Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἶμαι δ’ ἄν, εἴ τισ αὐτοὺσ τοὺσ παραταξαμένουσ ἐρωτήσειεν πότερ’ ἡγοῦνται ταῖσ αὑτῶν ἀρεταῖσ ἢ τῇ παραδόξῳ καὶ χαλεπῇ τύχῃ κατωρθωκέναι καὶ τῇ τοῦ προεστηκότοσ αὑτῶν ἐμπειρίᾳ καὶ τόλμῃ, οὐδέν’ οὔτ’ ἀναίσχυντον οὔτε τολμηρὸν οὕτωσ εἶναι, ὅντιν’ ἀντιποιήσεσθαι τῶν πεπραγμένων.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 27:1)
ταῦτα δὲ ἀκούσαντεσ οἱ Τρῶεσ ἠγανάκτουν καὶ ὁ Πρίαμοσ καὶ πάντων μάλιστα ὁ Ἕκτωρ,ὅτι νόμῳ τοῦ Ἀλεξάνδρου λαβόντοσ παρὰ τοῦ πατρόσ, καὶ τῆσ Ἑλένησ βουλομένησ ἐκείνῳ συνοικεῖν, οἱ δὲ οὕτωσ ἀναίσχυντον ἐτόλμων λέγειν λόγον·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 81:1)
καὶ τοῦτό ἐστι τὸ, ἀναίσχυντον δάνειον καὶ πικρόν̔, ὅταν οἶμαι τῷ βραδύνειν ἡ χάρισ εἰσ χρέοσ μεταστῇ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 5:1)
ὁπότε δὲ ἀναίσχυντον καὶ βδελυρόν, περὶ ἀναιδείασ καὶ βδελυρίασ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 20:2)
διὰ δὴ ταῦτα πάντα οἰστρῶν λόγον τε ὑπέμεινεν εἰπεῖν ἀναίσχυντον, ἐξ οὗ καταφανὴσ ἐγένετο τοῖσ ὑπονοοῦσιν, ὅτι τὸ συκοφάντημα κατὰ τῆσ κόρησ αὐτὸσ ἔγραψε καὶ ἔργον ἐτόλμησε τυραννικὸν πρᾶξαι καὶ ὠμόν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 35 7:1)
ἐξαπατηθῆναι ἢ προπεσεῖν ἢ ἀναίσχυντόν τι ποιῆσαι ἢ μετ’ ἐπιθυμίασ αἰσχρᾶσ ὀρεχθῆναί τινοσ οὐδὲν διαφέρει ἡμῖν, ἂν μόνον ἐν τοῖσ ἀπροαιρέτ[ικ]οισ εὐστοχῶμεν.
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ μάχεται τὸ θαρρεῖν τῷ εὐλαβεῖσθαι. 10:1)
τοιγαροῦν ὥσπερ εἰκὸσ τοὺσ περὶ τὰ μέγιστα διαμαρτάνοντασ τὸ μὲν φύσει θαρραλέον θρασὺ κατασκευάζομεν, ἀπονενοημένον, ἰταμόν, ἀναίσχυντον, τὸ δ’ εὐλαβὲσ φύσει καὶ αἰδῆμον δειλὸν καὶ ταπεινόν, φόβων καὶ ταραχῶν μεστόν.
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ μάχεται τὸ θαρρεῖν τῷ εὐλαβεῖσθαι. 11:1)
τὸν ἀναίσχυντον ἀναισχυντία, τὸν ἄπιστον ἀπιστία, τὸν λοίδορον λοιδορία, τὸν ὀργίλον ὀργή, τὸν φιλάργυρον αἱ ἀκατάλληλοι λήψεισ καὶ δόσεισ.
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ δυνάμενοι τὴν ἀνθρώπου ἐπαγγελίαν πληρῶσαι τὴν φιλοσόφου προσλαμβάνομεν. 12:2)
τὴν προαίρεσιν δὲ π[ρ]ότερον αἰδήμονα καὶ πιστὴν ἕξομεν ἢ ἀναίσχυντον καὶ ἄπιστον, οὐδ’ ἐγγὺσ διαφερόμεθα πλὴν μόνον ἐν τῇ σχολῇ μέχρι τῶν λογαρίων.
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων τὰ καθήκοντα ἔστιν εὑρίσκειν. 29:2)
τὸ γὰρ ἀναίσχυντον τί δεῖ ψευδῆ λέγοντα προσλαβεῖν τῇ συμφορᾷ;
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode40)
ἀλλὰ πολλῆσ μὲν τῆσ διαδρομῆσ δεῖ,^ συνεχοῦσ δὲ τῆσ θυραυλίασ, ἑώθέν τε ἐξανιστάμενον περιμένειν ὠθούμενον καὶ ἀποκλειόμενον καὶ ἀναίσχυντον ἐνίοτε καὶ ὀχληρὸν δοκοῦντα καὶ ὑπὸ θυρωρῷ κακῶσ συρίζοντι καὶ ὀνομακλήτορι Λιβυκῷ ταττόμενον καὶ μισθὸν τελοῦντα τῆσ μνήμησ τοῦ ὀνόματοσ.
(루키아노스, De mercede, (no name) 10:3)
ἀλλὰ μὰ τὴν ἀναίσχυντον Ἀθηνᾶν καὶ τὸν μέγαν θηριομάχον Ἡρακλέα οὐδ’ ὅσον τοῦ γρῦ καὶ τοῦ φνεῖ φροντιοῦμεν αὐτοῦ·
(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 19:2)
"ἀλλὰ καὶ βοὴν ὅτι μεγίστην καὶ μέλοσ ἀναίσχυντον καὶ βάδισμα οἱο͂ν τὸ ἐμόν.
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 13:16)
δεύτερα δὲ ὡσ τοῦτο οὐχ ἑώρα οἱ κατορθούμενον, ἐπ’ ἀναίσχυντον τρέπεται λόγον·
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 9 10:2)
καὶ τί τοῦτο ἀναίσχυντον;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 330:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION