Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διακρατέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διακρατέω διακρατήσω

Structure: δια (Prefix) + κρατέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to hold fast, hold one's own

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακράτω διακράτεις διακράτει
Dual διακράτειτον διακράτειτον
Plural διακράτουμεν διακράτειτε διακράτουσιν*
SubjunctiveSingular διακράτω διακράτῃς διακράτῃ
Dual διακράτητον διακράτητον
Plural διακράτωμεν διακράτητε διακράτωσιν*
OptativeSingular διακράτοιμι διακράτοις διακράτοι
Dual διακράτοιτον διακρατοίτην
Plural διακράτοιμεν διακράτοιτε διακράτοιεν
ImperativeSingular διακρᾶτει διακρατεῖτω
Dual διακράτειτον διακρατεῖτων
Plural διακράτειτε διακρατοῦντων, διακρατεῖτωσαν
Infinitive διακράτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακρατων διακρατουντος διακρατουσα διακρατουσης διακρατουν διακρατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακράτουμαι διακράτει, διακράτῃ διακράτειται
Dual διακράτεισθον διακράτεισθον
Plural διακρατοῦμεθα διακράτεισθε διακράτουνται
SubjunctiveSingular διακράτωμαι διακράτῃ διακράτηται
Dual διακράτησθον διακράτησθον
Plural διακρατώμεθα διακράτησθε διακράτωνται
OptativeSingular διακρατοίμην διακράτοιο διακράτοιτο
Dual διακράτοισθον διακρατοίσθην
Plural διακρατοίμεθα διακράτοισθε διακράτοιντο
ImperativeSingular διακράτου διακρατεῖσθω
Dual διακράτεισθον διακρατεῖσθων
Plural διακράτεισθε διακρατεῖσθων, διακρατεῖσθωσαν
Infinitive διακράτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακρατουμενος διακρατουμενου διακρατουμενη διακρατουμενης διακρατουμενον διακρατουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακρατήσω διακρατήσεις διακρατήσει
Dual διακρατήσετον διακρατήσετον
Plural διακρατήσομεν διακρατήσετε διακρατήσουσιν*
OptativeSingular διακρατήσοιμι διακρατήσοις διακρατήσοι
Dual διακρατήσοιτον διακρατησοίτην
Plural διακρατήσοιμεν διακρατήσοιτε διακρατήσοιεν
Infinitive διακρατήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακρατησων διακρατησοντος διακρατησουσα διακρατησουσης διακρατησον διακρατησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακρατήσομαι διακρατήσει, διακρατήσῃ διακρατήσεται
Dual διακρατήσεσθον διακρατήσεσθον
Plural διακρατησόμεθα διακρατήσεσθε διακρατήσονται
OptativeSingular διακρατησοίμην διακρατήσοιο διακρατήσοιτο
Dual διακρατήσοισθον διακρατησοίσθην
Plural διακρατησοίμεθα διακρατήσοισθε διακρατήσοιντο
Infinitive διακρατήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακρατησομενος διακρατησομενου διακρατησομενη διακρατησομενης διακρατησομενον διακρατησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκρᾶτουν διεκρᾶτεις διεκρᾶτειν*
Dual διεκράτειτον διεκρατεῖτην
Plural διεκράτουμεν διεκράτειτε διεκρᾶτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκρατοῦμην διεκράτου διεκράτειτο
Dual διεκράτεισθον διεκρατεῖσθην
Plural διεκρατοῦμεθα διεκράτεισθε διεκράτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθοσ, οἰόμενοι ταχέωσ τὸ πνεῦμα ἐνδώσειν ὡσ ἐν ἐάρι, τὰσ ναῦσ ἑκατέρωθεν ἀγκύραισ ἔκ τε τοῦ πελάγουσ καὶ ἀπὸ τῆσ γῆσ διεκράτουν καὶ κοντοῖσ ἐξεώθουν ἀπ’ ἀλλήλων. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 10 2:3)

Synonyms

  1. to hold fast

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION