος διαμελλησουσα διαμελλησουσης διαμελλησον διαμελλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμελλήσομαι διαμελλήσει, διαμελλήσῃ διαμελλήσεται
Dual διαμελλήσεσθον διαμελλήσεσθον
Plural διαμελλησόμεθα διαμελλήσεσθε διαμελλήσονται
OptativeSingular διαμελλησοίμην διαμελλήσοιο διαμελλήσοιτο
Dual διαμελλήσοισθον διαμελλησοίσθην
Plural διαμελλησοίμεθα διαμελλήσοισθε διαμελλήσοιντο
Infinitive διαμελλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμελλησομενος διαμελλησομενου διαμελλησομενη διαμελλησομενης διαμελλησομενον διαμελλησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέμελλον διέμελλες διέμελλεν*
Dual διεμέλλετον διεμελλέτην
Plural διεμέλλομεν διεμέλλετε διέμελλον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεμελλόμην διεμέλλου διεμέλλετο
Dual διεμέλλεσθον διεμελλέσθην
Plural διεμελλόμεθα διεμέλλεσθε διεμέλλοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Καὶ οἱ μὲν ἐν τούτῳ σπουδῆσ καὶ παρασκευῆσ ἦσαν, οἱ δ’ ὕπατοι τάχα μέν τι καὶ ὄκνῳ, μὴ εὐθὺσ ἐπιχειρεῖν ἐσ ἔργον ἀλλόκοτον, ἅμα δὲ καὶ τὴν πόλιν ἄνοπλον οὖσαν λήψεσθαι κατὰ κράτοσ, ὅτε θέλοιεν, ἡγούμενοι, διέμελλον ἔτι καὶ ἐνδώσειν αὐτοὺσ ἐνόμιζον ἐκ τῆσ ἀπορίασ, οἱο͂ν ἐν τοῖσ δυσχερέσι γίγνεσθαι φιλεῖ, εὐθὺσ μὲν ἀντιλέγειν, προϊόντοσ δὲ χρόνου καὶ λογισμοῦ φόβον ἅπτεσθαι τῶν ἀπειθούντων. (Appian, The Foreign Wars, chapter 13 5:1)

Derived

  • μέλλω (to think of doing, intend to do, to mean to)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION