Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ οὕτωσ ἀγανακτοῦσιν εἰργόμενοι τοῦ ἄρχειν οἱ πολλοί, ἀλλὰ καὶ χαίρουσιν ἐάν τισ ἐᾷ πρὸσ τοῖσ ἰδίοισ σχολάζειν, ὥστ’ ἐὰν οἰώνται τὰ κοινὰ κλέπτειν τοὺσ ἄρχοντασ, τότε γ’ ἀμφότερα λυπεῖ, τό τε τῶν τιμῶν μὴ μετέχειν καὶ τὸ τῶν κερδῶν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 172:2)
ἀγανακτοῦσιν γὰρ ἧττον κολαζόμενοι καὶ οἱ δοῦλοι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 3 15:4)
διὰ γὰρ φιλοτιμίαν οὐκ ἀνέχονται ὀλιγωρούμενοι, ἀλλ’ ἀγανακτοῦσιν ἂν οἰώνται ἀδικεῖσθαι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 12 5:1)
οὐδὲ γὰρ οἱ τῆσ ξενίασ ἁλισκόμενοι ἀγανακτοῦσιν ἐν τῷ οἰκήματι τούτῳ ὄντεσ, ἑώσ ἂν τῶν ψευδομαρτυριῶν ἀγωνίσωνται, ἀλλὰ μένουσιν καὶ οὐκ οἰόνται δεῖν ἐγγυητὰσ καταστήσαντεσ περιιέναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 192:3)
καὶ ἡμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἠγανακτοῦμεν ἐπὶ τοῖσ λεγομένοισ, πλέον δὲ οὐδὲν ἦν ἀγανακτοῦσιν ἡμῖν·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν 48:1)
οἱ δὲ ἀλεκτρυόνεσ οὐκ ἀγανακτοῦσιν ἐπὶ τούτοισ οὐδὲ οἱ κύνεσ οὐδὲ τῶν ὄνων οὐδείσ, οὐδὲ οἱ Πέρσαι·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 37:1)
οἱ δ’ ὥσπερ ἁλούσησ πολέμῳ κατὰ κράτοσ τῆσ πατρίδοσ οὐ τὰ χρήματα μόνον ἀφῃροῦντο τοὺσ νόμῳ κτησαμένουσ, ἀλλὰ καὶ εἰσ τὰσ γαμετὰσ αὐτῶν τὰσ εὐμόρφουσ παρενόμουν καὶ εἰσ θυγατέρασ ἐπιγάμουσ καθύβριζον καὶ πληγὰσ τοῖσ ἀγανακτοῦσιν ὥσπερ ἀνδραπόδοισ ἐδίδοσαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 2 3:1)
ἐκεῖνοι δ’ οὐκ ἀγανακτοῦσιν, εἰ σὺ αὐτοὺσ ἐλεεῖσ.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ἐπὶ τῷ ἐλεεῖσθαι ὀδυνωμένουσ. 37:2)
οὐ γὰρ ἔστιν ὅστισ οὐκ ἐλεεῖ τὰ μειράκια, τῶν δὲ ἡγεμόνων καὶ φανερῶσ ἀγανακτοῦσιν πολλοί.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 768:2)
οἱ δὲ κεκράγασιν ἁπανταχόθεν καὶ ἀγανακτοῦσιν καὶ τὴν δίκην ἐπιβοῶνται κἀμὲ τῆσ βραδυτῆτοσ αἰτιῶνται, ἀγνοοῦντεσ ὡσ οὐκ ὀλιγωρίᾳ τὰσ κρίσεισ ὑπερημέρουσ συνέβη γενέσθαι, ἀλλ’ ὑπὸ τῆσ εὐδαιμονίασ ᾗ συνεῖναι ἡμᾶσ ὑπολαμβάνουσιν.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 3:3)
πάνυ ἀγανακτοῦσιν, ὦ πάτερ, καὶ σχετλιάζουσιν καὶ εἰσ τὸ φανερὸν μὲν οὐ τολμῶσι λέγειν, ὑποτονθορύζουσι δὲ συγκεκυφότεσ αἰτιώμενοι τὸν χρόνον οὓσ ἔδει πάλαι τὰ καθ’ αὑτοὺσ εἰδότασ στέργειν ἕκαστον τοῖσ δεδικασμένοισ.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 4:3)
ὁρῶ ταῦτα πάντα καὶ πρὸσ ἐμαυτόν γε ἐννοῶ ὅ τι τὸ ἡδὺ αὐτοῖσ παρὰ τὸν βίον ἤ τί ἐκεῖνό ἐστιν, οὗ στερούμενοι ἀγανακτοῦσιν.
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 18:1)
ἑαυτοῖσ ἀναπλάττοντεσ, ἢν μεταξὺ πλουτουσιν αὐτοῖσ καὶ θησαυροὺσ ἀνορύττουσι καὶ βασιλεύουσι καὶ τὰ ἄλλα εὐδαιμονοῦσιν, ‐ οἱᾶ πολλὰ ἡ θεὸσ ἐκείνη ῥᾳδιουργεῖ, ἡ Εὐχή, μεγαλόδωροσ οὖσα καὶ πρὸσ οὐδὲν ἀντιλέγουσα, κἂν πτηνὸσ θέλῃ τισ γενέσθαι, κἂν κολοσσιαῖοσ τὸ μέγεθοσ, κἂν ὄρη ὅλα χρυσᾶ εὑρίσκειν ‐ ἢν τοίνυν ταῦτα ἐννοοῦσιν αὐτοῖσ ὁ παῖσ προσελθὼν ἔρηταί τι τῶν ἀναγκαίων, οἱο͂ν ὅθεν ἄρτουσ ὠνητέον ἢ ὅ τι φατέον πρὸσ τὸν ἀπαιτοῦντα τοὐνοίκιον ἐκ πολλοῦ περιμένοντα, οὕτωσ ἀγανακτοῦσιν ὡσ ὑπὸ τοῦ ἐρομένου καὶ παρενοχλήσαντοσ ἀφαιρεθέντεσ ἅπαντα ἐκεῖνα τἀγαθὰ καὶ ὀλίγου δέουσι τὴν ῥῖνα τοῦ παιδὸσ ἀποτραγεῖν.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 147:1)
ἔνιοι δὲ ὑπ’ ἀγνωμοσύνησ, ἐπειδὰν ἀπαιτῇ τὸν κόσμον ἐπιστᾶσα ἡ Τύχη, ἄχθονταί τε καὶ ἀγανακτοῦσιν ὥσπερ οἰκείων τινῶν στερισκόμενοι καὶ οὐχ ἃ πρὸσ ὀλίγον ἐχρήσαντο ἀποδιδόντεσ.
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 16:7)
τὴν δὴ τοσαύτην εὔνοιαν αὐτῶν καὶ τὴν ἐν τοῖσ δεινοῖσ κοινωνίαν καὶ τὸ πιστὸν καὶ φιλέταιρον καὶ τὸ ἀληθὲσ καὶ βέβαιον τοῦ πρὸσ ἀλλήλουσ ἔρωτοσ, οὐκ ἀνθρώπινα ταῦτα ᾠήθημεν εἶναι, ἀλλά τινοσ γνώμησ βελτίονοσ ἢ κατὰ τοὺσ πολλοὺσ τούτουσ ἀνθρώπουσ, οἳ μέχρι μὲν κατ’ οὖρον ὁ πλοῦσ εἰή τοῖσ φίλοισ,^ ἀγανακτοῦσιν εἰ μὴ ἐπ’ ἴσησ κοινωνήσουσιν τῶν ἡδέων, εἰ δέ τι καὶ μικρὸν ^ ἀντιπνεύσειεν ^ αὐτοῖσ, οἴχονται μόνουσ τοῖσ κινδύνοισ ἀπολιπόντεσ.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION