Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκεῖθεν δὲ ὅτι ἔγνωκεν, ἐπειδὰν προκεχωρηκότα Ἀλέξανδρον πύθηται, ἰέναι ξὺν τῇ δυνάμει παρὰ Βῆσσον, ὡσ ξὺν ἐκείνῳ ἐπιθησόμενοσ ὅπῃ ἂν τύχῃ τοῖσ Μακεδόσι.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 25 5:2)
εἰ δέ τισ οἰέται μικρὰν ἀφορμὴν εἶναι, σιτηρέσιον τοῖσ στρατευομένοισ ὑπάρχειν, οὐκ ὀρθῶσ ἔγνωκεν·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 35:1)
περὶ δ’ ὧν δικαστήριον ἔγνωκεν καὶ τέλοσ ἔσχηκεν, πῶσ οὐ δεινὰ ποιεῖ νόμον εἰσφέρων δι’ οὗ ταῦτα λυθήσεται;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 114:2)
ͅἦλθον γάρ,’ φησίν, ͅεἰσ Ἀθήνασ καὶ οὔτισ με ἔγνωκεν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. z'. DHMOKRITOS 3:6)
εἰ δέ τισ ἄλλα παρὰ ταῦτα ἔγνωκεν, λεγέτω·
(디오니시오스, chapter 202)
περὶ γὰρ τῶν ἐν τῇ πόλει πεπραμένων ἔγνωκεν ἑτέρωσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 365:2)
οὕτω δὲ πάλαι περὶ τῆσ τούτων πανουργίασ καὶ κακονοίασ ἡ πόλισ ἔγνωκεν, ὥστ’ ἐπὶ μὲν τοῖσ ἄλλοισ ὠνίοισ ἅπασι τοὺσ ἀγορανόμουσ φύλακασ κατεστήσατε, ἐπὶ δὲ ταύτῃ μόνῃ τῇ τέχνῃ χωρὶσ σιτοφύλακασ ἀποκληροῦτε·
(리시아스, Speeches, Κατὰ τῶν σιτοπωλῶν 24:1)
πᾶσ ὁ ἁμαρτάνων οὐχ ἑώρακεν αὐτὸν οὐδὲ ἔγνωκεν αὐτόν.
(IWANOU A, chapter 3 7:2)
ἣν οὐδεὶσ τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνοσ τούτου ἔγνωκεν, εἰ γὰρ ἔγνωσαν, οὐκ ἂν τὸν κύριον τῆσ δόξησ ἐσταύρωσαν·
(PROS KORINQIOUS A, chapter 2 9:1)
οὕτωσ καὶ τὰ τοῦ θεοῦ οὐδεὶσ ἔγνωκεν εἰ μὴ τὸ πνεῦμα τοῦ θεοῦ.
(PROS KORINQIOUS A, chapter 2 13:2)
εὖ νιν ἔγνωκεν·
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 ΑΡΚΕΣΙΛᾼ ΚΥΡΗΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 89:1)
ὅστισ ἄρα τῶν τοῦ σώματόσ τι γιγνώσκει, τὰ αὑτοῦ ἀλλ’ οὐχ αὑτὸν ἔγνωκεν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 170:2)
καὶ φαίνεται τοῦτον λέγειν τὸν Σωκράτη, προσκεχρῆσθαι δὲ τῷ ἐμῷ ὀνόματι, ἐμὲ παράδειγμα ποιούμενοσ, ὥσπερ ἂν <εἰ> εἴποι ὅτι "οὗτοσ ὑμῶν, ὦ ἄνθρωποι, σοφώτατόσ ἐστιν, ὅστισ ὥσπερ Σωκράτησ ἔγνωκεν ὅτι οὐδενὸσ ἄξιόσ ἐστι τῇ ἀληθείᾳ πρὸσ σοφίαν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 48:3)
ὡσ δή τοι εἴ τισ ἔχει ψευδῆ μὲν ἀποφῆναι ἃ εἰρήκαμεν, ἱκανῶσ δὲ ἔγνωκεν ὅτι ἄριστον δικαιοσύνη, πολλήν που συγγνώμην ἔχει καὶ οὐκ ὀργίζεται τοῖσ ἀδίκοισ, ἀλλ’ οἶδεν ὅτι πλὴν εἴ τισ θείᾳ φύσει δυσχεραίνων τὸ ἀδικεῖν ἢ ἐπιστήμην λαβὼν ἀπέχεται αὐτοῦ, τῶν γε ἄλλων οὐδεὶσ ἑκὼν δίκαιοσ, ἀλλ’ ὑπὸ ἀνανδρίασ ἢ γήρωσ ἤ τινοσ ἄλλησ ἀσθενείασ ψέγει τὸ ἀδικεῖν, ἀδυνατῶν αὐτὸ δρᾶν.
(플라톤, Republic, book 2 85:1)
"ἄνθρωποσ οὐκ ἔγνωκεν.
(플루타르코스, Alexander, chapter 64 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION