ἀκροθίνιον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
ἀκροθίνιον
Structure:
ἀκροθινι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Sense
- the topmost part of a heap, the choice part
- firstfruits of the field
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Φοίνισσα μὲν γῆ πατρὶσ ἡ θρέψασά με, Ἀγήνοροσ δὲ παῖδεσ ἐκ παίδων δορὸσ Φοίβῳ μ’ ἔπεμψαν ἐνθάδ’ ἀκροθίνιον. (Euripides, Phoenissae, episode13)
- ὀμόσαντεσ τὸν χαλκοῦν ταῦρον, ὃν ὕστερον ἁλόντα μετὰ τὴν μάχην εἰσ τὴν Κάτλου φασὶν οἰκίαν ὥσπερ ἀκροθίνιον τῆσ νίκησ κομισθῆναι· (Plutarch, Caius Marius, chapter 23 6:2)
- οὔτε γὰρ τελευτήσαντι τοιαύτην εἰκὸσ ἦν ἀνδρὶ δειλῷ καὶ προδότῃ γενέσθαι τιμήν, οὔτ’ ἂν ἐτόλμησε τῶν θυγατέρων ὄνομα θέσθαι τῇ μὲν Ναυσινίκην τῇ δ’ Ἀκροθίνιον τῇ δ’ Ἀλεξιβίαν, Ἀριστέα δὲ καλέσαι τὸν υἱόν, εἰ μή τισ ἦν ἐπιφάνεια καὶ λαμπρότησ περὶ αὐτὸν ἀπὸ τῶν ἔργων ἐκείνων. (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 39 16:1)
- ἐὰν δὲ ἢ πᾶσιν ἢ τοῖν δυοῖν ἴσαι γίγνωνται, τῇ ἀγαθῇ μοίρᾳ καὶ τύχῃ ἐπιτρέψαντασ, κλήρῳ διελόντασ τὸν νικῶντα καὶ δεύτερον καὶ τρίτον στεφανῶσαι θαλλῷ, καὶ τὰ ἀριστεῖα ἀποδόντασ πᾶσιν ἀνειπεῖν ὅτι Μαγνήτων ἡ κατὰ θεὸν πάλιν τυχοῦσα σωτηρίασ πόλισ, ἀποφήνασα αὑτῆσ Ἡλίῳ ἄνδρασ τοὺσ ἀρίστουσ τρεῖσ, ἀκροθίνιον Ἀπόλλωνι κατὰ τὸν παλαιὸν νόμον ἀνατίθησι κοινὸν καὶ Ἡλίῳ, ὅσονπερ ἂν ἕπωνται χρόνον τῇ κρίσει. (Plato, Laws, book 12 35:1)
- ἔπειθ’ οἱ μὲν ἐπίγονοι τὴν πόλιν ἑλόντεσ διήρπασαν, καὶ τῆσ Τειρεσίου θυγατρὸσ Δάφνησ ἐγκρατεῖσ γενόμενοι ταύτην ἀνέθεσαν εἰσ Δελφοὺσ κατά τινα εὐχὴν ἀκροθίνιον τῷ θεῷ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 66 5:3)