Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀρετή ἐστιν ἡ φρόνησισ, τοῦ δὲ θυμοειδοῦσ ἥ τε πραότησ καὶ ἡ ἀνδρεία, τοῦ δὲ ἐπιθυμητικοῦ ἥ τε σωφροσύνη καὶ ἡ ἐγκράτεια, ὅλησ δὲ τῆσ ψυχῆσ ἥ τε δικαιοσύνη καὶ ἡ ἐλευθεριότησ καὶ ἡ μεγαλοψυχία.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 5:1)
λογιστικοῦ ἡ ἀφροσύνη, τοῦ δὲ θυμοειδοῦσ ἥ τε ὀργιλότησ καὶ ἡ δειλία, τοῦ δὲ ἐπιθυμητικοῦ ἥ τε ἀκολασία καὶ ἡ ἀκράτεια, ὅλησ δὲ τῆσ ψυχῆσ ἥ τε ἀδικία καὶ ἀνελευθεριότησ καὶ μικροψυχία.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 6:1)
σωφροσύνη δ’ ἐστὶν ἀρετὴ τοῦ ἐπιθυμητικοῦ, καθ’ ἣν ἀνόρεκτοι γίνονται περὶ τὰσ ἀπολαύσεισ τῶν φαύλων ἡδονῶν.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 9:2)
ἐγκράτεια δ’ ἐστὶν ἀρετὴ τοῦ ἐπιθυμητικοῦ, καθ’ ἣν κατέχουσι τῷ λογισμῷ τὴν ἐπιθυμίαν ὁρμῶσαν ἐπὶ τὰσ φαύλασ ἡδονάσ.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 9:3)
ἀκολασία δ’ ἐστὶ κακία τοῦ ἐπιθυμητικοῦ, καθ’ ἣν αἱροῦνται τὰσ φαύλασ ἡδονάσ.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 12:1)
ἀκράτεια δ’ ἐστὶ κακία τοῦ ἐπιθυμητικοῦ, καθ’ ἣν παρασύρουσι τῇ ἀλογίᾳ τὴν ἐπιθυμίαν ὠθοῦσαν ἐπὶ τὰσ τῶν φαύλων ἡδονῶν ἀπολαύσεισ.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 12:4)
ναί, ἦν δ’ ἐγώ, ἄν γε τοῦ λογιστικοῦ ἄλλο τι φανῇ, ὥσπερ τοῦ ἐπιθυμητικοῦ ἐφάνη ἕτερον ὄν.
(플라톤, Republic, book 4 494:1)
διὸ νέοι μὲν ὀξεῖσ καὶ ἰταμοὶ περί τε τὰσ ὀρέξεισ διάπυροι καὶ οἰστρώδεισ αἵματοσ πλήθει καὶ θερμότητι, τῶν δὲ πρεσβυτῶν ἡ περὶ τὸ ἧπαρ ἀρχὴ τοῦ ἐπιθυμητικοῦ κατασβέννυται καὶ γίνεται μικρὰ καὶ ἀσθενήσ·
(플루타르코스, De virtute morali, section 11 2:1)
διὸ νέοι μὲν καὶ ὀξεῖσ καὶ ἰταμοὶ περί τε τὰσ ὀρέξεισ διάπυροι καὶ οἰστρώδεισ αἵματοσ πλήθει καὶ θερμότητι, τῶν δὲ πρεσβυτῶν ἡ περὶ τὸ ἧπαρ ἀρχὴ τοῦ ἐπιθυμητικοῦ κατασβέννυται καὶ γίγνεται μικρὰ καὶ ἀσθενήσ·
(플루타르코스, De virtute morali, section 11 5:1)
περὶ τῶν τῆσ ψυχῆσ δυνάμεων ἐν Πολιτείᾳ Πλάτωνοσ τὴν τοῦ λογιστικοῦ καὶ θυμοειδοῦσ καὶ ἐπιθυμητικοῦ συμφωνίαν ἁρμονίᾳ μέσησ καὶ ὑπάτησ καὶ νήτησ εἰκάσαντοσ;
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 9, section 11)
ἣν οὖν τὸ ἔσχατον ἔχει πρὸσ τὸ πρῶτον ἀντίθεσιν καὶ τὸ νέατον πρὸσ τὸ ὕπατον, ταύτην τοῦ ἐπιθυμητικοῦ πρὸσ τὸ λογιστικὸν ἔχοντοσ, οὐκ ἔστιν ἀνωτάτω μὲν εἶναι καὶ πρῶτον ὕπατον δὲ μὴ εἶναι τὸ λογιστικὸν ἀλλ’ ἕτερον.
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 9, section 1 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION