Hellas Alive Dictionary - απαραμυθητος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀπαραμύθητος ἀπαραμύθητη ἀπαραμύθητον

Structure: ἀ (Prefix) + παραμυθητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: paramuqe/omai

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀπαραμύθητος ἀπαραμυθήτου	ἀπαραμυθητότερος ἀπαραμυθητοτέρου	ἀπαραμυθητότατος ἀπαραμυθητοτάτου
Adverb	ἀπαραμυθήτως	ἀπαραμυθητότερον	ἀπαραμυθητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

θεογονίαν τοίνυν καὶ ζῳογονίαν ἀναγκαῖον, ὡσ ἐοίκεν, πρῶτόν μοι, κακῶσ ἀπεικασάντων τῶν ἔμπροσθεν, βέλτιον ἀπεικάσαι κατὰ τὸν ἔμπροσθεν λόγον, ἀναλαβόντα ὃν πρὸσ τοὺσ ἀσεβεῖσ ἐπικεχείρηκα λέγων, φράζων ὡσ εἰσὶν θεοὶ ἐπιμελούμενοι πάντων, σμικρῶν καὶ μειζόνων, καὶ σχεδὸν ἀπαραμύθητοι τῶν περὶ τὰ δίκαιά εἰσιν πράγματα ‐ εἰ δὴ μέμνησθέ γε, ὦ Κλεινία· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 53:6)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com