Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀ̄θάνατος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀ̄θάνατος ἀ̄θάνατος ἀ̄θάνατον

Structure: ἀ (Prefix) + ̄θανατ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a_q- always in the adj. and all derivs., v. A a, fin.

Sense

  1. undying, immortal
  2. everlasting, perpetual
  3. maintained at a constant figure

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative ἀ̄θάνατος ἀ̄θάνατον
Genitive ἀ̄θανάτου ἀ̄θανάτου
Dative ἀ̄θανάτῳ ἀ̄θανάτῳ
Accusative ἀ̄θάνατον ἀ̄θάνατον
Vocative ἀ̄θάνατε ἀ̄θάνατον
DualN/A/V ἀ̄θανάτω ἀ̄θανάτω
G/D ἀ̄θανάτοιν ἀ̄θανάτοιν
PluralNominative ἀ̄θάνατοι ἀ̄θάνατα
Genitive ἀ̄θανάτων ἀ̄θανάτων
Dative ἀ̄θανάτοις ἀ̄θανάτοις
Accusative ἀ̄θανάτους ἀ̄θάνατα
Vocative ἀ̄θάνατοι ἀ̄θάνατα
Positive Comparative Superlative
Adjective ἀ̄θάνατος ἀ̄θανάτου ἀ̄θανατώτερος ἀ̄θανατωτέρου ἀ̄θανατώτατος ἀ̄θανατωτάτου
Adverb ἀ̄θανάτως ἀ̄θανατώτερον ἀ̄θανατώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • θεοῖσ δ’ ἀνίσχοντεσ χέρασ ἀθανάτοισ εὔχοντο παύσασθαι δυᾶν. (Bacchylides, , dithyrambs, ode 15 5:1)
  • εὖ δὲ ἕκαστα ἀθανάτοισ διέταξεν ὁμῶσ καὶ ἐπέφραδε τιμάσ. (Hesiod, Theogony, Book Th. 9:7)
  • θεία δ’ Ηἔλιόν τε μέγαν λαμπράν τε Σελήνην Ηὦ θ’, ἣ πάντεσσιν ἐπιχθονίοισι φαείνει ἀθανάτοισ τε θεοῖσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι, γείναθ’ ὑποδμηθεῖσ’ Ὑπερίονοσ ἐν φιλότητι. (Hesiod, Theogony, Book Th. 38:1)
  • ἣ δὲ καὶ ἀστερόεντοσ ἀπ’ οὐρανοῦ ἔμμορε τιμῆσ ἀθανάτοισ τε θεοῖσι τετιμένη ἐστὶ μάλιστα. (Hesiod, Theogony, Book Th. 42:6)
  • ἀλλ’, ὦ σεμνὴ παρά τ’ ἀθανάτοισ καὶ παρὰ θνητοῖσ, Παλλὰσ Ἀθάνα, δράσομεν οὕτωσ ὡσ σὺ κελεύεισ. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, anapests 1:1)

Synonyms

  1. everlasting

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION