Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀφοσιόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀφοσιόω

Structure: ἀπ (Prefix) + ὁσιό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to purify from guilt or pollution
  2. to purify oneself from sins of negligence, to make expiatory offerings
  3. to acquit oneself of, to quit oneself, quitting oneself of the orders

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφοσίω ἀφοσίοις ἀφοσίοι
Dual ἀφοσίουτον ἀφοσίουτον
Plural ἀφοσίουμεν ἀφοσίουτε ἀφοσίουσιν*
SubjunctiveSingular ἀφοσίω ἀφοσίοις ἀφοσίοι
Dual ἀφοσίωτον ἀφοσίωτον
Plural ἀφοσίωμεν ἀφοσίωτε ἀφοσίωσιν*
OptativeSingular ἀφοσίοιμι ἀφοσίοις ἀφοσίοι
Dual ἀφοσίοιτον ἀφοσιοίτην
Plural ἀφοσίοιμεν ἀφοσίοιτε ἀφοσίοιεν
ImperativeSingular ἀφοσῖου ἀφοσιοῦτω
Dual ἀφοσίουτον ἀφοσιοῦτων
Plural ἀφοσίουτε ἀφοσιοῦντων, ἀφοσιοῦτωσαν
Infinitive ἀφοσίουν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφοσιων ἀφοσιουντος ἀφοσιουσα ἀφοσιουσης ἀφοσιουν ἀφοσιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφοσίουμαι ἀφοσίοι ἀφοσίουται
Dual ἀφοσίουσθον ἀφοσίουσθον
Plural ἀφοσιοῦμεθα ἀφοσίουσθε ἀφοσίουνται
SubjunctiveSingular ἀφοσίωμαι ἀφοσίοι ἀφοσίωται
Dual ἀφοσίωσθον ἀφοσίωσθον
Plural ἀφοσιώμεθα ἀφοσίωσθε ἀφοσίωνται
OptativeSingular ἀφοσιοίμην ἀφοσίοιο ἀφοσίοιτο
Dual ἀφοσίοισθον ἀφοσιοίσθην
Plural ἀφοσιοίμεθα ἀφοσίοισθε ἀφοσίοιντο
ImperativeSingular ἀφοσίου ἀφοσιοῦσθω
Dual ἀφοσίουσθον ἀφοσιοῦσθων
Plural ἀφοσίουσθε ἀφοσιοῦσθων, ἀφοσιοῦσθωσαν
Infinitive ἀφοσίουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφοσιουμενος ἀφοσιουμενου ἀφοσιουμενη ἀφοσιουμενης ἀφοσιουμενον ἀφοσιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἃ δ’ ἐν τῇ παλινῳδίᾳ τὸν ἔρωτα ἀφοσιούμενοσ αὖθισ ὁ Σωκράτησ εἴρηκεν ἐνθένδε ἀρξάμενοσ· (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 7 3:2)
  • οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ πρὸσ τὸν λόγον ἅπαξ ἀνέστη, τὴν προβολὴν ἀφοσιούμενοσ, καὶ τῶν κατηγόρων ἐλάχιστα τὸν Κίμωνα λυπήσασ ἀπεχώρησε. (Plutarch, , chapter 10 5:4)
  • λέγε τοίνυν, ἔφη, αὐτῷ, ὦ Κέβησ, τἀληθῆ, ὅτι οὐκ ἐκείνῳ βουλόμενοσ οὐδὲ τοῖσ ποιήμασιν αὐτοῦ ἀντίτεχνοσ εἶναι ἐποίησα ταῦτα ‐ ᾔδη γὰρ ὡσ οὐ ῥᾴδιον εἰή ‐ ἀλλ’ ἐνυπνίων τινῶν ἀποπειρώμενοσ τί λέγοι, καὶ ἀφοσιούμενοσ εἰ ἄρα πολλάκισ ταύτην τὴν μουσικήν μοι ἐπιτάττοι ποιεῖν. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 23:1)
  • "αὐτῷ, ὦ Κέβησ, τἀληθῆ, ὅτι οὐκ ἐκείνῳ βουλόμενοσ οὐδὲ τοῖσ ποιήμασιν αὐτοῦ ἀντίτεχνοσ εἶναι ἐποίησα ταῦτα ᾔδη γὰρ ὡσ οὐ ῥᾴδιον εἰή, ἀλλ’ ἐνυπνίων τινῶν ἀποπειρώμενοσ τί λέγοι, καὶ ἀφοσιούμενοσ εἰ πολλάκισ ταύτην τὴν μουσικήν μοι ἐπιτάττοι ποιεῖν οὕτω δὴ πρῶτον μὲν εἰσ τὸν θεὸν ἐποίησα οὗ ἧν ἡ παροῦσα θυσία, μετὰ δὲ τὸν θεόν, ἐννοήσασ ὅτι τὸν ποιητὴν δεοί, εἴπερ μέλλοι ποιητὴν εἶναι, ποιεῖν μύθουσ ἀλλ’ οὐ λόγουσ, καὶ αὐτὸσ οὐκ ἦ μυθολογικόσ, διὰ ταῦτα δὴ οὓσ προχείρουσ εἶχον μύθουσ καὶ ἠπιστάμην τοὺσ Αἰσώπου, τούτων ἐποίησα οἷσ πρώτοισ ἐνέτυχον. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , section13)
  • καθιζέτω τῶν γειτόνων τὸν ἐγγύτατα ὁ προσήκων γένει, ἀφοσιούμενοσ ὑπὲρ αὑτοῦ τε καὶ ὑπὲρ τῆσ συγγενείασ ὅλησ, τὸ δὲ ὀφλὸν ἐξορίζειν, καθάπερ ἐρρήθη τὸ τῶν ζῴων γένοσ. (Plato, Laws, book 9 133:1)

Synonyms

  1. to purify oneself from sins of negligence

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION