Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀξιῶ τοίνυν ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πάνθ’ ὅσ’ ἐστὶν δίκαι’ ἐπιδείξαντοσ ἐμοῦ καὶ πίστιν προσθέντοσ ὑμῖν, ὥσπερ ἂν αὐτὸσ ἕκαστοσ παθὼν τὸν πεποιηκότ’ ἐμίσει, οὕτωσ ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸσ Κόνωνα τουτονὶ τὴν ὀργὴν ἔχειν, καὶ μὴ νομίζειν ἴδιον τῶν τοιούτων μηδὲν ὃ κἂν ἄλλῳ τυχὸν συμβαίη, ἀλλ’ ἐφ’ ὅτου ποτ’ ἂν συμβῇ, βοηθεῖν καὶ τὰ δίκαι’ ἀποδιδόναι, καὶ μισεῖν τοὺσ πρὸ μὲν τῶν ἁμαρτημάτων θρασεῖσ καὶ προπετεῖσ, ἐν δὲ τῷ δίκην ὑπέχειν ἀναισχύντουσ καὶ πονηροὺσ καὶ μήτε δόξησ μήτ’ ἔθουσ μήτ’ ἄλλου μηδενὸσ φροντίζοντασ πρὸσ τὸ μὴ δοῦναι δίκην.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 60:2)
ἀρνεῖσθαι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἀξιώσαιμί σε τοσούτων ἀνδρῶν εἰδότων οὐδ’ εἰσ ἀναισχύντουσ καταφεύγειν ἀπολογίασ, Μάρκιον ὄντα καὶ φρόνημα μεῖζον ἢ κατ’ ἰδιώτην ἔχοντα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 34 2:1)
ἐπεὶ δ’ οἱ μὲν παλαιοὶ καλῶσ ὑπὲρ αὐτῶν ἀποφηνάμενοι παρέλιπον ἀγωνίσασθαι τῷ λόγῳ, μηδ’ ὑπονοήσαντεσ ἔσεσθαί τινασ εἰσ τοσοῦτον ἀναισχύντουσ σοφιστάσ, ὡσ ἀντιλέγειν ἐπιχειρῆσαι τοῖσ ἐναργέσιν, οἱ νεώτεροι δὲ τὸ μέν τι νικηθέντεσ ὑπὸ τῶν σοφισμάτων ἐπείσθησαν αὐτοῖσ, τὸ δέ τι καὶ ἀντιλέγειν ἐπιχειρήσαντεσ ἀποδεῖν μοι πολὺ τῆσ τῶν παλαιῶν ἔδοξαν δυνάμεωσ, διὰ τοῦθ’, ὡσ ἂν ἐκείνων αὐτῶν, εἴπερ ἔτ’ ἦν τισ, ἀγωνίσασθαί μοι δοκεῖ πρὸσ τοὺσ ἀνατρέποντασ τῆσ τέχνησ τὰ κάλλιστα, καὶ αὐτὸσ οὕτωσ ἐπειράθην συνθεῖναι τοὺσ λόγουσ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 103)
ἃ παθόντεσ ἄρα πεφύκαμεν διαφερόντωσ θαρραλέοι τ’ εἶναι καὶ θρασεῖσ, ἐν τούτοισ δέον ἄν, ὡσ ἐοίκ’, εἰή τὸ μελετᾶν ὡσ ἥκιστα εἶναι ἀναισχύντουσ τε καὶ θρασύτητοσ γέμοντασ, φοβεροὺσ δὲ εἰσ τό τι τολμᾶν ἑκάστοτε λέγειν ἢ πάσχειν ἢ καὶ δρᾶν αἰσχρὸν ὁτιοῦν.
(플라톤, Laws, book 1 151:5)
φασὶ δὲ δή τινεσ αὐτοὺσ ἀναισχύντουσ εἶναι, ψευδόμενοι·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 163:1)
ταῦτα γὰρ ἔνιοι ἐσυκοφάντουν πρὸσ τὴν ἄλλην ἀτυφίαν τοῦ Κάτωνοσ, οὐ καθορῶντεσ ὅσον ἐν τῷ πρὸσ ἡδονὰσ καὶ φόβουσ καὶ δεήσεισ ἀναισχύντουσ ἀγνάμπτῳ καὶ στερρῷ τοῦ ἀνδρὸσ τὸ ἥμερον ἐνῆν καὶ φιλόστοργον.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 11 3:1)
πρῶτον μὲν γὰρ ἀναισχύντουσ ἡγούμεθα τοὺσ ἑαυτοὺσ ἐπαινοῦντασ, αἰδεῖσθαι προσῆκον αὐτοῖσ κἂν ὑπ’ ἄλλων ἐπαινῶνται δεύτερον δ’ ἀδίκουσ, ἃ λαμβάνειν ἔδει παρ’ ἑτέρων αὑτοῖσ διδόντασ·
(플루타르코스, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 1 8:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION