- "αὑτοῦ καὶ περιφανέστατοσ ἐξανέστηκεν, ἔχων ἑαυτῷ σύμμετρα πλάτη καὶ ὕψη καὶ μέλη καὶ ἄρθρα καὶ διαστήματα μορφοειδῆ , δύναται κατεργασθεὶσ καὶ σχηματισθεὶσ εἰκὼν Ἀλεξάνδρου καλεῖσθαι καὶ εἶναι, ταῖσ μὲν βάσεσιν ἁπτομένου τῆσ θαλάσσησ, τῶν δὲ χειρῶν τῇ μὲν ἐναγκαλιζομένου καὶ φέροντοσ πόλιν ἐνοικουμένην μυρίανδρον, τῇ δὲ δεξιᾷ ποταμὸν ἀέναον ἐκ φιάλησ σπένδοντοσ εἰσ τὴν θάλασσαν ἐκχεόμενον. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 2 16:3)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 2 16:3)
- "ὁ γάρ Θρᾴκιοσ Ἄθωσ, ᾗ μέγιστοσ αὑτοῦ καὶ περιφανέστατοσ ἐξανέστηκεν ἔχων ἑαυτῷ σύμμετρα πλάτη καὶ ὕψη καὶ μέλη καὶ ἄρθρα καὶ διαστήματα μορφοειδῆ, δύναται κατεργασθεὶσ καὶ σχηματισθεὶσ εἰκὼν Ἀλεξάνδρου καλεῖσθαι καὶ εἶναι, ταῖσ μὲν βάσεσιν ἁπτομένου τῆσ θαλάττησ, τῶν δὲ χειρῶν τῇ μὲν ἐναγκαλιζομένου καὶ φέροντοσ πόλιν ἐνοικουμένην μυρίανδρον, τῇ δὲ δεξιᾷ ποταμὸν ἀέναον ἐκ φιάλησ σπένδοντοσ εἰσ τὴν θάλατταν ἐκχεόμενον. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 2 5:4)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 2 5:4)
- εἰ δέ ποτε ἀκολουθήσειεν τοῖσ ἀνεπιτηδεύτωσ συντιθεμένοισ κώλοισ ἢ περιόδοισ ἢ βάσεσιν εὔρυθμοσ, τὸ συμβὰν ἐκ τῆσ αὐτομάτου τύχησ οὐκ ἀπωθεῖται. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 39 1:4)
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 39 1:4)
- "οὐ γὰρ ὡσ σμήνουσ ἡγεμόνασ δεῖ ποιεῖν ἀνεξόδουσ οὐδὲ φρουρεῖν συγκλείσαντασ τῇ ὕλῃ μᾶλλον δὲ συμφράξαντασ, ὥσπερ οὗτοι τοὺσ θεοὺσ ἀέρων ἕξεισ ποιοῦντεσ καὶ ὑδάτων καὶ πυρὸσ δυνάμεισ ἐγκεκραμένασ ἡγούμενοι συγγεννῶσι τῷ κόσμῳ καὶ πάλιν συγκατακάουσιν, οὐκ ἀπολύτουσ οὐδ’ ἐλευθέρουσ οἱο͂ν ἡνιόχουσ ἢ κυβερνήτασ ὄντασ ἀλλ’, ὥσπερ ἀγάλματα προσηλοῦται καὶ συντήκεται βάσεσιν, οὕτωσ ἐγκεκλειμένουσ εἰσ τὸ σωματικὸν καὶ συγκαταγεγομφωμένουσ, κοινωνοῦντασ αὐτῷ μέχρι φθορᾶσ καὶ διαλύσεωσ ἁπάσησ καὶ μεταβολῆσ. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 2910)
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 2910)
- τρόπον ἀναγκάζομεν ᾄδειν, μέχρι γε τοσούτου πεπαιδεῦσθαι σχεδὸν ἀναγκαῖον, μέχρι τοῦ δυνατὸν εἶναι συνακολουθεῖν ἕκαστον ταῖσ τε βάσεσιν τῶν ῥυθμῶν καὶ ταῖσ χορδαῖσ ταῖσ τῶν μελῶν, ἵνα καθορῶντεσ τάσ τε ἁρμονίασ καὶ τοὺσ ῥυθμούσ, ἐκλέγεσθαί τε τὰ προσήκοντα οἱοῖ́ τ’ ὦσιν ἃ τοῖσ τηλικούτοισ τε καὶ τοιούτοισ ᾄδειν πρέπον, καὶ οὕτωσ ᾄδωσιν, καὶ ᾄδοντεσ αὐτοί τε ἡδονὰσ τὸ παραχρῆμα ἀσινεῖσ ἥδωνται καὶ τοῖσ νεωτέροισ ἡγεμόνεσ ἠθῶν χρηστῶν ἀσπασμοῦ προσήκοντοσ γίγνωνται· (Plato, Laws, book 2 110:1)
(플라톤, Laws, book 2 110:1)