Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἥ τε γὰρ βύσσοσ τὴν γῆν ἀποσημαίνειν ἐοίκε διὰ τὸ ἐξ αὐτῆσ ἀνεῖσθαι τὸ λίνον, ἥ τε πορφύρα τὴν θάλασσαν τῷ πεφοινῖχθαι τῶν ἰχθύων τῷ αἵματι, τὸν δὲ ἀέρα βούλεται δηλοῦν ὁ ὑάκινθοσ, καὶ ὁ φοῖνιξ δ’ ἂν εἰή τεκμήριον τοῦ πυρόσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 228:2)
ἐπιγράφειν δὲ καὶ τοῖσ θυρώμασιν αὐτῶν τὰ μέγιστα ὧν εὐεργέτησεν αὐτοὺσ ὁ θεὸσ ἔν τε βραχίοσιν ἕκαστον διαφαίνειν, ὅσα τε τὴν ἰσχὺν ἀποσημαίνειν δύναται τοῦ θεοῦ καὶ τὴν πρὸσ αὐτοὺσ εὔνοιαν φέρειν ἐγγεγραμμένα ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ καὶ τοῦ βραχίονοσ, ὡσ περίβλεπτον πανταχόθεν τὸ περὶ αὐτοὺσ πρόθυμον τοῦ θεοῦ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 273:1)
ἅμα τε γὰρ ἐπαύετο τοῦ λόγου, ὃν πρὸσ τοὺσ Ιοὐδαίουσ εἶπεν, καὶ αὐτίκα ὑετὸν ἠφίει μέγαν παρ’ ἐλπίδα τοῖσ ἀνθρώποισ γενόμενον διὰ τὸ ἐκείνην τὴν ἡμέραν αἴθριον ἑώθεν οὖσαν οὐδὲν ὄμβριον ἀποσημαίνειν ἐκ τῶν περὶ τὸν οὐρανὸν καὶ τὸ πᾶν ἔτοσ αὐχμῷ μεγάλῳ κατεσχημένον ἐπ’ ἀπογνώσει ποιεῖν τοὺσ ἀνθρώπουσ ὕδατοσ τοῦ ἄνωθεν, εἰ καὶ σύννεφόν ποτε θεάσαιντο τὸν οὐρανόν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 338:1)
" Γάιοσ μὲν δὴ ταῦτα γράφει πρὸσ τὸν Πετρώνιον πρότερον ἢ ἐντυχεῖν ἐπὶ ἀποστάσει καταδόξασ αὐτοὺσ ἐπείγεσθαι, μηδὲν γὰρ ἕτερον ἀποσημαίνειν τὴν διάνοιαν αὐτῶν, ἀλλὰ πόλεμον ἄντικρυσ Ῥωμαίοισ ἀπειλεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 357:2)
οἱ μὲν γὰρ ἀποσημαίνειν ἔφασαν τὸν λόγον, ὡσ συμβουλευομένησ ἀποστάντα μανιῶν καὶ τοῦ εἰσ τοὺσ πολίτασ ὠμοῦ μετρίωσ καὶ μετ’ ἀρετῆσ ἐξηγεῖσθαι τῶν πραγμάτων, καὶ παρ’ αὐτὸν ἀπολέσθαι τρόπῳ τῷ αὐτοῦ χρώμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 222:2)
"καὶ γὰρ οἱ μάντεισ τῇ Δήμητρι τὸν βοῦν θύοντεσ πολὺν θόρυβον καὶ κίνδυνον λέγουσι δημόσιον ἀποσημαίνειν τὰ ἔμπυρα.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 17 7:11)
"τῶν γὰρ μάντεων οἰωνοπόλουσ τινὰσ καλεῖ καὶ ἱερεῖσ, ἑτέρουσ δὲ τῶν θεῶν αὐτῶν διαλεγομένων συνιέντασ καὶ συμφρονοῦντασ ἀποσημαίνειν οἰέται τὸ μέλλον, ἐν οἷσ λέγει τῶν δ’ Ἕλενοσ, Πριάμοιο φίλοσ παῖσ, ξύνθετο θυμῷ βουλήν, ἥ ῥα θεοῖσιν ἐφήνδανε μητιόωσι καί ὣσ γὰρ ἐγὼν ὄπ’ ἄκουσα θεῶν αἰειγενετάων.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 247)
καὶ γὰρ εἰκὸσ ἀνθρώπουσ ἐν χρείᾳ λόγου τὸ πρῶτον καὶ φωνῆσ ἐνάρθρου γενέσθαι, τάσ τε πράξεισ καὶ τοὺσ πράττοντασ αὐτὰσ καὶ τὰ πάθη καὶ τοὺσ πάσχοντασ ἀλλήλοισ διασαφεῖν καὶ ἀποσημαίνειν βουλομένουσ.
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 10, section 1 6:2)
τὸ μὲν οὖν βούλιμον λιμὸν ἐδόκει μέγαν ἢ δημόσιον ἀποσημαίνειν, καὶ μάλιστα παρ’ ἡμῖν τοῖσ Αἰολεῦσιν ἀντὶ τοῦ β τῷ π χρωμένοισ·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Τίσ αἰτία βουλίμου. 3:2)
τότε δὲ τοῦ Θησέωσ τὸν πατέρα θαρρύνοντοσ καὶ μεγαληγοροῦντοσ ὡσ χειρώσεται τὸν Μινώταυρον, ἔδωκεν ἕτερον ἱστίον λευκὸν τῷ κυβερνήτῃ, κελεύσασ ὑποστρέφοντα σωζομένου τοῦ Θησέωσ ἐπάρασθαι τὸ λευκόν, εἰ δὲ μή, τῷ μέλανι πλεῖν καὶ ἀποσημαίνειν τὸ πάθοσ.
(플루타르코스, chapter 17 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION